Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ ἀξιοπιστίασ. 6:

ἀξιοπιστίασ δὲ καὶ τὸ ἰσχυρίζεσθαι τοῖσ πράγμασιν, ὅταν λέγῃσ, εὖ τοίνυν ἴστε, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, ὅτι ἐξηπάτησθε, καὶ δι’ ἅ γε εἰκότωσ τοῦτο πεπόνθατε, ἀκούσατέ μου. καὶ ἐν τῷ τῆσ παραπρεσβείασ εὐθὺσ ἀπισχυρίσατο, τὸ μὲν ἐξελέγχειν πολλὰ καὶ δεινὰ πεποιηκότα τοῦτον καὶ τῆσ ἐσχάτησ τιμωρίασ ὄντα ἄξιον θαρρῶ καὶ πάνυ πιστεύω. καὶ ἐν τῷ κατὰ Στεφάνου, ἐπιδείξω δὲ ὑμῖν τουτονὶ Στέφανον καὶ μεμαρτυρηκότα ψευδῆ καὶ δι’ αἰσχροκέρδειαν τοῦτο πεποιηκότα καὶ κατήγορον αὐτὸν αὑτοῦ γιγνόμενον· τοσαύτη περιφάνεια τοῦ πράγματόσ ἐστιν.