Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σεμνότητοσ. 12:

(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σεμνότητοσ. 12:)

ἢ ὅταν ἀποστάσεσί τισ χρῆται, ἔστι δὲ ἡ φύσισ τοῦ σχήματοσ τῆσ ἀποστάσεωσ τοιάδε τισ, ὅταν τοῦ συμπλέκειν κατὰ τὸ ἑξῆσ καὶ συναρτᾶν ἀλλήλοισ ἀποστάντεσ εἰσ ἀρχὴν ἰδίαν ἐπανάγωμεν, ὥστε τὸ συνημμένον τῶν ἐννοημάτων χωρισθὲν ἀποστῆναι, ὡσ ἐν τοῖσ Φιλιππικοῖσ ἐν τῷ κατὰ Φιλίππου τὸ μὲν κατασκευαζόμενον, δεινὰ ποιεῖ Φίλιπποσ· τάδε γὰρ ποιεῖ καὶ τάδε, οἱο͂ν Θετταλίαν καταδεδούλωται, αἱ δ’ ἐν Εὐβοίᾳ πόλεισ ἤδη τυραννοῦνται, ἐφ’ Ἑλλήσποντον οἴχεται, πρότερον ἧκεν ἐπ’ Ἀμβρακίαν, Ἦλιν ἔχει τηλικαύτην πόλιν ἐν Πελοποννήσῳ. καὶ αὐξητικόν, καὶ τοιαῦτα ποιοῦντοσ οὐδεὶσ κωλύει τῶν Ἑλλήνων, ἐν οἷσ λέγει καὶ ταῦτα εἰδότεσ οἱ Ἕλληνεσ οὐ πέμπομεν πρέσβεισ περὶ τούτων καὶ ἀγανακτοῦμεν· ἐν τέλει, ὥστ’ ἐκείνου ποιοῦντοσ τί αὐτοὶ ποιοῦμεν; καὶ τὸ αὐξητικὸν ἐκ διαφορᾶσ, καὶ ταῦτα τῶν προγόνων οὐχ ὅπωσ τοῖσ βαρβάροισ τι τούτων συγχωρούντων, ἀλλ’ οὐδὲ τῶν Ἑλλήνων τοῖσ ἐνδοξοτάτοισ, οὐ Λακεδαιμονίοισ, οὐκ Ἀθηναίοισ, οὐ τὰ τελευταῖα Θηβαίοισ. εἶτα ἡ αἰτιολογία ἐπὶ πᾶσι τί οὖν τὸ αἴτιον τούτων; ἐνταῦθα πρόσεχε ἤδη τῷ τῆσ ἀποστάσεωσ σχήματι· σαφηνείασ γάρ σοι ἕνεκα πρότερον πάντα ἐπεξῆλθον. εἰ μὲν συμπλέξασ τὸ κατασκευαστικὸν νόημα ἐβούλετο ἐξενεγκεῖν, οὕτωσ ἂν ἐποίησεν, ὅτι ἐκεῖνοι μὲν τοὺσ παρὰ τῶν ἄρχειν βουλομένων ἢ διαφθείρειν τὴν Ἑλλάδα χρήματα λαμβάνοντασ ἅπαντεσ ἐμίσουν, οὗτοσ δὲ οὐχ οὕτωσ, ἀλλὰ διακόψασ τὴν συμπλοκὴν τῶν νοημάτων καὶ ἀποστήσασ ἀπὸ τοῦ συνῆφθαι αὐτὸν αὐτῷ, εἰσ ἀρχὴν ἀναγαγὼν λέγει ἦν τι τότε, ἦν ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι ἐν ταῖσ τῶν πολλῶν διανοίαισ· τί ἦν τοῦτο; τοὺσ παρὰ τῶν ἄρχειν βουλομένων ἢ διαφθείρειν τὴν Ἑλλάδα χρήματα λαμβάνοντασ ἅπαντεσ ἐμίσουν. εἶτα ἕτερον ἐγίνετό τι κατὰ τὸ σχῆμα, καίτοι ἓν καὶ τὸ αὐτὸ ἐννόημα ὄν, ἐάν τε συμπλέξασ εἴπω, τί οὖν τὸ αἴτιον τούτων; ὅτι ἐκεῖνοι μὲν οὐχ οὕτωσ διενοοῦντο, ἐάν τε καὶ ἀποστάσει χρησάμενοσ ἐπαναγάγω, ἦν τι τότ’, ἦν ἐν ταῖσ τῶν πολλῶν διανοίαισ. καὶ ἑτέρωθι δὲ ἐν ἐπαγγελίᾳ χρησάμενοσ λέξω δὲ μετὰ παρρησίασ· καὶ γὰρ οὐδ’ ἂν ἄλλωσ δυναίμην, εἶτα ἀποστήσασ ἐπάγει πάντεσ ὅσοι πώποτε ἐκπεπλεύκασι παρ’ ὑμῶν στρατηγοί. κἀκεῖνα δὲ ἀποστάσεωσ τὰ σχήματα. καλόν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καλὸν ἡ τῶν δημοσίων πραγμάτων φυλακή, κἀκεῖνο ἀντικείμενον τούτῳ, μιαρόν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, μιαρὸν τὸ θηρίον καὶ ἄμικτον. οὐχ ὅτι δὲ καὶ ἄλλα μυρία θεωρήματα οὐ πρόσεστι καθ’ ἕκαστον τούτων τῶν θεωρημάτων, διὰ τοῦτο κατ’ εἶδοσ οὐχ ὑπεμνήσθην· καὶ γὰρ καὶ ἐπαναδίπλωσισ ἐν ἐνίοισ αὐτῶν γέγονε, καὶ καθόλου ἐξενήνεκται οὐκ ἐπὶ μέρουσ, ἀλλ’ ἡμῖν πρόκειται καθ’ ἓν ἕκαστον τῶν γενικῶν σχημάτων παραδεικνύναι, καὶ σὺ δὲ οὕτωσ ἠξίωσασ. καὶ ὅλωσ δὲ ἐπὶ μιᾶσ ἐννοίασ πολλάκισ πλείω συμπίπτει θεωρήματα, καὶ μάλιστα ὁπόσα αὐτῶν τῆσ αὐτῆσ ἐστι συγγενείασ, καὶ ἐξ ὧν τελείωσ πᾶσι τοῖσ αὐτοῦ μέρεσι κατεσκεύασται ὁ λόγοσ προσλαμβάνει, ἐννοίᾳ, σχήματι, ῥυθμῷ, λέξει. ἡμῖν δὲ νῦν ὁ λόγοσ περὶ αὐτοῦ μόνου τοῦ σχήματοσ, καὶ ταῦτα τοῦ κατ’ ἔννοιαν μόνου. καὶ ἄλλαι δέ εἰσιν ἀποστάσεισ, οἱο͂ν οὐδὲν δεινόν, οὐδ’ ἐλεεινὸν Μειδίασ πείσεται, ἐὰν ἴσα κτήσηται τοῖσ πολλοῖσ ὑμῶν, καὶ πάλιν πλούσιοι πολλοὶ συνεστηκότεσ, τὸ δοκεῖν τινεσ εἶναι δι’ εὐπορίαν προσειληφότεσ, καὶ πάλιν μισεῖ Μειδίασ ἴσωσ ἐμέ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION