헬라어 문장 검색 - ΑπολλόΛιβραρψ́6́06́

(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 6)

καὶ μετὰ ταῦτα συνελθόντων εἰσ ἐκκλησίαν, Ἀγαμέμνων καὶ Μενέλαοσ ἐφιλονείκουν, Μενελάου λέγοντοσ ἀποπλεῖν, Ἀγαμέμνονοσ δὲ ἐπιμένειν κελεύοντοσ καὶ θύειν Ἀθηνᾷ. ἀναχθέντεσ δὲ Διομήδησ <καὶ> Νέστωρ καὶ Μενέλαοσ ἅμα, οἱ μὲν εὐπλοοῦσιν, ὁ δὲ Μενέλαοσ χειμῶνι περιπεσών, τῶν λοιπῶν ἀπολομένων σκαφῶν, πέντε ναυσὶν ἐπ’ Αἴγυπτον ἀφικνεῖται.

Ἀμφίλοχοσ δὲ καὶ Κάλχασ καὶ Λεοντεὺσ καὶ Ποδαλείριοσ καὶ Πολυποίτησ ἐν Ἰλίῳ τὰσ ναῦσ ἀπολιπόντεσ ἐπὶ Κολοφῶνα πεζῇ πορεύονται, κἀκεῖ θάπτουσι Κάλχαντα τὸν μάντιν·

ἦν γὰρ αὐτῷ λόγιον τελευτήσειν, ἐὰν ἑαυτοῦ σοφωτέρῳ περιτύχῃ μάντει. ὑποδεχθέντων οὖν ὑπὸ Μόψου μάντεωσ, ὃσ Ἀπόλλωνοσ καὶ Μαντοῦσ παῖσ ὑπῆρχεν, οὗτοσ ὁ Μόψοσ περὶ μαντικῆσ ἤρισε Κάλχαντι.

καὶ Κάλχαντοσ ἀνακρίναντοσ ἐρινεοῦἑστώσησ "πόσουσ ὀλύνθουσ φέρει; ὁ Μόψοσ· "μυρίουσ" ἔφη "καὶ μέδιμνον καὶ ἕνα ὄλυνθον περισσόν· καὶ εὑρέθησαν οὕτω.

Μόψοσ δὲ συὸσ οὔσησ ἐπιτόκου ἠρώτα Κάλχαντα, πόσουσ χοίρουσ κατὰ γαστρὸσ ἔχει καὶ πότε τέκοι· τοῦ δὲ εἰπόντοσ·

"ὀκτώ," μειδιάσασ ὁ Μόψοσ ἔφη· "Κάλχασ τῆσ ἀκριβοῦσ μαντείασ ἀπεναντιῶσ διακεῖται, ἐγὼ δ’ Ἀπόλλωνοσ καὶ Μαντοῦσ παῖσ ὑπάρχων τῆσ ἀκριβοῦσ μαντείασ τὴν ὀξυδορκίαν πάντωσ πλουτῶ, καὶ οὐχ ὡσ ὁ Κάλχασ ὀκτώ, ἀλλ’ ἐννέα κατὰ γαστρόσ, καὶ τούτουσ ἄρρενασ ὅλουσ ἔχειν μαντεύομαι, καὶ αὔριον ἀνυπερθέτωσ ἐν ἕκτῃ ὡρ́ᾳ τεχθήσεσθαι. καὶ ἐτάφη ἐν Νοτίῳ.

Ἀγαμέμνων δὲ θύσασ ἀνάγεται καὶ Τενέδῳ προσίσχει, Νεοπτόλεμον δὲ πείθει Θέτισ ἀφικομένη ἐπιμεῖναι δύο ἡμέρασ καὶ θυσιάσαι, καὶ ἐπιμένει.

οἱ δὲ ἀνάγονται καὶ περὶ Τῆνον χειμάζονται. Ἀθηνᾶ γὰρ ἐδεήθη Διὸσ τοῖσ Ἕλλησι χειμῶνα ἐπιπέμψαι. καὶ πολλαὶ νῆεσ βυθίζονται. Ἀθηνᾶ δὲ ἐπὶ τὴν Αἰάντοσ ναῦν κεραυνὸν βάλλει, ὁ δὲ τῆσ νεὼσ διαλυθείσησ ἐπί τινα πέτραν διασωθεὶσ παρὰ τὴν θεοῦ ἔφη πρόνοιαν σεσῶσθαι.

Ποσειδῶν δὲ πλήξασ τῇ τριαίνῃ τὴν πέτραν ἔσχισεν, ὁ δὲ πεσὼν εἰσ τὴν θάλασσαν τελευτᾷ, καὶ ἐκβρασθέντα θάπτει Θέτισ ἐν Μυκόνῳ. τῶν δὲ ἄλλων Εὐβοίᾳ προσφερομένων νυκτὸσ Ναύπλιοσ ἐπὶ τοῦ Καφηρέωσ ὄρουσ πυρσὸν ἀνάπτει·

οἱ δὲ νομίσαντεσ εἶναί τινασ τῶν σεσωσμένων προσπλέουσι, καὶ περὶ τὰσ Καφηρίδασ πέτρασ θραύεται τὰ σκάφη καὶ πολλοὶτελευτῶσιν. ὁ γὰρ τοῦ Ναυπλίου καὶ Κλυμένησ τῆσ Κατρέωσ υἱὸσ Παλαμήδησ ἐπιβουλαῖσ Ὀδυσσέωσ λιθοβοληθεὶσ ἀναιρεῖται.

τοῦτο μαθὼν Ναύπλιοσ ἔπλευσε πρὸσ τοὺσ Ἕλληνασ καὶ τὴν τοῦ παιδὸσ ἀπῄτει ποινήν· ἄπρακτοσ δὲ ὑποστρέψασ, ὡσ πάντων χαριζομένων τῷ βασιλεῖ Ἀγαμέμνονι, μεθ’ οὗ τὸν Παλαμήδην ἀνεῖλεν Ὀδυσσεύσ, παραπλέων τὰσ χώρασ τὰσ Ἑλληνίδασ παρεσκεύασε τὰσ τῶν Ἑλλήνων γυναῖκασ μοιχευθῆναι, Κλυταιμνήστραν Αἰγίσθῳ, Αἰγιάλειαν τῷ Σθενέλου Κομήτῃ, τὴν Ἰδομενέωσ Μήδαν ὑπὸ Λεύκου·

ἣν καὶ ἀνεῖλε Λεῦκοσ ἅμα Κλεισιθύρᾳ τῇ θυγατρὶ ταύτησ ἐν τῷ ναῷ προσφυγούσῃ, καὶ δέκα πόλεισ ἀποσπάσασ τῆσ Κρήτησ ἐτυράννησε·

καὶ μετὰ τὸν Τρωικὸν πόλεμον καὶ τὸν Ἰδομενέα κατάραντα τῇ Κρήτῃ ἐξήλασε. ταῦτα πρότερον κατασκευάσασ ὁ Ναύπλιοσ, ὕστερον μαθὼν τὴν εἰσ τὰσ πατρίδασ τῶν Ἑλλήνων ἐπάνοδον, τὸν εἰσ τὸν Καφηρέα, νῦν δὲ Ξυλοφάγον λεγόμενον, ἀνῆψε φρυκτόν·

ἔνθα προσπελάσαντεσ Ἕλληνεσ ἐν τῷ δοκεῖν λιμένα εἶναι διεφθάρησαν. Νεοπτόλεμοσ δὲ μείνασ ἐν Τενέδῳ δύο ἡμέρασ ὑποθήκαισ τῆσ Θέτιδοσ εἰσ Μολοσσοὺσ πεζῇ ἀπῄει μετὰ Ἑλένου, καὶ παρὰ τὴν ὁδὸν ἀποθανόντα Φοίνικα θάπτει, καὶ νικήσασ μάχῃ Μολοσσοὺσ βασιλεύει, καὶ ἐξ Ἀνδρομάχησ γεννᾷ Μολοσσόν.

Ἕλενοσ δὲ κτίσασ ἐν τῇ Μολοσσίᾳ πόλιν κατοικεῖ, καὶ δίδωσιν αὐτῷ Νεοπτόλεμοσ εἰσ γυναῖκα τὴν μητέρα Δηιδάμειαν.

Πηλέωσ δὲ ἐκ Φθίασ ἐκβληθέντοσ ὑπὸ τῶν Ἀκάστου παίδων καὶἀποθανόντοσ, Νεοπτόλεμοσ τὴν βασιλείαν τοῦ πατρὸσ παρέλαβε. καὶ μανέντοσ Ὀρέστου ἁρπάζει τὴν ἐκείνου γυναῖκα Ἑρμιόνην κατηγγυημένην αὐτῷ πρότερον ἐν Τροίᾳ, καὶ διὰ τοῦτο ἐν Δελφοῖσ ὑπὸὈρέστου κτείνεται.

ἔνιοι δὲ αὐτόν φασι παραγενόμενον εἰσ Δελφοὺσ ἀπαιτεῖν ὑπὲρ τοῦ πατρὸσ τὸν Ἀπόλλωνα δίκασ καὶ συλᾶν τὰ ἀναθήματα καὶ τὸν νεὼν ἐμπιμπράναι, καὶ διὰ τοῦτο ὑπὸ Μαχαιρέωσ τοῦ Φωκέωσ ἀναιρεθῆναι. ὅτι πλανηθέντεσ Ἕλληνεσ ἄλλοι ἀλλαχοῦ κατάραντεσ κατοικοῦσιν, οἱ μὲν εἰσ Λιβύην, οἱ δὲ εἰσ Ἰταλίαν, εἰσ Σικελίαν ἕτεροι, τινὲσ δὲ πρὸσ τὰσ πλησίον Ἰβηρίασ νήσουσ, ἄλλοι παρὰ τὸν Σαγγάριον ποταμόν·

εἰσὶ δὲ οἳ καὶ Κύπρον ᾤκησαν. τῶν δὲ ναυαγησάντων περὶ τὸν Καφηρέα ἄλλοσ ἀλλαχῆ φέρεται, Γουνεὺσ μὲν εἰσ Λιβύην, Ἄντιφοσ δὲ ὁ Θεσσαλοῦ εἰσ Πελασγοὺσ καὶ <τὴν> χώραν κατασχὼν Θεσσαλίαν ἐκάλεσεν, ὁ δὲ Φιλοκτήτησ πρὸσ Ἰταλίαν εἰσ Καμπανούσ,Φείδιπποσ μετὰ τῶν Κῴων ἐν Ἄνδρῳ κατῴκησεν, Ἀγαπήνωρ ἐν Κύπρῳ, καὶ ἄλλοσ ἀλλαχοῦ.

<Ἀπολλόδωροσ δὲ καὶ οἱ λοιποὶ οὕτω φασί·

Γουνεὺσ εἰσ Λιβύην λιπὼν τὰσ ἑαυτοῦ ναῦσ ἐλθὼν ἐπὶ Κίνυφα ποταμὸν κατοικεῖ. Μέγησ δὲ καὶ Πρόθοοσ ἐν Εὐβοίᾳ περὶ τὸν Καφηρέα σὺν πολλοῖσ ἑτέροισ διαφθείρεται . . . τοῦ δὲ Προθόου περὶ τὸν Καφηρέα ναυαγήσαντοσ, οἱ σὺν αὐτῷ Μάγνητεσ εἰσ Κρήτην ῥιφέντεσ ᾤκησαν. > <μετὰ δὲ τὴν Ἰλίου πόρθησιν Μενεσθεὺσ Φείδιππόσ τε καὶ Ἄντιφοσ καὶ οἱ Ἐλεφήνοροσ καὶ Φιλοκτήτησ μέχρι Μίμαντοσ κοινῇ ἔπλευσαν. εἶτα Μενεσθεὺσ μὲν εἰσ Μῆλον ἐλθὼν βασιλεύει, τοῦ ἐκεῖ βασιλέωσ Πολυάνακτοσ τελευτήσαντοσ.

Ἄντιφοσ δὲ ὁ Θεσσαλοῦ εἰσ Πελασγοὺσ ἐλθὼν καὶ τὴν χώραν κατασχὼν Θεσσαλίαν ἐκάλεσε. Φείδιπποσ δὲ μετὰ Κῴων ἐξωσθεὶσ περὶ τὴν Ἄνδρον, εἶτα περὶ Κύπρον ἐκεῖ κατῴκησεν. Ἐλεφήνοροσ δὲ ἀποθανόντοσ ἐν Τροίᾳ, οἱ σὺν αὐτῷ ἐκριφέντεσ περὶ τὸν Ιὄνιον κόλπον Ἀπολλωνίαν ᾤκησαν τὴν ἐν Ἠπείρῳ. καὶ οἱ τοῦ Τληπολέμου προσίσχουσιΚρήτῃ, εἶτα ὑπ’ ἀνέμων ἐξωσθέντεσ περὶ τὰσ Ἰβηρικὰσ νήσουσ ᾤκησαν. . . . οἱ τοῦ Πρωτεσιλάου εἰσ Πελλήνην ἀπερρίφησαν πλησίον πεδίου Κανάστρου. Φιλοκτήτησ δὲ ἐξώσθη εἰσ Ἰταλίαν πρὸσ Καμπανοὺσ καὶ πολεμήσασ Λευκανοὺσ πλησίον Κρότωνοσ καὶ Θουρίου Κρίμισσαν κατοικεῖ· καὶ παυθεὶσ τῆσ ἄλησ Ἀλαίου Ἀπόλλωνοσ ἱερὸν κτίζει, ᾧ καὶ τὸ τόξον αὑτοῦ ἀνέθηκεν, ὥσ φησιν Εὐφορίων. > <Ναύαιθοσ> ποταμόσ ἐστιν Ἰταλίασ· ἐκλήθη δὲ οὕτω κατὰ μὲν Ἀπολλόδωρον καὶ τοὺσ λοιπούσ, ὅτι μετὰ τὴν Ἰλίου ἅλωσιν αἱΛαομέδοντοσ θυγατέρεσ, Πριάμου δὲ ἀδελφαί, Αἴθυλλα Ἀστυόχη Μηδεσικάστη μετὰ τῶν λοιπῶν αἰχμαλωτίδων ἐκεῖσε γεγονυῖαι τῆσ Ἰταλίασ, εὐλαβούμεναι τὴν ἐν τῇ Ἑλλάδι δουλείαν τὰ σκάφη ἐνέπρησαν, ὅθεν ὁ ποταμὸσ Ναύαιθοσ ἐκλήθη καὶ αἱ γυναῖκεσ Ναυπρήστιδεσ·

οἱ δὲ σὺν αὐταῖσ Ἕλληνεσ ἀπολέσαντεσ τὰ σκάφη ἐκεῖ κατῴκησαν>. Δημοφῶν δὲ Θρᾳξὶ Βισάλταισ μετ’ ὀλίγων νεῶν προσίσχει, καὶ αὐτοῦ ἐρασθεῖσα Φυλλὶσ ἡ θυγάτηρ τοῦ βασιλέωσ ἐπὶ προικὶ τῇ βασιλείᾳ συνευνάζεται ὑπὸ τοῦ πατρόσ.

ὁ δὲ βουλόμενοσ εἰσ τὴν πατρίδα ἀπιέναι, πολλὰ δεηθεὶσ ὀμόσασ ἀναστρέψειν ἀπέρχεται· καὶ Φυλλὶσ αὐτὸν ἄχρι τῶν Ἐννέα ὁδῶν λεγομένων προπέμπει καὶ δίδωσιν αὐτῷ κίστην, εἰποῦσα ἱερὸν <τῆσ> μητρὸσ Ῥέασ ἐνεῖναι, καὶ ταύτην μὴ ἀνοίγειν, εἰ μὴ ὅτανἀπελπίσῃ τῆσ πρὸσ αὐτὴν ἀνόδου. Δημοφῶν δὲ ἐλθὼν εἰσ Κύπρον ἐκεῖ κατῴκει.

καὶ τοῦ τακτοῦ χρόνου διελθόντοσ Φυλλὶσ ἀρὰσ θεμένη κατὰ Δημοφῶντοσ ἑαυτὴν ἀναιρεῖ· Δημοφῶν δὲ τὴν κίστην ἀνοίξασ φόβῳ κατασχεθεὶσ ἄνεισιν ἐπὶ τὸν ἵππον καὶ τοῦτον ἐλαύνων ἀτάκτωσ ἀπόλλυται· τοῦ γὰρ ἵππου σφαλέντοσ κατενεχθεὶσ ἐπὶ τὸ ξίφοσ ἔπεσεν. οἱ δὲ σὺν αὐτῷ κατῴκησαν ἐν Κύπρῳ. Ποδαλείριοσ δὲ ἀφικόμενοσ εἰσ Δελφοὺσ ἐχρᾶτο ποῦ κατοικήσει·

χρησμοῦ δὲ δοθέντοσ, εἰσ ἣν πόλιν τοῦ περιέχοντοσ οὐρανοῦ πεσόντοσ οὐδὲν πείσεται, τῆσ Καρικῆσ Χερρονήσου τὸν πέριξ οὐρανοῦ κυκλούμενον ὄρεσι τόπον κατῴκησεν. Ἀμφίλοχοσ δὲ ὁ Ἀλκμαίωνοσ, κατά τινασ ὕστερον παραγενόμενοσ εἰσ Τροίαν, κατὰ τὸν χειμῶνα ἀπερρίφη πρὸσ Μόψον, καί, ὥσ τινεσ λέγουσιν, ὑπὲρ τῆσ βασιλείασ μονομαχοῦντεσ ἔκτειναν ἀλλήλουσ.

Λοκροὶ δὲ μόλισ τὴν ἑαυτῶν καταλαβόντεσ, ἐπεὶ μετὰ τρίτον ἔτοσ τὴν Λοκρίδα κατέσχε φθορά, δέχονται χρησμὸν ἐξιλάσασθαι τὴν ἐν Ἰλίῳ Ἀθηνᾶν καὶ δύο παρθένουσ πέμπειν ἱκέτιδασ ἐπὶ ἔτη χίλια.

καὶ λαγχάνουσι πρῶται Περίβοια καὶ Κλεοπάτρα. αὗται δὲ εἰσ Τροίαν ἀφικόμεναι, διωκόμεναι παρὰ τῶν ἐγχωρίων εἰσ τὸ ἱερὸν κατέρχονται·

καὶ τῇ μὲν θεᾷ οὐ προσήρχοντο, τὸ δὲ ἱερὸν ἔσαιρόν τε καὶ ἔρραινον· ἐκτὸσ δὲ τοῦ νεὼ οὐκ ἐξῄεσαν, κεκαρμέναι δὲ ἦσαν καὶ μονοχίτωνεσκαὶ ἀνυπόδετοι. τῶν δὲ πρώτων ἀποθανουσῶν ἄλλασ ἔπεμπον·

εἰσῄεσαν δὲ εἰσ τὴν πόλιν νύκτωρ, ἵνα μὴ φανεῖσαι τοῦ τεμένουσ ἔξω φονευθῶσι· μετέπειτα δὲ βρέφη μετὰ τροφῶν ἔπεμπον. χιλίων δὲ ἐτῶν παρελθόντων μετὰ τὸν Φωκικὸν πόλεμον ἱκέτιδασ ἐπαύσαντο πέμποντεσ. Ἀγαμέμνων δὲ καταντήσασ εἰσ Μυκήνασ μετὰ Κασάνδρασ ἀναιρεῖται ὑπὸ Αἰγίσθου καὶ Κλυταιμνήστρασ·

δίδωσι γὰρ αὐτῷ χιτῶνα ἄχειρα καὶ ἀτράχηλον, καὶ τοῦτον ἐνδυόμενοσ φονεύεται, καὶ βασιλεύει Μυκηνῶν Αἴγισθοσ· κτείνουσι δὲ καὶΚασάνδραν. Ἠλέκτρα δὲ μία τῶν Ἀγαμέμνονοσ θυγατέρων Ὀρέστην τὸν ἀδελφὸν ἐκκλέπτει καὶ δίδωσι Στροφίῳ Φωκεῖ τρέφειν, ὁ δὲ αὐτὸν ἐκτρέφει μετὰ Πυλάδου παιδὸσ ἰδίου.

τελειωθεὶσ δὲ Ὀρέστησ εἰσ Δελφοὺσ παραγίνεται καὶ τὸν θεὸν ἐρωτᾷ, εἰ τοὺσ αὐτόχειρασ τοῦ πατρὸσ μετέλθοι. ὡσ μὲν λέγουσί τινεσ ὑπὸ Ἐρινύων, ὡσ δέ τινεσ ὑπὸ Τυνδάρεω, ὡσ δέ τινεσ ὑπὸ Ἠριγόνησ τῆσ Αἰγίσθου καὶ Κλυταιμνήστρασ, καὶ κριθεὶσ ἴσων γενομένων τῶν ψήφων ἀπολύεται.

ἐρομένῳ δὲ αὐτῷ, πῶσ ἂν ἀπαλλαγείη τῆσ νόσου, ὁ θεὸσ εἶπεν, εἰ τὸ ἐν Ταύροισ ξόανον μετακομίσειεν.

οἱ δὲ Ταῦροι μοῖρά ἐστι Σκυθῶν, οἳ τοὺσ ξένουσ φονεύουσι καὶ εἰσ τὸ ἱερὸν <πῦρ> ῥίπτουσι.

τοῦτο ἦν ἐν τῷ τεμένει διά τινοσ πέτρασ ἀναφερόμενον ἐξ Αἵδου. παραγενόμενοσ οὖν εἰσΤαύρουσ Ὀρέστησ μετὰ Πυλάδου φωραθεὶσ ἑάλω καὶ ἄγεται πρὸσ Θόαντα τὸν βασιλέα δέσμιοσ, ὁ δὲ ἀμφοτέρουσ πρὸσ τὴν ἱέρειαν ἀποστέλλει.

ἐπιγνωσθεὶσ δὲ ὑπὸ τῆσ ἀδελφῆσ ἱερὰ ποιούσησ ἐν Ταύροισ, ἄρασ τὸ ξόανον σὺν αὐτῇ φεύγει. κομισθὲν δὲ εἰσ Ἀθήνασ νῦν λέγεται τὸ τῆσ Ταυροπόλου·

ἔνιοι δὲ αὐτὸν κατὰ χειμῶναπροσενεχθῆναι τῇ νήσῳ Ῥόδῳ λέγουσιν αὐτὸν καὶ κατὰ χρησμὸν ἐν τείχει καθοσιωθῆναι. καὶ δηχθεὶσ ὑπὸ ὄφεωσ ἐν Ὀρεστείῳ τῆσ Ἀρκαδίασ θνήσκει.

Μενέλαοσ δὲ πέντε ναῦσ τὰσ πάσασ ἔχων μεθ’ ἑαυτοῦ προσσχὼν Σουνίῳ τῆσ Ἀττικῆσ ἀκρωτηρίῳ κἀκεῖθεν εἰσ Κρήτην ἀπορριφεὶσ πάλιν ὑπὸ ἀνέμων μακρὰν ἀπωθεῖται, καὶ πλανώμενοσ ἀνά τε Λιβύην καὶ Φοινίκην καὶ Κύπρον καὶ Αἴγυπτον πολλὰ συναθροίζει χρήματα.

καὶ κατά τινασ εὑρίσκεται παρὰ Πρωτεῖ τῷ τῶν Αἰγυπτίων βασιλεῖ Ἑλένη, μέχρι τότε εἴδωλον ἐκ νεφῶν ἐσχηκότοσ τοῦ Μενελάου. ὀκτὼ δὲ πλανηθεὶσ ἔτη κατέπλευσεν εἰσ Μυκήνασ, κἀκεῖ κατέλαβεν Ὀρέστην μετεληλυθότα τὸν τοῦ πατρὸσ φόνον. ἐλθὼν δὲ εἰσ Σπάρτην τὴν ἰδίαν ἐκτήσατο βασιλείαν. ἀποθανατισθεὶσ ὑπὸ Ἥρασ εἰσ τὸ Ἠλύσιον ἦλθε πεδίον μεθ’ Ἑλένησ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Apollodorus, Library and Epitome, book E, chapter 6

(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 6)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION