Apollodorus, Library and Epitome, book E, chapter 5

(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 5)

ὅτι Πενθεσίλεια, Ὀτρηρῆσ καὶ Ἄρεοσ, ἀκουσίωσ Ἱππολύτην κτείνασα καὶ ὑπὸ Πριάμου καθαρθεῖσα, μάχησ γενομένησ πολλοὺσ κτείνει, ἐν οἷσ καὶ Μαχάονα· εἶθ’ ὕστερον θνήσκει ὑπὸ Ἀχιλλέωσ, ὅστισ μετὰ θάνατον ἐρασθεὶσ τῆσ Ἀμαζόνοσ κτείνει Θερσίτην λοιδοροῦντα αὐτόν. ἦν δὲ Ἱππολύτη ἡ τοῦ Ἱππολύτου μήτηρ, ἡ καὶ Γλαύκη καὶ Μελανίππη.

αὕτη γάρ, ἐπιτελουμένων τῶν γάμων Φαίδρασ, ἐπιστᾶσα σὺν ὅπλοισ ἅμα ταῖσ μεθ’ ἑαυτῆσ Ἀμαζόσιν ἔλεγε κτείνειν τοὺσ συνανακειμένουσ Θησεῖ. μάχησ οὖν γενομένησ ἀπέθανεν, εἴτε ὑπὸ τῆσ συμμάχου Πενθεσιλείασ ἀκούσησ, εἴτε ὑπὸ Θησέωσ, εἴτε ὅτι οἱ περὶ Θησέα, τὴν τῶν Ἀμαζόνων ἑωρακότεσ ἐπιστασίαν, κλείσαντεσ διὰ τάχουσ τὰσ θύρασ καὶ ταύτην ἀπολαβόντεσ ἐντὸσ ἀπέκτειναν. ὅτι Μέμνονα τὸν Τιθωνοῦ καὶ Ηοὖσ μετὰ πολλῆσ Αἰθιόπων δυνάμεωσ παραγενόμενον ἐν Τροίᾳ καθ’ Ἑλλήνων καὶ πολλοὺσ τῶν Ἑλλήνων κτείναντα καὶ Ἀντίλοχον κτείνει ὁ Ἀχιλλεύσ.

διώξασ δὲ καὶ τοὺσ Τρῶασ πρὸσ ταῖσ Σκαιαῖσπύλαισ τοξεύεται ὑπὸ Ἀλεξάνδρου καὶ Ἀπόλλωνοσ εἰσ τὸ σφυρόν. γενομένησ δὲ μάχησ περὶ τοῦ νεκροῦ, Αἰάσ Γλαῦκον ἀναιρεῖ, καὶ τὰ ὅπλα δίδωσιν ἐπὶ τὰσ ναῦσ κομίζειν, τὸ δὲ σῶμα βαστάσασ Αἰάσ βαλλόμενοσ βέλεσι μέσον τῶν πολεμίων διήνεγκεν, Ὀδυσσέωσ πρὸσ τοὺσ ἐπιφερομένουσ μαχομένου.

Ἀχιλλέωσ δὲ ἀποθανόντοσ συμφορᾶσἐπληρώθη τὸ στράτευμα.

θάπτουσι δὲ αὐτὸν ἐν Λευκῇ νήσῳ μετὰ Πατρόκλου, τὰ ἑκατέρων ὀστᾶ συμμίξαντεσ.

λέγεται δὲ μετὰ θάνατον Ἀχιλλεὺσ ἐν Μακάρων νήσοισ Μηδείᾳ συνοικεῖν. τιθέασι δὲ ἐπ’ αὐτῷ ἀγῶνα, ἐν ᾧ νικᾷ Εὔμηλοσ ἵπποισ, Διομήδησ σταδίῳ, Αἰάσ δίσκῳ, Τεῦκροσ τόξῳ.

ἡ δὲ πανοπλία αὐτοῦ τῷ ἀρίστῳνικητήριον τίθεται, καὶ καταβαίνουσιν εἰσ ἅμιλλαν Αἰάσ καὶ Ὀδυσσεύσ.

καὶ κρινάντων τῶν Τρώων, ὡσ δέ τινεσ τῶν συμμάχων, Ὀδυσσεὺσ προκρίνεται.

Αἰάσ δὲ ὑπὸ λύπησ ταραχθεὶσ ἐπιβουλεύεται νύκτωρ τῷ στρατεύματι, καὶ αὐτῷ μανίαν ἐμβαλοῦσα Ἀθηνᾶ εἰσ τὰ βοσκήματα ἐκτρέπει ξιφήρη·

ὁ δὲ ἐκμανεὶσ σὺν τοῖσ νέμουσι τὰ βοσκήματα ὡσ Ἀχαιοὺσ φονεύει. ὕστερον δὲ σωφρονήσασ κτείνει καὶ ἑαυτόν.

Ἀγαμέμνων δὲ κωλύει τὸ σῶμα αὐτοῦ καῆναι, καὶ μόνοσ οὗτοσ τῶν ἐν Ἰλίῳ ἀποθανόντων ἐν σορῷ κεῖται· ὁ δὲ τάφοσ ἐστὶν ἐν Ῥοιτείῳ. ἤδη δὲ ὄντοσ τοῦ πολέμου δεκαετοῦσ ἀθυμοῦσι τοῖσ Ἕλλησι Κάλχασ θεσπίζει, οὐκ ἄλλωσ ἁλῶναι δύνασθαι Τροίαν, ἂν μὴ τὰ Ἡρακλέουσ ἔχωσιτόξα συμμαχοῦντα.

τοῦτο ἀκούσασ Ὀδυσσεὺσ μετὰ Διομήδουσ εἰσ Λῆμνον ἀφικνεῖται πρὸσ Φιλοκτήτην, καὶ δόλῳ ἐγκρατὴσ γενόμενοσ τῶν τόξων πείθει πλεῖν αὐτὸν ἐπὶ Τροίαν.

ὁ δὲ παραγενόμενοσ καὶ θεραπευθεὶσ ὑπὸ Ποδαλειρίου Ἀλέξανδρον τοξεύει. τούτου δὲ ἀποθανόντοσ εἰσ ἔριν ἔρχονται Ἕλενοσ καὶ Δηίφοβοσ ὑπὲρ τῶν Ἑλένησ γάμων·

προκριθέντοσ δὲ τοῦ Δηιφόβου Ἕλενοσ ἀπολιπὼν Τροίαν ἐν Ἴδῃ διετέλει. εἰπόντοσ δὲ Κάλχαντοσ Ἕλενον εἰδέναι τοὺσ ῥυομένουσ τὴν πόλιν χρησμούσ, ἐνεδρεύσασ αὐτὸν Ὀδυσσεὺσ καὶ χειρωσάμενοσ ἐπὶ τὸ στρατόπεδον ἤγαγε· καὶ ἀναγκαζόμενοσ ὁ Ἕλενοσ λέγει πῶσ ἂν αἱρεθείη ἡἼλιοσ, πρῶτον μὲν εἰ τὰ Πέλοποσ ὀστᾶ κομισθείη παρ’ αὐτούσ, ἔπειτα εἰ Νεοπτόλεμοσ συμμαχοίη, τρίτον εἰ τὸ διιπετὲσ παλλάδιον ἐκκλαπείη·

τούτου γὰρ ἔνδον ὄντοσ οὐ δύνασθαι τὴν πόλιν ἁλῶναι. ταῦτα ἀκούσαντεσ Ἕλληνεσ τὰ μὲν Πέλοποσ ὀστᾶ μετακομίζουσιν, Ὀδυσσέα δὲ καὶ Φοίνικα πρὸσ Λυκομήδην πέμπουσιν εἰσ Σκῦρον, οἱ δὲ πείθουσι <αὐ>τὸν Νεοπτόλεμον προέσθαι.

παραγενόμενοσ δὲ οὗτοσ εἰσ τὸ στρατόπεδον καὶ λαβὼν παρ’ ἑκόντοσ Ὀδυσσέωσ τὴν τοῦ πατρὸσπανοπλίαν πολλοὺσ τῶν Τρώων ἀναιρεῖ. ἀφικνεῖται δὲ ὕστερον Τρωσὶ σύμμαχοσ Εὐρύπυλοσ ὁ Τηλέφου πολλὴν Μυσῶν δύναμιν ἄγων·

τοῦτον ἀριστεύσαντα Νεοπτόλεμοσ ἀπέκτεινεν. Ὀδυσσεὺσ δὲ μετὰ Διομήδουσ παραγενόμενοσ νύκτωρ εἰσ τὴν πόλιν Διομήδην μὲν αὐτοῦ μένειν εἰά, αὐτὸσ δὲ ἑαυτὸν αἰκισάμενοσ καὶ πενιχρὰν στολὴν ἐνδυσάμενοσ ἀγνώστωσ εἰσ τὴν πόλιν εἰσέρχεται ὡσ ἐπαίτησ·

γνωρισθεὶσ δὲ ὑπὸ Ἑλένησ δι’ ἐκείνησ τὸ παλλάδιον ἔκλεψε καὶ πολλοὺσ κτείνασ τῶν φυλασσόντων ἐπὶ τὰσ ναῦσ μετὰ Διομήδουσ κομίζει. ὕστερον δὲ ἐπινοεῖ δουρείου ἵππου κατασκευὴν καὶ ὑποτίθεται Ἐπειῷ, ὃσ ἦν ἀρχιτέκτων·

οὗτοσἀπὸ τῆσ Ἴδησ ξύλα τεμὼν ἵππον κατασκευάζει κοῖλον ἔνδοθεν εἰσ τὰσ πλευρὰσ ἀνεῳγμένον. εἰσ τοῦτον Ὀδυσσεὺσ εἰσελθεῖν πείθει πεντήκοντα τοὺσ ἀρίστουσ, ὡσ δὲ ὁ τὴν μικρὰν γράψασ Ἰλιάδα φησί, τρισχιλίουσ, τοὺσ δὲ λοιποὺσ γενομένησ νυκτὸσ ἐμπρήσαντασ τὰσ σκηνάσ, ἀναχθέντασ περὶ τὴν Τένεδον ναυλοχεῖν καὶ μετὰ τὴν ἐπιοῦσαν νύκτα καταπλεῖν. οἱ δὲ πείθονται καὶ τοὺσ μὲν ἀρίστουσ ἐμβιβάζουσιν εἰσ τὸν ἵππον, ἡγεμόνα καταστήσαντεσ αὐτῶν Ὀδυσσέα,γράμματα ἐγχαράξαντεσ τὰ δηλοῦντα·

τῆσ εἰσ οἶκον ἀνακομιδῆσ Ἕλληνεσ Ἀθηνᾷ χαριστήριον. αὐτοὶ δὲ ἐμπρήσαντεσ τὰσ σκηνὰσ καὶ καταλιπόντεσ Σίνωνα, ὃσ ἔμελλεν αὐτοῖσ πυρσὸν ἀνάπτειν, τῆσ νυκτὸσ ἀνάγονται καὶ περὶ Τένεδον ναυλοχοῦσιν. ἡμέρασ δὲ γενομένησ ἔρημον οἱ Τρῶεσ τὸ τῶν Ἑλλήνων στρατόπεδον θεασάμενοι καὶ νομίσαντεσ αὐτοὺσ πεφευγέναι, περιχαρέντεσ εἷλκον τὸν ἵππον καὶ παρὰ τοῖσ Πριάμου βασιλείοισ στήσαντεσ ἐβουλεύοντο τί χρὴ ποιεῖν.

Κασάνδρασ δὲ λεγούσησ ἔνοπλον ἐν αὐτῷ δύναμιν εἶναι, καὶ προσέτι Λαοκόωντοσ τοῦ μάντεωσ, τοῖσ μὲν ἐδόκει κατακαίειν, τοῖσ δὲ κατὰ βαράθρων ἀφιέναι·

δόξαν δὲ τοῖσ πολλοῖσ ἵνα αὐτὸν ἐάσωσι θεῖον ἀνάθημα, τραπέντεσ ἐπὶ θυσίαν εὐωχοῦντο. Ἀπόλλων δὲ αὐτοῖσ σημεῖον ἐπιπέμπει·

δύο γὰρ δράκοντεσ διανηξάμενοι διὰ τῆσ θαλάσσησ ἐκ τῶν πλησίον νήσων τοὺσ Λαοκόωντοσ υἱοὺσ κατεσθίουσιν. ὡσ δὲ ἐγένετο νὺξ καὶ πάντασ ὕπνοσ κατεῖχεν, οἱ ἀπὸΤενέδου προσέπλεον, καὶ Σίνων αὐτοῖσ ἀπὸ τοῦ Ἀχιλλέωσ τάφου πυρσὸν ἧπτεν.

Ἑλένη δὲ ἐλθοῦσα περὶ τὸν ἵππον, μιμουμένη τὰσ φωνὰσ ἑκάστησ τῶν γυναικῶν, τοὺσ ἀριστέασ ἐκάλει. ὑπακοῦσαι δὲ Ἀντίκλου θέλοντοσ Ὀδυσσεὺσ τὸ στόμα κατέσχεν. ὡσ δ’ ἐνόμισαν κοιμᾶσθαι τοὺσ πολεμίουσ, ἀνοίξαντεσ σὺν τοῖσ ὅπλοισ ἐξῄεσαν·

καὶ πρῶτοσ μὲν Ἐχίων Πορθέωσ ἀφαλλόμενοσ ἀπέθανεν, οἱ δὲ λοιποὶ σειρᾷ ἐξάψαντεσ ἑαυτοὺσ ἐπὶ τὰ τείχη παρεγένοντο καὶ τὰσ πύλασ ἀνοίξαντεσ ὑπεδέξαντο τοὺσ ἀπὸ Τενέδου καταπλεύσαντασ. χωρήσαντεσ δὲ μεθ’ ὅπλων εἰσ τὴν πόλιν, εἰσ τὰσ οἰκίασἐπερχόμενοι κοιμωμένουσ ἀνῄρουν.

καὶ Νεοπτόλεμοσ μὲν ἐπὶ τοῦ ἑρκείου Διὸσ βωμοῦ καταφεύγοντα Πρίαμον ἀνεῖλεν· Ὀδυσσεὺσ δὲ καὶ Μενέλαοσ Γλαῦκον τὸν Ἀντήνοροσ εἰσ τὴν οἰκίαν φεύγοντα γνωρίσαντεσ μεθ’ ὅπλων ἐλθόντεσ ἔσωσαν.

Αἰνείασ δὲ Ἀγχίσην τὸν πατέρα βαστάσασ ἔφυγεν, οἱ δὲ Ἕλληνεσ αὐτὸν διὰ τὴν εὐσέβειαν εἰάσαν. Μενέλαοσ δὲ Δηίφοβον κτείνασ Ἑλένην ἐπὶ τὰσ ναῦσ ἄγει·

ἀπάγουσι δὲ καὶ τὴν Θησέωσ μητέρα Αἴθραν οἱ Θησέωσ παῖδεσ Δημοφῶν καὶ Ἀκάμασ· καὶ γὰρ τούτουσ λέγουσιν εἰσ Τροίανἐλθεῖν ὕστερον.

Αἰάσ δὲ ὁ Λοκρὸσ Κασάνδραν ὁρῶν περιπεπλεγμένην τῷ ξοάνῳ τῆσ Ἀθηνᾶσ βιάζεται· διὰ <τοῦ>το τὸ ξόανον εἰσ οὐρανὸν βλέπειν. κτείναντεσ δὲ τοὺσ Τρῶασ τὴν πόλιν ἐνέπρησαν καὶ τὰ λάφυρα ἐμερίσαντο.

καὶ θύσαντεσ πᾶσι τοῖσ θεοῖσ Ἀστυάνακτα ἀπὸ τῶν πύργων ἔρριψαν, Πολυξένην δὲ ἐπὶ τῷ Ἀχιλλέωσ τάφῳκατέσφαξαν. λαμβάνει δὲ Ἀγαμέμνων μὲν κατ’ ἐξαίρετον Κασάνδραν, Νεοπτόλεμοσ δὲ Ἀνδρομάχην, Ὀδυσσεὺσ δὲ Ἑκάβην. ὡσ δὲ ἔνιοι λέγουσιν, Ἕλενοσ αὐτὴν λαμβάνει, καὶ διακομισθεὶσ εἰσ Χερρόνησον σὺν αὐτῇ κύνα γενομένην θάπτει, ἔνθα νῦν λέγεται Κυνὸσ σῆμα. Λαοδίκην μὲν γὰρ κάλλει τῶν Πριάμου θυγατέρων διαφέρουσαν βλεπόντων πάντων γῆ χάσματι ἀπέκρυψεν. ὡσ δὲἔμελλον ἀποπλεῖν πορθήσαντεσ Τροίαν, ὑπὸ Κάλχαντοσ κατείχοντο, μηνίειν Ἀθηνᾶν αὐτοῖσ λέγοντοσ διὰ τὴν Αἰάντοσ ἀσέβειαν.

καὶ τὸν μὲν Αἰάντα κτείνειν ἔμελλον, φεύγοντα δὲ ἐπὶ βωμὸν εἰάσαν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION