Plutarch, Quaestiones Convivales, book 3, Διὰ τί γλεῦκοσ ἣκιστα μεθύσκει. 5:

διὸ καὶ γλεύκουσ οὐκ ἄν τινα πιεῖν ῥᾳδίωσ; ὅσον εἰσ μέθην ἱκανόν ἐστιν· ἀπαγορεύειν γὰρ ἀηδίᾳ τὴν ὄρεξιν ἄχρι τοῦ μὴ διψῆν προελθοῦσαν. ὅτι δὲ τοῦ γλυκέοσ διαφέρει τὸ ἡδὺ καὶ τὸν ποιητὴν ἐπιστάμενον λέγειν τυρῷ καὶ μέλιτι γλυκερῷ καὶ ἡδέι οἴνῳ·