헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Θυαεστι

(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 1, Περὶ τῆσ Ἀλεξάνδρου πολυποσίασ.)

λόγοσ ἦν περὶ Ἀλεξάνδρου τοῦ βασιλέωσ, ὡσ οὐ πολὺ πίνοντοσ ἀλλὰ πολὺν χρόνον ἐν τῷ πίνειν καὶ διαλέγεσθαι τοῖσ φίλοισ ἕλκοντοσ. "καὶ τὴν ἐφεξῆσ·

διὸ καὶ πρὸσ τὰσ συνουσίασ ἀργότεροσ ἦν ὀξὺσ δὲ καὶ θυμοειδὴσ ἅπερ ἐστὶ σωματικῆσ θερμότητοσ. λέγεται δὲ καὶ τοῦ χρωτὸσ ἣδιστον ἀποπνεῖν, ὥστε καταπιμπλάναι τοὺσ χιτωνίσκουσ εὐωδίασ ἀρωματιζούσησ. ὃ δοκεῖ καὶ αὐτὸ θερμότητοσ εἶναι·

διὸ καὶ τῆσ οἰκουμένησ οἱ ξηρότατοι καὶ θερμότατοι τόποι τὴν τε κασίαν καὶ τὸν λιβανωτὸν ἐκφέρουσι· πέψει γάρ τινι τῶν ὑγρῶν ὁ Θεόφραστόσ; φησιν ἐπιγίγνεσθαι τὴν εὐωδίαν, ὅταν ἐξαιρεθῇ τὸ βλαβερὸν ὑγρὸν ὑπὸ θερμότητοσ. δοκεῖ δὲ καὶ Καλλισθένησ ἐν διαβολῇ γενέσθαι πρὸσ αὐτόν, ὡσ δυσχεραίνων δειπνεῖν διὰ τὸν πότον·

μεγάλην, ἐλθοῦσαν ἐπ’ αὐτὸν , ἀπεώσατο φήσασ οὐκ ἐθέλειν Ἀλεξάνδρου πιὼν Ἀσκληπιοῦ δεῖσθαι.

ταῦτα μὲν οὖν περὶ τῆσ Ἀλεξάνδρου πολυποσίασ.

Μιθριδάτην δὲ τὸν πολεμήσαντα Ῥωμαίοισ ἐν τοῖσ ἀγῶσιν, οὓσ ἐπετέλει, καὶ πολυφαγίασ ἆθλα θεῖναι καὶ πολυποσίασ φασί· νικῆσαι δ’ αὐτὸν ἀμφότερα, καὶ ὅλωσ πιεῖν πλεῖστον τῶν καθ’ αὑτὸν ἀνθρώπων, διὸ καὶ Διόνυσον ἐπικληθῆναι. τοῦθ’ ἡμεῖσ εἴπομεν ἕν τι τῶν εἰκῆ πεπιστευμένων εἶναι, τὸ περὶ τὴν αἰτίαν τῆσ ἐπικλήσεωσ·

δὲ σώματοσ οὐχ ἥψατο, πλὴν ὅσον ἴχνοσ τι τοῦ πυρὸσ ἐν τῷ μετώπῳ κρατουμένῳ ὑπὸ τῆσ κόμησ μένειν αὐτῷ παιδί·

καὶ ἀνδρὸσ ἤδη πάλιν ἐπὶ τὸ δωμάτιον ἐμπεσὼν κεραυνὸσ αὐτοῦ μὲν κατέπεσε καθεύδοντοσ, τῆσ δὲ φαρέτρασ ὑποκρεμαμένησ διεξῆλθε τὰ βέλη πυρακτώσασ.

οἱ μὲν οὖν μάντεισ ἀπεφήναντο πλεῖστον αὐτὸν ἰσχύσειν ἀπὸ τῆσ τοξικῆσ καὶ κούφησ στρατιᾶσ, οἱ δὲ πολλοὶ Διόνυσον αὐτὸν ἀπὸ τῶν κεραυνοβολιῶν ὁμοιότητι τοῦ πάθουσ προσηγόρευσαν. ἐκ τούτου περὶ τῶν πολὺ πιόντων ἦν λόγοσ·

ἐν οἷσ καὶ τὸν πύκτην Ἡρακλείδην ἐτίθεσαν, ὃν Ἡρακλοῦν Ἀλεξανδρεῖσ ὑπεκορίζοντο, κατὰ τοὺσ πατέρασ ἡμῶν γενόμενον.

οὗτοσ ἀπορῶν συμπότου παραμένοντοσ, ἐκάλει τοὺσ μὲν ἐπὶ πρόπωμα τοὺσ δ’ ἐπ’ ἄριστον ἄλλουσ δ’ ἐπὶ δεῖπνον, ἐσχάτουσ δέ τινασ ἐπὶ κῶμον·

ἀπαλλαττομένων δὲ τῶν πρώτων, δεύτεροι συνῆπτον εἶτ’ ἐφεξῆσ οἱ τρίτοι καὶ τέταρτοι·

κἀκεῖνοσ οὐθὲν διάλειμμα ποιῶν ἅπασιν ἐξήρκει καὶ τοὺσ τέσσαρασ πότουσ συνδιέφερε. τῶν δὲ Δρούσῳ τῷ Τιβερίου Καίσαροσ υἱῷ συμβιούντων ὁ πάντασ ἐν τῷ πίνειν προτρεπόμενοσ ἰατρὸσ ἑάλω τῶν πικρῶν ἀμυγδαλῶν πέντ’ ἢ ἓξ ἑκάστοτε προλαμβάνων ἕνεκα τοῦ μὴ μεθύσκεσθαι· κωλυθεὶσ δὲ καὶ παραφυλαχθεὶσ οὐδ’ ἐπὶ μικρὸν ἀντέσχεν.

ἔνιοι μὲν οὖν ᾤοντο τὰσ ἀμυγδαλίδασ δηκτικόν τι καὶ ῥυπτικὸν ἔχειν τῆσ σαρκόσ, ὥστε καὶ τῶν προσώπων τὰσ ἐφηλίδασ ἐξαιρεῖν·

ὅταν οὖν προληφθῶσι, τῇ πικρότητι τοὺσ πόρουσ ἀμύσσειν καὶ δηγμὸν ἐμποιεῖν, ὑφ’ οὗ τὸ ὑγρὸν κατασπῶσιν ἀπὸ τῆσ κεφαλῆσ διατμιζόμενον.

ἡμῖν δὲ μᾶλλον ἡ τῆσ πικρότητοσ ἐδόκει δύναμισ ἀναξηραντικὴ καὶ δάπανοσ ὑγρῶν εἶναι· διὸ τῇ γεύσει πάντων ἐστὶ τῶν χυλῶν ὁ πικρὸσ ἀηδέστατοσ·

ξηρότητοσ δύναμισ, ἐκτηκομένων τῶν ὑγρῶν.

καὶ τὰ ἕλκη τοῖσ πικροῖσ ἀπισχναίνουσι φαρμάκοισ, ὡσ ὁ ποιητήσ φησιν ἐπὶ δὲ ῥίζαν βάλε πικρὴν χερσὶ διατρίψασ ὀδυνήφατον, ἣ οἱ ἁπάσασ ἔσχ’ ὀδύνασ· τὸ μὲν ἕλκοσ ἐτέρσετο, παύσατο δ’ αἷμα.

τὸ γὰρ τῇ γεύσει πικρὸν τῇ δυνάμει ξηραντικὸν ὀρθῶσ προσηγόρευσε. φαίνεται δὲ καὶ τὰ διαπάσματα τῶν γυμνικῶν, οἷσ ἀναρπάζουσι τοὺσ ἱδρῶτασ, πικρὰ τῇ γύσει καὶ στυπτικὰ ὄντα σφοδρότητι τοῦ στρυφνοῦ τὸ πικρόν. "τούτων ἐχόντων, εἰκότωσ ἡ τῶν ἀμυγδαλῶν πικρότησ βοηθεῖ πρὸσ τὸν ἄκρατον, ἀναξηραίνουσα τοῦ σώματοσ τὰ ἐντὸσ καὶ οὐκ ἐῶσα πίμπλασθαι τὰσ φλέβασ, ὧν διατάσει φασὶ καὶ ταραχῇ συμβαίνει τὸ μεθύειν.

"τεκμήριον δὲ τοῦ λόγου μέγα τὸ συμβαῖνον περὶ τὰσ ἀλώπεκασ· "ἂν γὰρ ἀμυγδάλασ πικρὰσ φαγοῦσαι μὴ ἐπιπίωσιν, ἀποθνήσκουσι τῶν ὑγρῶν ἀθρόωσ ἐκλειπόντων.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, Quaestiones Convivales, book 1, Περὶ τῆσ Ἀλεξάνδρου πολυποσίασ.

(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 1, Περὶ τῆσ Ἀλεξάνδρου πολυποσίασ.)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION