Plutarch, De defectu oraculorum, section 27

(플루타르코스, De defectu oraculorum, section 27)

περὶ ὧν οὐκ ἀναγκαῖον ἐνταῦθα πλείοσι λόγοισ χρῆσθαι. αὕτη συνέξει τῶν κόσμων ἕκαστον ἐν ἑαυτῷ. καὶ γὰρ γῆν καὶ θάλατταν ἕκαστοσ ἔχει κόσμοσ·

ἔχει γὰρ καὶ μέσον ἕκαστοσ ἴδιον, καὶ πάθη σωμάτων καὶ μεταβολὰσ καὶ φύσιν καὶ δύναμιν, ἣ σῴζει καὶ φυλάττει κατὰ χώραν ἕκαστον. τὸ μὲν γὰρ ἐκτόσ, εἴτ’ οὐδέν ἐστιν εἴτε κενὸν ἄπειρον, οὐ παρέχει μέσον, ὡσ εἴρηται· πλειόνων δὲ κόσμων ὄντων, καθ’ ἕκαστόν ἐστιν ἴδιον μέσον·

ὥστε κίνησισ ἰδία τοῖσ μὲν ἐπὶ τοῦτο τοῖσ δ’ ἀπὸ τούτου τοῖσ δὲ περὶ τοῦτο, καθάπερ αὐτοὶ διαιροῦσιν. περιέχεσθαι, δεινὸν ἡγούμενοσ, εἰ τῶν φυσικῶν σωμάτων οὐ μίαν ἅπαντα τὰ στερρὰ καὶ μίαν τὰ μανὰ χώραν ἐφέξει.

καὶ γὰρ οὗτοσ ἄτοποσ ἔσται κἀκεῖνοσ ἀγανακτῶν, εἰ τὰ ὅλα τοῖσ αὑτῶν μέρεσι χρῆται, τὴν κατὰ φύσιν θέσιν ἔχουσιν ἐν ἑκάστῳ καὶ τάξιν.

ἐκεῖνο γὰρ ἦν ἄτοπον, εἴ τισ ἔλεγε κόσμον εἶναι τὸν ἐν αὐτῷ σελήνην ἔχοντα καθάπερ ἄνθρωπον ἐν ταῖσ πτέρναισ τὸν ἐγκέφαλον φοροῦντα καὶ τὴν καρδίαν ἐν τοῖσ κροτάφοισ. τὸ δὲ πλείονασ ποιοῦντασ χωρὶσ ἀλλήλων κόσμουσ ἅμα τοῖσ ὅλοισ τὰ μέρη συναφορίζειν καὶ συνδιαιρεῖν οὐκ ἄτοπον·

καὶ κύκλῳ καὶ μέσον οὐ πρὸσ ἄλλον οὐδ’ ἐκτὸσ ἀλλ’ ἐν ἑαυτῷ καὶ πρὸσ ἑαυτὸν ἔχει τῶν κόσμων ἕκαστοσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION