Plutarch, De cohibenda ira, section 16 1:

(플루타르코스, De cohibenda ira, section 16 1:)

τὸ δ’ ἐμὸν ἦθοσ οἶσθα δήπουθεν ἡλίκαισ ῥοπαῖσ φέρεται πρὸσ εὔνοιαν ἀνθρώπων καὶ πίστιν· ὥσπερ οὖν οἱ κατὰ κενοῦ βαίνοντεσ, ὅσῳ μᾶλλον ἐπερείδω τῷ φιλεῖν ἐμαυτόν, ἁμαρτάνω μᾶλλον καὶ σφαλλόμενοσ ἀνιῶμαι· καὶ τοῦ μὲν φιλεῖν ἀπαρύσαι τὸ ἐμπαθὲσ ἄγαν καὶ πρόθυμον οὐκ ἂν ἔτι δυνηθείην· τοῦ δὲ πιστεύειν σφόδρα χρησαίμην ἂν ἴσωσ χαλινῷ τῇ Πλάτωνοσ εὐλαβείᾳ. καὶ γὰρ Ἑλίκωνα τὸν μαθηματικὸν οὕτωσ ἐπαινεῖν φησιν, ὡσ φύσει εὐμετάβολον ζῷον, καὶ τοὺσ τεθραμμένουσ ἐν τῇ πόλει καλῶσ δεδιέναι , μὴ ἄνθρωποι καὶ σπέρματα ἀνθρώπων ὄντεσ ἐκφήνωσί που τῆσ φύσεωσ τὴν ἀσθένειαν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION