헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́ΔεΑλεχά1́08́

(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 8)

πρὸσ τοῦτον ἀποβλέπων τὸν κόσμον Ἀλέξανδροσ οὐ τὴν ἐσθῆτα προσήκατο τὴν Μηδικήν, ἀλλὰ τὴν Περσικὴν πολλῷ τῆσ Μηδικῆσ εὐτελεστέραν οὖσαν. τὰ γὰρ ἔξαλλα καὶ τραγικὰ τοῦ βαρβαρικοῦ κόσμου παραιτησάμενοσ, οἱο͂ν τιάραν καὶ κάνδυν καὶ ἀναξυρίδασ, ἐκ τοῦ Περσικοῦ καὶ Μακεδονικοῦ τρόπου μεμειγμένην τινὰ στολὴν ἐφόρει, καθάπερ Ἐρατοσθένησ ἱστόρηκεν, ὡσ μὲν φιλόσοφοσ τοῖσ ἀδιαφόροισ χρώμενοσ, ὡσ δ’ ἡγεμὼν κοινὸσ καὶ βασιλεὺσ φιλάνθρωποσ τῇ περὶ τὴν ἐσθῆτα τιμῇ τὴν τῶν κεκρατημένων ἀνακτώμενοσ εὔνοιαν, ἵνα βεβαίωσ παραμένωσιν ἀγαπῶντεσ ὡσ ἄρχοντασ Μακεδόνασ, μὴ μισοῦντεσ ὡσ πολεμίουσ. τοὐναντίον γὰρ ἦν ἀσόφου καὶ τετυφωμένησ ψυχῆσ τὴν μὲν αὐτόχρουν χλαμύδα θαυμάζειν, τὸν δὲ περιπόρφυρον χιτῶνα δυσχεραίνειν, ἢ πάλιν ἐκεῖνα μὲν ἀτιμάζειν, τούτοισ δ’ ἐκπεπλῆχθαι, δίκην νηπίου παιδὸσ φυλάττοντα τὴν περιβολήν, ἣν ἡ πάτριοσ αὐτῷ συνήθεια καθάπερ τίτθη περιέθηκε.

ζῷα θηρεύοντεσ ἄνθρωποι δορὰσ ἐλάφων περιτίθενται, καὶ πτερωτοῖσ ἀμπέχονται χιτωνίσκοισ ἄγραισ ἐπιχειροῦντεσ ὀρνίθων, καὶ φυλάττονται ταύροισ ὀφθῆναι φοινικίδασ ἔχοντεσ, ἐλέφασι δὲ λευκοὺσ χιτῶνασ·

ἐρεθίζεται γὰρ ὑπὸ τῶν χρωμάτων τὰ ζῷα τούτων καὶ διαθηριοῦται. εἰ δὲ βασιλεὺσ μέγασ ἔθνη δυσκάθεκτα καὶ μαχόμενα καθάπερ ζῷα τιθασεύων καὶ μειλισσόμενοσ ἐσθῆσιν οἰκείαισ καὶ συνήθεσιν ἐξεπράυνε διαίταισ καὶ κατέστελλεν, οἰκειούμενοσ αὐτῶν τὸ δύσθυμον καὶ παρηγορῶν τὸ σκυθρωπόν, ἐγκαλοῦσιν; οὐχὶ θαυμάζουσι τὴν σοφίαν, ὅτι τῷ τυχόντι μετασχηματισμῷ τὴν Ἀσίαν ἐδημαγώγησε, τοῖσ μὲν ὅπλοισ τῶν σωμάτων ἐπικρατήσασ, τῇ δ’ ἐσθῆτι τὰσ ψυχὰσ προσαγαγόμενοσ;

καίτοι γ’ Ἀρίστιππον θαυμάζουσι τὸν Σωκρατικόν, ὅτι καὶ τρίβωνι λιτῷ καὶ Μιλησίᾳ χλαμύδι χρώμενοσ δι’ ἀμφοτέρων ἐτήρει τὸ εὔσχημον Ἀλεξάνδρῳ δ’ ἐγκαλοῦσιν, ὅτι τὴν πάτριον ἐσθῆτα κοσμῶν οὐδὲ τὴν δορίκτητον ὑπερεῖδε, μεγάλων πραγμάτων καταβαλλόμενοσ ἀρχάσ. οὐ γὰρ λῃστρικῶσ τὴν Ἀσίαν καταδραμὼν οὐδ’ ὥσπερ ἁρ́παγμα καὶ λάφυρον εὐτυχίασ ἀνελπίστου σπαράξαι καὶ ἀνασύρασθαι διανοηθείσ, καθάπερ ὕστερον μὲν Ἀννίβασ Ἰταλίαν, πρότερον δὲ Τρῆρεσ Ιὠνίαν καὶ Σκύθαι Μηδίαν ἐπῆλθον· ἀλλ’ ἑνὸσ ὑπήκοα λόγου τὰ ἐπὶ γῆσ καὶ μιᾶσ πολιτείασ, ἕνα δῆμον ἀνθρώπουσ ἅπαντασ ἀποφῆναι βουλόμενοσ, οὕτωσ ἑαυτὸν ἐσχημάτιζεν·

εἰ δὲ μὴ ταχέωσ ὁ δεῦρο καταπέμψασ τὴν Ἀλεξάνδρου ψυχὴν ἀνεκαλέσατο δαίμων, εἷσ· ἂν νόμοσ ἅπαντασ ἀνθρώπουσ διῳκεῖτο καὶ πρὸσ ἓν δίκαιον ὡσ πρὸσ κοινὸν ἐπέβλεπον φῶσ. μέροσ ἔμεινεν, ὅσον Ἀλέξανδρον οὐκ εἶδεν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 8

(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 8)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION