Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 4 2:

ὄτι δηλαδὴ περὶ συλλογισμῶν οὐδὲν οὐδὲ περὶ ἀξιωμάτων ἔγραψεν, οὐδ’ ἐν Λυκείῳ περίπατον συνέσχεν οὐδ’ ἐν Ἀκαδημείᾳ θέσεισ εἶπεν· τούτοισ γὰρ ὁρίζουσι φιλοσοφίαν οἱ λόγον αὐτὴν οὐκ ἔργον νομίζοντεσ. καίτοι γ’ οὐδὲ Πυθαγόρασ ἔγραψεν οὐδὲν οὐδὲ Σωκράτησ οὐδ’ Ἀρκεσίλαοσ οὐδὲ Καρνεάδησ, οἱ δοκιμώτατοι τῶν φιλοσόφων καὶ οὐκ ἠσχολοῦντο περὶ πολέμουσ ἐκεῖνοι τηλικούτουσ, οὐδὲ βασιλεῖσ βαρβάρουσ ἡμεροῦντεσ οὐδὲ πόλεισ Ἑλληνίδασ ἐπικτίζοντεσ ἀγρίοισ ἔθνεσιν οὐδ’ ἄθεσμα καὶ ἀνήκοα φύλα νόμουσ διδάσκοντεσ καὶ εἰρήνην ἐπῄεσαν, ἀλλὰ καὶ σχολάζοντεσ τὸ γράφειν παρίεσαν τοῖσ σοφισταῖσ. πόθεν οὖν ἐπιστεύθησαν ἐκεῖνοι φιλοσοφεῖν;