Plutarch, Cato the Younger, chapter 64

(플루타르코스, Cato the Younger, chapter 64)

ὡσ οὖν ἔχων αὐτούσ ἀφίκετο καὶ τοὺσ μὲν ἐπὶ τὰσ πύλασ κατέστησε, τοῖσ δὲ τὴν ἄκραν φυλάττειν παρέδωκεν, ἔδεισαν οἱ τριακόσιοι μὴ δίκην δῶσι τῆσ μεταβολῆσ· καὶ πρὸσ τὸν Κάτωνα πέμποντεσ ἐδέοντο πάντωσ ἀφικέσθαι πρὸσ αὑτούσ, οἱ. δὲ συγκλητικοὶ περιχυθέντεσ οὐκ εἰών, οὐδὲ ἔφασαν προήσεσθαι τὸν κηδεμόνα καὶ σωτῆρα τοῖσ ἀπίστοισ καὶ προδόταισ. σαφεστάτη γὰρ, ὡσ ἐοίκεν, αἴσθησισ τότε παρέστη καὶ πόθοσ καὶ θαῦμα τῆσ τοῦ Κάτωνοσ ἀρετῆσ πᾶσιν ὁμαλῶσ τοῖσ ἐν τῇ Ἰτύκῃ γενομένοισ, ὡσ οὐδὲν ἄρα κίβδηλον οὐδὲ ἀπατηλὸν ἐμέμικτο τοῖσ πραττομένοισ ὑπ’ αὐτοῦ.

πάλαι δὲ ἅνθρωποσ ἑαυτὸν ἐγνωκὼσ ἀνελεῖν δεινοὺσ πόνουσ ἐπόνει καὶ φροντίδασ καὶ ὠδῖνασ εἶχεν ὑπὲρ ἄλλων, ὅπωσ εἰσ ἀσφαλὲσ καταστήσασ ἅπαντασ ἀπαλλάξαιτο τοῦ ζῆν. οὐ γὰρ ἦν ἄδηλοσ ἡ πρὸσ τὸν θάνατον αὐτοῦ φορά, καίπερ οὐ φάσκοντοσ.

ὑπήκουσεν οὖν τότε τοῖσ τριακοσίοισ παραμυθησάμενοσ τοὺσ συγκλητικούσ· καὶ μόνοσ ἧκε πρὸσ αὐτούσ χάριν ἔχειν ὁμολογοῦντασ καὶ δεομένουσ τὰ μὲν ἄλλα χρῆσθαι καὶ πιστεύειν, εἰ δὲ Κάτωνεσ οὐκ εἰσὶν οὐδὲ τὸ Κάτωνοσ φρόνημα ̣ χωροῦσιν, οἰκτείρειν τὴν ἀσθένειαν αὐτῶν ἐγνωκότεσ δ’ οὖν Καίσαροσ δεῖσθαι καὶ πέμπειν πρὸσ αὐτόν, ὑπὲρ ἐκείνου μάλιστα καὶ πρώτου ποιήσεσθαι δέησιν·

εἰ δὲ μὴ πείθοιεν, οὐδ’ αὐτοῖσ διδομένην δέξεσθαι τὴν χάριν, ἀλλ’ ἄχρι ἂν ἐμπνέωσι πολεμήσειν ὑπὲρ ἐκείνου. πρὸσ ταῦτα ὁ Κάτων ἐπαινέσασ τὴν εὔνοιαν ἔφη χρῆναι τῆσ αὐτῶν σωτηρίασ ἕνεκα πέμπειν κατὰ τάχοσ, ὑπὲρ αὐτοῦ δὲ μὴ δεῖσθαι· κεκρατημένων γὰρ εἶναι δέησιν καὶ ἀδικούντων παραίτησιν αὐτὸσ δὲ οὐ μόνον ἀήττητοσ γεγονέναι παρὰ πάντα τὸν βίον, ἀλλὰ καὶ νικᾶν ἐφ’ ὅσον ἐβούλετο καὶ κρατεῖν Καίσαροσ τοῖσ καλοῖσ καὶ δικαίοισ·

ἐκεῖνον δ’ εἶναι τὸν ἑαλωκότα καὶ νενικημένον ἃ γὰρ ἠρνεῖτο πράττων κατὰ τῆσ πατρίδοσ πάλαι, νῦν ἐξηλέγχθαι καὶ πεφωρᾶσθαι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION