Plutarch, Cato the Younger, chapter 1

(플루타르코스, Cato the Younger, chapter 1)

Κάτωνι δὲ τὸ μὲν γένοσ ἀρχὴν ἐπιφανείασ ἔλαβε καὶ δόξησ ἀπὸ τοῦ προπάππου Κάτωνοσ, ἀνδρὸσ ἐν δόξῃ καὶ δυνάμει μάλιστα Ῥωμαίων γενομένου δι’ ἀρετήν, ὡσ ἐν τοῖσ περὶ ἐκείνου γέγραπται, κατελείφθη δὲ γονέων ὀρφανὸσ μετ’ ἀδελφοῦ Καιπίωνοσ καὶ Πορκίασ ἀδελφῆσ. ἦν δὲ καὶ Σερβιλία Κάτωνοσ ὁμομήτριοσ ἀδελφή. καὶ πάντεσ οὗτοι παρὰ Λιβίῳ Δρούσῳ τροφὴν καὶ δίαιταν εἶχον, θείῳ μὲν ὄντι πρὸσ μητρόσ, ἄγοντι δὲ τὴν πολιτείαν τότε· καὶ γὰρ εἰπεῖν δεινότατοσ ἦν, καὶ τἆλλα σώφρων ἀνὴρ ἐν τοῖσ μάλιστα, καὶ φρονήματοσ οὐδενὶ Ῥωμαίων ὑφιέμενοσ. λέγεται δὲ Κάτων εὐθὺσ ἐκ παιδίου τῇ τε φωνῇ καὶ τῷ προσώπῳ καὶ ταῖσ περὶ τὰσ παιδιὰσ διατριβαῖσ ἦθοσ ὑποφαίνειν ἄτρεπτον καὶ ἀπαθὲσ καὶ βέβαιον ἐν πᾶσιν.

ἰσχύν τε γὰρ εἶχον αὐτοῦ παρ’ ἡλικίαν τελεσιουργὸν αἱ ὁρμαί, καὶ τοῖσ κολακεύουσι τραχὺσ ὢν καὶ προσάντησ, ἔτι μᾶλλον ἐκράτει τῶν ἐκφοβούντων. ἦν δὲ καὶ πρὸσ γέλωτα κομιδῇ δυσκίνητοσ, ἄχρι μειδιάματοσ σπανίωσ τῷ προσώπῳ διαχεόμενοσ, καὶ πρὸσ ὀργὴν οὐ ταχὺσ οὐδὲ ὀλισθηρόσ, ὀργισθεὶσ δὲ δυσπαραίτητοσ. ὡσ οὖν εἰσ τὸ μανθάνειν ἧκε, νωθρὸσ ἦν ἀναλαβεῖν καὶ βραδύσ, ἀναλαβὼν δὲ κάτοχοσ καὶ μνημονικόσ, ὃ δὴ καὶ πέφυκεν ἄλλωσ, τοὺσ μὲν εὐφυεῖσ ἀναμνηστικοὺσ μᾶλλον εἶναι, μνημονικοὺσ δὲ τοὺσ μετὰ πόνου καὶ πραγματείασ παραδεχομένουσ·

γίνεται γὰρ οἱο͂ν ἔγκαυμα τῆσ ψυχῆσ τῶν μαθημάτων ἕκαστον. ἐοίκε δὲ καὶ τὸ δύσπειστον τῷ Κάτωνι ποιεῖν ἐργωδεστέραν τὴν μάθησιν·

πάσχειν γάρ τι τὸ μανθάνειν ἀτεχνῶσ ἐστι, καὶ τὸ πείθεσθαι ταχὺ τοῖσ ἧττον ἀντέχειν δυναμένοισ συμβέβηκε. διὸ πείθονται μᾶλλον νέοι γερόντων καὶ νοσοῦντεσ ὑγιαινόντων, καὶ ὅλωσ ἐν οἷσ τὸ ἀποροῦν ἀσθενέστατόν ἐστι, ῥᾷστον τὸ προστιθέμενον. τῷ μέντοι παιδαγωγῷ τὸν Κάτωνα πείθεσθαι μὲν λέγουσι καὶ ποιεῖν ἅπαν τὸ προσταττόμενον, ἑκάστου δὲ τὴν αἰτίαν ἀπαιτεῖν καὶ τὸ διὰ τί πυνθάνεσθαι.

παιδαγωγὸσ αὐτοῦ καὶ λόγον ἔχων τοῦ κονδύλου προχειρότερον, ὄνομα Σαρπηδών.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION