헬라어 문장 검색 - Λυξιαν́Διαλογι

(루키아노스, Dialogi deorum, Πάν, Ἑρμῆσ.)

Χαῖρε, ὦ πάτερ Ερμῆ. Καὶ σύ γε. ἀλλὰ πῶσ ἐγὼ σὸσ πατήρ; Οὐχ ὁ Κυλλήνιοσ Ἑρμῆσ ὢν τυγχάνεισ; Καὶ μάλα. πῶσ οὖν υἱὸσ ἐμὸσ εἶ; Μοιχίδιόσ εἰμι, ἐξαίρετόσ σοι γενόμενοσ. Νὴ Δία, τράγου ἴσωσ τινὸσ μοιχεύσαντοσ αἶγα· ἐμοὶ γὰρ πῶσ, κέρατα ἔχων καὶ ῥῖνα τοιαύτην καὶ πώγωνα λάσιον καὶ σκέλη διχαλὰ καὶ τραγικὰ καὶ οὐρὰν ὑπὲρ τὰσ πυγάσ; Ὁπόσα ἂν ἀποσκώψῃσ με, τὸν σεαυτοῦ υἱόν, ὦ πάτερ, ἐπονείδιστον ἀποφαίνεισ, μᾶλλον δὲ σεαυτόν, ὃσ τοιαῦτα γεννᾷσ καὶ παιδοποιεῖσ, ἐγὼ δὲ ἀναίτιοσ. Τίνα δὲ καὶ φήσ σου μητέρα; ἤ που ἔλαθον αἶγα μοιχεύσασ ἔγωγε; Οὐκ αἶγα ἐμοίχευσασ, ἀλλ̓ ἀνάμνησον σεαυτόν, εἴ ποτε ἐν Ἀρκαδίᾳ παῖδα ἐλευθέραν ἐβιάσω. τί δακὼν τὸν δάκτυλον ζητεῖσ καὶ ἐπὶ πολὺ ἀπορεῖσ; τὴν Ἰκαρίου λέγω Πηνελόπην. Εἶτα τί παθοῦσα ἐκείνη ἀντ̓ ἐμοῦ τράγῳ σε ὅμοιον ἔτεκεν;

Αὐτῆσ ἐκείνησ λόγον σοι ἐρῶ·

ὅτε γάρ με ἐξέπεμπεν ἐπὶ τὴν Ἀρκαδίαν, Ὦ παῖ, μήτηρ μέν σοι, ἔφη, ἐγώ εἰμι, Πηνελόπη ἡ Σπαρτιᾶτισ, τὸν πατέρα δὲ γίνωσκε θεὸν ἔχων Ἑρμῆν Μαίασ καὶ Διόσ. εἰ δὲ κερασφόροσ καὶ τραγοσκελὴσ εἶ, μὴ λυπείτω σε· ὁπότε γάρ μοι συνῄει ὁ πατὴρ ὁ σόσ, τράγῳ ἑαυτὸν ἀπείκασεν, ὡσ λάθοι, καὶ διὰ τοῦτο ὅμοιοσ ἀπέβησ τῷ τράγῳ. Νὴ Δία, μέμνημαι ποιήσασ τοιοῦτόν τι. οὖν ὁ ἐπὶ κάλλει μέγα φρονῶν, ἔτι ἀγένειοσ αὐτὸσ ὢν σὸσ πατὴρ κεκλήσομαι καὶ γέλωτα ὀφλήσω παρὰ πᾶσιν ἐπὶ τῇ εὐπαιδίᾳ;

Καὶ μὴν οὐ καταισχυνῶ σε, ὦ πάτερ·

μουσικόσ τε γάρ εἰμι καὶ συρίζω πάνυ καπυρόν, καὶ ὁ Διόνυσοσ οὐδὲν ἐμοῦ ἄνευ ποιεῖν δύναται, ἀλλὰ ἑταῖρον καὶ θιασώτην πεποίηταί με, καὶ ἡγοῦμαι αὐτῷ τοῦ χοροῦ· καὶ τὰ ποίμνια δὲ εἰ θεάσαιό μου, ὁπόσα περὶ Τεγέαν καὶ ἀνὰ τὸ Παρθένιον ἔχω, πάνυ ἡσθήσῃ· ἄρχω δὲ καὶ τῆσ Ἀρκαδίασ ἁπάσησ· πρῴην δὲ καὶ Ἀθηναίοισ συμμαχήσασ οὕτωσ ἠρίστευσα Μαραθῶνι, ὥστε καὶ ἀριστεῖον ᾑρέθη μοι, τὸ ὑπὸ τῇ ἀκροπόλει σπήλαιον. ἢν γοῦν ἐσ Ἀθήνασ ἔλθῃσ, εἴσῃ ὅσον ἐκεῖ τοῦ Πανὸσ ὄνομα.

Εἰπὲ δέ μοι, γεγάμηκασ, ὦ Πάν, ἤδη;

τοῦτο γάρ, οἶμαι, καλοῦσί σε. Οὐδαμῶσ, ὦ πάτερ· ἐρωτικὸσ γάρ εἰμι καὶ οὐκ ἂν ἀγαπήσαιμι συνὼν μιᾷ. Ταῖσ οὖν αἰξὶ δηλαδὴ ἐπιχειρεῖσ. Σὺ μὲν σκώπτεισ, ἐγὼ δὲ τῇ τε Ἠχοῖ καὶ τῇ Πίτυϊ σύνειμι καὶ ἀπάσαισ ταῖσ τοῦ Διονύσου Μαινάσι καὶ πάνυ σπουδάζομαι πρὸσ αὐτῶν. Οἶσθα οὖν, ὦ τέκνον, ὅ τι χαρίσῃ τὸ πρῶτον αἰτοῦντί μοι; Πρόσταττε, ὦ πάτερ· ἡμεῖσ μὲν ἴδωμεν ταῦτα. Καὶ πρόσιθί μοι καὶ φιλοφρονοῦ· πατέρα δὲ ὁρ́α μὴ καλέσῃσ με ἄλλου ἀκούοντοσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Lucian, Dialogi deorum, Πάν, Ἑρμῆσ.

(루키아노스, Dialogi deorum, Πάν, Ἑρμῆσ.)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION