Bacchylides, Οδεσ ̔Γρεεκ̓, epinicians, ode 1 Ἀργεῖῳ Κεῖῳ Παιδί Πύκτῃ Ἴσθμια

(바킬리데스, Οδεσ ̔Γρεεκ̓, epinicians, ode 1 Ἀργεῖῳ Κεῖῳ Παιδί Πύκτῃ Ἴσθμια)

κλυτοφόρμιγγεσ Δ̣ [ιὸσ ὑ‐ ψιμέδοντοσ παρθένοι Πι]ε̣ ρίδεσ ]ενυφαι[ ]ο̣ υσ ἵνα κ[ ]γαίασ Ἰσθμί[ασ ]ν, εὐβούλου ν̣ [ γαμ]βρὸν Νηρέ[οσ ! !

! ! ! ] νάσοιό τ’ ἐϋ‐ ! ! ! ! ! ! ] αν, ἔνθ̣ [ ὦ Πέλοποσ λιπαρᾶσ νάσου θεόδματοι πύλαι ὑφ’ ἁρ́]μ̣ ασιν ἵππουσ οἱ δὲ π]έ̣

τ̣ οντο ! [ ]εσσιν ἀν[δρῶν ]τον αὐτ[ ]ἄλλαισιν[ ]ν̣ πυκ[ιν ]γοὶ κόρ̣

ήροισ ἁλόσ ὑπό τ’ α]ὐ̣ [αι ]αγορ ]ο̣ μελίφρονοσ ὕπ̣ [νου ἁμετ[έραν ἀ̣ ρ]χ̣ α̣ ίαν πόλιν ]γ̣ οιμεν οἴ‐ κουσ ἐπ’]ἀ̣ νδ̣ γαῖσ ἀελι̣

ο̣ υ ]σαγόραι Μα]κ̣ ελὼ δὲ τ[ φιλ]λάκατοσ, ]δ’ ἐπ’ εὐναῆ [πόρον ]α·

προσφώνει τέ νιν ]σαίνουσ’ ὀπί· μ]ὲν στέρομαι ἀμ]φάκει δύᾳ π]ενίᾳ ]!

γετ[! ] πάμπα[ν ]α̣ σ ]ομοι ]αφθε[ ! !

σ· τριτάτᾳ με[ ἁμέρᾳ Μίνωσ ἀρ[ῇο]σ ἤλυθεν αἰολοπρύμνοισ ναυσὶ πεντήκοντα σὺν Κρητῶν ὁμίλῳ· Διὸσ εὐκλείου δὲ ϝέκα‐ τι βαθύζωνον κόραν Δεξιθέαν δάμασεν·

καί ϝοι λίπεν ἥμισυ λαῶν, ἄνδρασ ἀρηϊφίλουσ, τοῖσιν πολύκρημνον χθόνα νείμασ ἀποπλέων ᾤχετ’ ἐσ Κνωσὸν ἱμερτὰν πόλιν βασιλεὺσ Εὐρωπιάδασ· ἄλλα]ξαν θύγατρεσ πόλ[ιν ]ν βαθυδεί‐ ελον·

[ἐκ τᾶ]σ μὲν γένοσ ἔπλε[το καρτε]ρόχειρ Ἀργεῖοσ [ ] λέοντοσ θυμὸ[ν ἔχων], ὁπότε χρεῖ[όσ τι συμ]βολοῖ μάχασ, ποσσί[ν τ’ ἐλα]φρό[σ, π]ατρίων τ’ οὐκ [ἀπόκλαροσ κ]αλῶν, τόσα Παν[θείδᾳ κλυτό]το‐ ξοσ Ἀπό[λλων ὤπασε]ν, ἀμφί τ’ ἰατορίᾳ ξείνων τε φιλάνορι τιμᾷ·

εὖ δὲ λαχὼν Χαρίτων πολλοῖσ τε θαυμασθεὶσ βροτᾶν αἰῶν’ ἔλυσεν, πέντε παῖ‐ δασ μεγαινήτουσ λιπών.

τῶν ἕνα ϝοι Κρονίδασ ὑψίζυγοσ Ἰσθμιόνικον θῆκεν ἀντ’ εὐεργεσιᾶν, λιπαρῶν τ’ ἄλ‐ λων στεφάνων ἐπίμοιρον.

φαμὶ καὶ φάσω μέγιστον κῦδοσ ἔχειν ἀρετάν, πλοῦ‐ τοσ δὲ καὶ δειλοῖσιν ἀνθρώπων ὁμιλεῖ, ἐθέλει δ’ αὔξειν φρένασ ἀν‐ δρόσ· ὁ δ’ εὖ ἔρδων θεοὺσ ἐλπίδι κυδροτέρᾳ σαίνει κέαρ·

εἰ δ’ ὑγιείασ θνατὸσ ἐὼν ἔλαχεν, ζώειν τ’ ἀπ’ οἰκείων ἔχει, πρώτοισ ἐρίζει· παντί τοι τέρψισ ἀνθρώπων βίῳ ἕπεται νόσφιν γε νόσων πενίασ τ’ ἀμαχάνου. ἶσον ὅ τ’ ἀφνεὸσ ἱ‐ μείρει μεγάλων ὅ τε μείων παυροτέρων·

τὸ δὲ πάν‐ των εὐμαρεῖν οὐδὲν γλυκὺ θνατοῖσιν, ἀλλ’ αἰεὶ τὰ φεύ‐ γοντα δίζηνται κιχεῖν. ὅντινα κουφόταται θυμὸν δονέουσι μέριμναι, ὅσσον ἂν ζώῃ λάχε τόνδε χρόνον τι‐ μάν·

ἀρετὰ δ’ ἐπίμοχθοσ μέν, τε]λευταθεῖσα δ’ ὀρθῶσ ἀνδρὶ κ]αὶ εὖτε θάνῃ λεί‐ πει πο]λυζήλωτον εὐκλείασ ἄγαλμα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION