헬라어 문장 검색 - ΑριστίΑρσΡηετ́1́06́

(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σφοδρότητοσ.)

σφοδρότησ δὲ γίνεται τριχῶσ, κατὰ γνώμην, κατὰ σχῆμα, κατὰ λέξιν. καὶ κατὰ μὲν γνώμην οὕτωσ, ὅταν τισ ἐνδόξοισ προσώποισ ἐπιτιμᾷ, οἱο͂ν ἐξέστητε, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τῆσ τάξεωσ, ἐφ’ ἧσ ὑμᾶσ οἱ πρόγονοι κατέλιπον. καὶ ἄλλο πάλιν ὅμοιον τούτῳ ἡσυχάζετε γὰρ μόνοι τῶν Ἑλλήνων, καὶ πάλιν καὶ τῶνδε ὑμεῖσ αἴτιοι, τό τε πρῶτον ἐάσαντεσ αὐτοὺσ μετὰ τὰ Μηδικὰ κρατῦναι τὴν πόλιν. σφοδρότητα δὲ ποιεῖσ καὶ ὅταν πράγματα ἢ πρόσωπα ἔνδοξα μὴ ὀκνῇσ διαβάλλειν, οἱο͂ν τὸ μὲν ἐπαινεῖν τοὺσ προγόνουσ πρᾶγμα ἐνδοξότατον, ὁ δὲ Δημοσθένησ πῶσ εὐθὺσ ἐν ἀρχῇ διέβαλεν; οἱ μὲν ἐπαινοῦντεσ τοὺσ προγόνουσ λόγον εἰπεῖν μοι δοκοῦσι κεχαρισμένον, οὐ μὴν συμφέροντά γε ἐκείνοισ οὓσ ἐγκωμιάζουσι ποιεῖν. καὶ ὅλωσ δὲ τὸ ἐπιτιμᾶν σφοδρότητα ἔχει, ὡσ ἐν ἐκείνοισ, ἀμφότεροί μοι δοκοῦσιν ἁμαρτάνειν καὶ οἱ τοῖσ Ἀρκάσι καὶ οἱ τοῖσ Λακεδαιμονίοισ συνειρηκότεσ. καὶ τὸ διαβάλλειν δὲ πρόσωπα ἔνδοξα ὡσ ἀτόπωσ ἔχοντα σφοδρότητα ποιεῖ, οἱο͂ν ὑμεῖσ δὲ ὁ δῆμοσ ἐκνενευρισμένοι χρήματα καὶ συμμάχουσ ἐν ὑπηρέτου καὶ προσθήκησ μέρει.

καὶ ὅταν δὲ ἀτόπωσ τισ εἰκάζῃ, σφοδρὸν ποιεῖ τὸν λόγον, οἱο͂ν ὥσπερ σκορπίοσ ἠρκὼσ τὸ κέντρον, ᾄττων δεῦρο κἀκεῖσε, σκοπῶν τίνι κακόν τι προστριψάμενοσ εἰσ συμφορὰν καταστήσῃ.

καὶ πάλιν οὔτε γὰρ μαγείρῳ μαχαίρασ οὐδέν ἐστ’ ὄφελοσ ἥτισ μὴ τέμνει, οὔτε βουλομένῳ δι’ αὑτοῦ πᾶσι κακὰ καὶ πράγματα γίνεσθαι ὁ ταῦτα ἀποδωσόμενοσ συκοφάντησ οὐδέν ἐστ’ ὄφελοσ. καὶ ἀλλαχοῦ πάλιν ἀλλὰ μανδραγόραν πεπωκόσιν ἤ τι φάρμακον ἄλλο τοιοῦτον ἐοίκαμεν ἀνθρώποισ. σφοδρότησ δέ ἐστι καὶ ὅταν τισ ὑπεραγανακτῇ, οἱο͂ν τοῦτο μὲν γὰρ οὐκ ἔχον ἐστὶν ὑπερβολὴν ἀκαθαρσίασ, καὶ πάλιν ἀλλαχοῦ, τοῦτο γὰρ δὴ τοὔσχατόν ἐστι, καὶ πάλιν τῆσ ἐσχάτησ ὕβρεωσ οὐδὲν ἐλλείπει.

καὶ ὅλωσ δὲ ὅπου σχεδόν τι ἐφ’ ὁμολογουμένοισ ἀδικήμασιν αἱ κατηγορίαι γίνονται, διὰ τὸ πρόδηλα εἶναι τὰ ἀδικήματα, σφοδρότητοσ ὁ λόγοσ τυγχάνει, ὡσ καὶ ἐν τῷ κατὰ Μειδίου καὶ ἐν τῷ κατὰ Ἀριστογείτονοσ.

τὸ δὲ μέγιστον εἰδέναι χρή, ὅτι ὅταν ᾖ μὴ ἰσχυρὰ ζητήματα ἐξ ἑκατέρων τῶν μερῶν, ἀλλ’ ὑπάρχῃ θατέροισ μὴ πρόδηλα αὐτὰ εἶναι, ὁ δὲ ὡσ ἐπὶ ὁμολογουμένοισ σχεδὸν τοῖσ ζητήμασι συνάγει τὸν λόγον, οἱο͂́σ ἐστιν ὁ κατὰ Μειδίου. κατὰ σχῆμα δὲ οὕτω γίνεται σφοδρότησ, ὅταν τισ ἐπιφορικοῖσ χρῆται τοῖσ σχήμασιν, οἱο͂ν αἰσχρόσ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ κακῶσ ἔχων ὁ νόμοσ καὶ ὅμοιοσ φθόνῳ τινὶ καὶ φιλονεικίᾳ.

καὶ πάλιν, εἴργετε οὖν, εἴργετε αὐτὸν τῶν ὑπὲρ τῆσ εἰρήνησ λόγων. καὶ ἐν τῷ κατὰ Μειδίου, καὶ ταῦτα πάσχων ἐγὼ καὶ τοῦτον ὃν διεξέρχομαι τρόπον νῦν πρὸσ ὑμᾶσ ἐλαυνόμενοσ. καὶ ἐν τῷ τῆσ παραπρεσβείασ, τούτων οὐ γέγονεν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, δεινότερα. σφοδρότητα δὲ ἔχει καὶ τὸ τῆσ ἀποστροφῆσ σχῆμα.

ὅσ, ὦ μιαρώτατε πάντων, κεκλεισμένησ σοι τῆσ παρρησίασ οὐ κιγκλίσιν οὐδὲ θύραισ, ἃ καὶ παρανοίξειεν ἄν τισ, ἀλλὰ τοσούτοισ καὶ τηλικούτοισ ὀφλήμασι, καὶ τούτων παρὰ τῇ θεῷ κειμένων, εἰσ τὰ ἐντὸσ τούτων βιάζῃ καὶ προσέρχῃ πρὸσ ταῦτα, ἀφ’ ὧν ἀπελαύνουσί σε οἱ νόμοι, ἀπεσχοινισμένοσ πᾶσι τοῖσ ἐν τῇ πόλει δικαίοισ. καὶ πάλιν ἐν τῷ κατὰ Μειδίου, τί λέγεισ, ὦ μιαρὰ κεφαλή, σὺ τὰ σαυτοῦ παιδία ἀξιώσεισ ἐλεεῖν ἤ σε τούτουσ, τοὺσ ὑπὸ σοῦ δημοσίᾳ προπεπηλακισμένουσ; κατὰ δὲ ἀπαγγελίαν, τουτέστι κατὰ λέξιν, σφοδρότησ γίνεται, ὅταν ὑπερβολὰσ ποιῇσ ἐν τῷ λόγῳ, οἱο͂ν πλούσιοσ, θρασύσ, μέγα φρονῶν, μέγα φθεγγόμενοσ, βίαιοσ, ἀναιδήσ.

ὑπερβολὴν δὲ κἀκεῖνο ἔχει, ὅταν εἴπῃσ, ἡ πόλισ αὐτὸν οὐ χωρεῖ. οὔθ’ ἡ Ἑλλὰσ οὔθ’ ἡ βάρβαροσ τὴν πλεονεξίαν χωρεῖ τἀνθρώπου. καὶ ὅπου λέγει, προσκυνεῖν τοὺσ ὑβρίζοντασ ὥσπερ ἐν τοῖσ βαρβάροισ, οὐκ ἀμύνεσθαι κράτιστον ἔσται. πάντα ἐξαίρει τὴν ἐν τῷ λόγῳ σφοδρότητα ἐργάζονται, ὡσ ἐν τῷ κατὰ Κόνωνοσ, εἱλκόμην καὶ ἐξεδυόμην, καὶ ὑγιὴσ ἐξελθὼν φοράδην ἦλθον οἴκαδε, καὶ ὅπου λέγει περὶ τῆσ μητρόσ, οὐ γὰρ εἶπεν ἐξεληλύθει, ἀλλὰ ἐμφαντικώτερον τῇ ὀνομασίᾳ, ἐξεπεπηδήκει ἡ μήτηρ·

ἐν γὰρ τῷ ὀνόματι ἡ ἔμφασισ. ὥσπερ δὲ πολλάκισ εἴπομεν τὰσ τροπὰσ πολλαχοῦ μέγα δύνασθαι, τοῦτο καὶ ἐν τῇ σφοδρότητι, ὅταν λέγῃ κατὰ τῆσ πονηρίασ τῆσ Ἀριστογείτονοσ σφοδρότητοσ ἕνεκα, κάπηλοσ καὶ μεταβολεὺσ καὶ μόνον οὐ ζυγὰ καὶ σταθμὰ ἔχων ἅπαντα ἐπώλει.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σφοδρότητοσ.

(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σφοδρότητοσ.)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION