Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σεμνότητοσ. 26:

(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σεμνότητοσ. 26:)

καὶ τὸ τὰ πρόσωπα ἀφαιροῦντα ἐπ’ αὐτῶν τῶν πραγμάτων προάγειν τὸν λόγον σεμνὸν σφόδρα. εἰ μὴ Θεσπιαὶ καὶ Πλαταιαὶ καὶ τὸ Θηβαίουσ αὐτίκα δὴ μάλα δώσειν δίκην ἀφείλετο τὴν ἀλήθειαν ἀλλ’ οἱ λέγοντεσ τὰ περὶ Θεσπιέων καὶ Πλαταιέων, ὁ δὲ ἀφελὼν τὰ πρόσωπα τῶν εἰπόντων αὐτὰ λέγει ἐφ’ ἑαυτῶν, εἰ μὴ Θεσπιαὶ καὶ Πλαταιαί. καὶ ἀλλαχοῦ πάλιν ἐγὼ δὲ οἶμαι τὴν μὲν εἰρήνην ἄγειν οὐχ ὑμᾶσ δεῖν πείθειν· καὶ τὸ ἀντικείμενον εἶπεν ἀλλὰ Φίλιππον, ὁ δὲ ἀφελὼν τὸ πρόσωπον ἐπὶ τοῦ πράγματοσ ἀόριστον εἶπεν, ἀλλὰ τὸν τὰ τοῦ πολέμου πράσσοντα. καὶ πάλιν ἑτέρωθι βουλόμενοσ δεῖξαι ὅτι Φίλιππόσ ἐστιν ὁ τὸν πόλεμον ποιῶν ἀντὶ τοῦ οὕτωσ εἰπεῖν, εἰ δὲ Φίλιπποσ τὰ ὅπλα ἐν ταῖσ χερσὶν ἔχων καὶ δύναμιν πολλὴν περὶ αὑτὸν ὁ δὲ ἕτεροσ εἶπε.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION