Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΙΕΡΗΣ ΝΟΥΣΟΥ., 17.

(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΙΕΡΗΣ ΝΟΥΣΟΥ., 17.)

Διὸ φημὶ τὸν ἐγκέφαλον εἶναι τὸν ἑρμηνεύοντα τὴν ξύνεσιν. Αἱ δὲ φρένεσ ἄλλωσ οὔνομα ἔχουσι τῇ τύχῃ κεκτημένον καὶ τῷ νόμῳ, τῷ δ’ ἐόντι οὒκ, οὐδὲ τῇ φύσει, οὐδὲ οἶδα ἔγωγε τίνα δύναμιν ἔχουσιν αἱ φρένεσ ὥστε φρονέειν τε καὶ νοέειν, πλὴν εἴ τι ὥνθρωποσ ὑπερχαρείη ἐξ ἀδοκήτου ἢ ἀνιηθείη, πηδῶσι καὶ ἅλσιν παρέχουσιν ὑπὸ λεπτότητοσ καὶ ὅτι ἀνατέτανται μάλιστα ἐν τῷ σώματι, καὶ κοιλίην οὐκ ἔχουσι πρὸσ ἣν δέξονται ἢ ἀγαθὸν ἢ κακὸν προσππτον, ἀλλ’ ὑπ’ ἀμφοτέρων τούτων τεθορύβηνται διὰ τὴν ἀσθενείην τῆσ φύσιοσ‧ ἐπεὶ αἰσθάνονταί γε οὐδενὸσ πρότερον τῶν ἐν τῷ σώματι ἐόντων, ἀλλὰ μάτην τοῦτο τὸ οὔνομα ἔχουσι καὶ τὴν αἰτίην, ὥσπερ τὰ πρὸσ τῇ καρδίῃ ἅπερ ὦτα καλέεται, οὐδὲν ἐσ τὴν ἀκοὴν ξυμβαλλόμενα. Λέγουσι δέ τινεσ ὡσ φρονέομεν τῇ καρδίῃ καὶ τὸ ἀνιώμενον τοῦτό ἐστι καὶ τὸ φροντίζον‧ τὸ δὲ οὐχ οὕτωσ ἔχει, ἀλλὰ σπᾶται μὲν ὥσπερ αἱ φρένεσ καὶ μᾶλλον διὰ ταύτασ τὰσ αἰτίασ‧ ἐξ ἅπαντοσ γαρ τοῦ σώματοσ φλέβεσ ἐσ αὐτὴν συντείνουσι, καὶ ξυγκλείσασα ἔχει ὥστε αἰσθάνεσθαι, ἤν τισ πόνοσ ἢ τάσισ γίνηται τῷ ἀνθρώπῳ‧ ἀνάγκη γὰρ καὶ ἀνιώμενον φρίσσειν τὸ σῶμα καὶ συντείνεσθαι, καὶ ὑπερχαίροντα τὸ αὐτὸ τοῦτο πάσχειν‧ διότι ἡ καρδίη αἰσθάνεταί τε μάλιστα καὶ αἱ φρένεσ. Τῆσ μέντοι φρονήσιοσ οὐδετέρῳ μέτεστιν, ἀλλὰ πάντων τουτέων ὁ ἐγκέφαλοσ αἴτιόσ ἐστιν‧ ὥσπερ οὖν καὶ τῆσ φρονήσιοσ τοῦ ἠέροσ πρῶτοσ αἰσθάνεται τῶν ἐν τῷ σώματι ἐνεόντων, οὕτω καὶ ἤν τισ μεταβολὴ ἰσχυροτέρη γένηται ἐν τῷ ἠέρι ὑπὸ τῶν ὡρων, καὶ αὐτὸσ ἑωυτοῦ διάφοροσ γίνηται ὁ ἠὴρ, ὁ ἐγκέφαλοσ πρῶτοσ αἰσθάνεται‧ διὸ καὶ τὰ νουσήματα ἐσ αὐτὸν ἐμπίπτειν φημὶ ὀξύτατα καὶ μέγιστα καὶ θανατωδέστατα καὶ δυσκριτώτατα τοῖσιν ἀπείροισιν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION