뜻

1. 파괴자, 살인자, 약탈자

1. a destroyer, murderer

예문

• τὸν πάροσ Ὀρβηλοῖο μεμυκότα δειράσι ταῦρον, τὸν πρὶν ἐρημωτὰν θῆρα Μακηδονίασ, Δαρδανέων ὀλετήρ, ὁ κεραύνιοσ εἷλε Φίλιπποσ, πλήξασ αἰγανέᾳ βρέγμα κυναγέτιδι· (Unknown, Greek Anthology, book 6, chapter 1151)

  (작자 미상, Greek Anthology, book 6, chapter 1151)

유사 형태

• ὄλετ (2)
• ὀλετῆρα (2)
• ὀλέτιν (1)
• ὀλετήρ (1)
• ὀλετῆρος (1)
• ὀλέτειραι (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.