뜻

1. 전율, 오싹함, 흔들기
2. 전율, 오싹함

1. a shuddering, shivering
2. shuddering

예문

• φρίκη δέ μοι συνήντησε καὶ τρόμοσ καὶ μεγάλωσ μου τὰ ὀστᾶ διέσεισε, (Septuagint, Liber Iob 4:14)

  (70인역 성경, 욥기 4:14)

• ἣν χρῆν ταπεινὴν ἐν πέπλων ἐρειπίοισ, φρίκῃ τρέμουσαν, κρᾶτ’ ἀπεσκυθισμένην ἐλθεῖν, τὸ σῶφρον τῆσ ἀναιδείασ πλέον ἔχουσαν ἐπὶ τοῖσ πρόσθεν ἡμαρτημένοισ. (Euripides, The Trojan Women, episode 3:23)

  (에우리피데스, The Trojan Women, episode 3:23)

• τῶν δὲ Ῥωμαίων, ὥσπερ ἐστὶ νενομισμένον, χαλκοῦ τε πατάγοισ ἀνακαλουμένων τὸ φῶσ αὐτῆσ καὶ πυρὰ πολλὰ δαλοῖσ καὶ δᾳσὶν ἀνεχόντων πρὸσ τὸν οὐρανόν, οὐδὲν ὅμοιον ἔπραττον οἱ Μακεδόνεσ, ἀλλὰ φρίκη καὶ θάμβοσ τὸ στρατόπεδον κατεῖχε καὶ λόγοσ ἡσυχῇ διὰ πολλῶν ἐχώρει, βασιλέωσ τὸ φάσμα σημαίνειν ἔκλειψιν. (Plutarch, Aemilius Paulus, chapter 17 4:1)

  (플루타르코스, Aemilius Paulus, chapter 17 4:1)

• οἱ δὲ τὸ πρῶτον ἐκπλαγέντεσ ἅμα φρίκῃ διέτρεσαν καὶ ἀνεχώρησαν εἶθ’ ὡσ ἑώρων ἄνθρωπον ἕνα πολλοῖσ ἐπιφερόμενον, ἀντέστησαν. (Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 13 8:2)

  (플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 13 8:2)

• οἱ δὲ τὸ πρῶτον ἐκπλαγέντεσ ἅμα φρίκῃ διέτρεσαν καὶ ἀνεχώρησαν· (Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 12 6:3)

  (플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 12 6:3)

유사 형태

• φρίκη (13)
• φρίκης (12)
• φρίκην (12)
• φρικώδη (9)
• φρικτὸν (7)
• φρίκῃ (4)
• φρικὶ (3)
• φρίκᾳ (3)
• φρικτὰ (2)
• φρικτόν (2)
• φρικτά (2)
• φρίκας (1)
• Φρικίου (1)
• φρικτοῦ (1)
• φρικτῶς (1)
• φρῖκα (1)
• Φρίκιον (1)
• φρικτὸς (1)
• φρικτοί (1)
• φρικὸς (1)
• φρικτῶν (1)
• Φρικίαν (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.