뜻

1. a term of five years, every five years
2. a festival celebrated every five years

예문

• τὴν δὲ τελευταίαν Ἑσπέρου συνέβαινεν εἶναι, τῆσ ὡρ́ασ εἰσ τοῦτο συναγούσησ τὸν καιρόν, τὰ δὲ κατά μέροσ αὐτῶν εἴ τισ εἰδέναι βούλεται, τὰσ τῶν πεντετηρίδων γραφὰσ λαμβάνων ἐπισκοπείτω. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 19 3:98)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 19 3:98)

• "ἐκαλεῖτο δὲ αὕτη Πεντετηρίσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 19 3:111)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 19 3:111)

• οὕτω γὰρ ὑπέλαβον ὑμῶν οἱ πατέρεσ σπουδαῖον εἶναι ποιητὴν ὥστε νόμον ἔθεντο καθ’ ἑκάστην πεντετηρίδα τῶν Παναθηναίων μόνου τῶν ἄλλων ποιητῶν ῥαψῳδεῖσθαι τὰ ἔπη, ἐπίδειξιν ποιούμενοι πρὸσ τοὺσ Ἕλληνασ ὅτι τὰ κάλλιστα τῶν ἔργων προῃροῦντο. (Lycurgus, Speeches, 138:2)

  (리쿠르고스, 연설, 138:2)

• κληροῖ δὲ καὶ ἑτέρουσ δέκα, τοὺσ κατ’ ἐνιαυτὸν καλουμένουσ, οἳ θυσίασ τέ τινασ θύουσι, καὶ τὰσ πεντετηρίδασ ἁπάσασ διοικοῦσιν πλὴν Παναθηναίων. (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 54 7:1)

  (아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 54 7:1)

• εἰσὶ δὲ πεντετηρίδεσ μία μὲν ἡ εἰσ Δῆλον ἔστι δὲ καὶ ἑπτετηρὶσ ἐνταῦθα, δευτέρα δὲ Βραυρώνια, τρίτη δ’ Ἡράκλεια, τετάρτη δ’ Ἐλευσίνια· (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 54 7:2)

  (아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 54 7:2)

• καὶ ἦν γὰρ δὴ τοῖσι Ἀθηναίοισι πεντετηρὶσ ἐπὶ Σουνίῳ, λοχήσαντεσ ὦν τὴν θεωρίδα νέα εἷλον πλήρεα ἀνδρῶν τῶν πρώτων Ἀθηναίων, λαβόντεσ δὲ τοὺσ ἄνδρασ ἔδησαν. (Herodotus, The Histories, book 6, chapter 87 2:4)

  (헤로도토스, The Histories, book 6, chapter 87 2:4)

유사 형태

• πεντετηρίδος (3)
• πεντετηρίδας (2)
• πεντετηρίδα (2)
• πεντετηρικὸς (1)
• πεντετηρίδων (1)
• πεντετηρὶς (1)
• πεντετηρικὸν (1)
• Πεντετηρίς (1)
• πεντετηρικοὶ (1)
• πεντετηρίδες (1)
• πεντετηρίσι (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.