- "ὅμωσ δ’ οὖν κἂν ἐκείνουσ μιμείσθω ‐ ἐκεῖνοι γάρ οὐκ ἐμπηδῶσιν ἐσ τὸ πῦρ, ὡσ Ὀνησίκριτοσ ὁ Ἀλεξάνδρου κυβερνήτησ ἰδὼν Κάλανον καόμενόν φησιν, ἀλλ’ ἐπειδὰν νήσωσι, πλησίον παραστάντεσ ἀκίνητοι ἀνέχονται παροπτώμενοι, εἶτ’ ἐπιβάντεσ κατὰ σχῆμα καίονται, οὐδ’ ὅσον ὀλίγον ἐντρέψαντεσ ^ τῆσ κατακλίσεωσ. (Lucian, De morte Peregrini, (no name) 9:76)
(루키아노스, De morte Peregrini, (no name) 9:76)
- ἐπίφθονοσ δ’ οὖν ἀπὸ τῆσ προπόσεωσ ἐκείνησ πολλοῖσ τῶν παλαιῶν φίλων γεγένησαι, καὶ πρότερον ἐπὶ τῇ κατακλίσει λυπήσασ τινὰσ αὐτῶν, ὅτι τήμερον ἥκων προὐκρίθησ ἀνδρῶν πολυετῆ δουλείαν ἠντληκότων. (Lucian, De mercede, (no name) 17:1)
(루키아노스, De mercede, (no name) 17:1)
- ἵπποι δὲ καὶ βόεσ ἐν θεάτροισ κατακλίσεισ καὶ χορείασ καὶ στάσεισ παραβόλουσ καὶ κινήσεισ οὐδ’ ἀνθρώποισ πάνυ ῥᾳδίασ ἀκριβοῦσιν ἐκδιδασκόμενοι καὶ μνημονεύοντεσ εὐμαθείασ ἐπίδειξιν εἰσ ἄλλο οὐδὲν οὐδαμῶσ χρήσιμον ἔχουσιν. (Plutarch, Bruta animalia ratione uti, chapter, section 9 11:1)
(플루타르코스, Bruta animalia ratione uti, chapter, section 9 11:1)
- καὶ περὶ μύρου μὲν ἐνίουσ καὶ πορφύρασ διαμάχεσθαι ταῖσ γυναιξί, κουρὰσ δὲ συγχωρεῖν πενθίμουσ καὶ βαφὰσ ἐσθῆτοσ μελαίνασ καὶ καθίσεισ ἀμόρφουσ καὶ κατακλίσεισ ἐπιπόνουσ; (Plutarch, Consolatio ad uxorem, section 4 7:1)
(플루타르코스, Consolatio ad uxorem, section 4 7:1)
- μὲν ἐκ τῶν βασιλικῶν ἀφθόνῳ χρώμενοσ, τάξιν δὲ καὶ κόσμον καὶ κατακλίσεισ καὶ δεξιώσεισ καὶ τὴν πρὸσ ἕκαστον αὑτοῦ τῆσ κατ’ ἀξίαν τιμῆσ καὶ φιλοφροσύνησ αἴσθησιν οὕτωσ ἀκριβῆ καὶ πεφροντισμένην ἐνδεικνύμενοσ ὥστε θαυμάζειν τοὺσ Ἕλληνασ, εἰ μηδὲ τὴν παιδιὰν ἄμοιρον ἀπολείπει σπουδῆσ, ἀλλὰ τηλικαῦτα πράττων ἀνὴρ πράγματα καὶ τοῖσ μικροῖσ τὸ πρέπον ἀποδίδωσιν. (Plutarch, Aemilius Paulus, chapter 28 4:1)
(플루타르코스, Aemilius Paulus, chapter 28 4:1)
- Ἡγήσανδροσ γοῦν φησιν ὡσ καὶ ἀδόξου ποτὲ κλισίασ παρ’ αὐτῷ τυχὼν ἤνεγκεν ἐρωτήσαντόσ τε τοῦ Διονυσίου τί φαίνεται ἡ κατάκλισισ πρὸσ τὴν χθὲσ ἔφησεν παραπλησίαν εἶναι. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 63 2:1)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 63 2:1)
- χρὴ δὲ ταῦτα ἀλλήλοισι ξυνωδὰ καὶ ξύμπνοα ἔμμεναι, ἀπὸ μιῆσ αἰτίησ ξύμπαντα · ὁκόσα γὰρ τουτέων σποράδην ἄλλο ὑπ’ ἄλλησ αἰτίησ γίγνεται, κἢν τὰ πάντα ἅμα ἐπιφοιτήσῃ, οὐ καλέεται πλευρῖτισ· ξύνεστι δὲ πόνοσ ὀξὺσ κληϊδέων, πῦρ δριμὺ, κατάκλισισ ἐπὶ μὲν τὴν φλεγμαίνουσαν πλευρὴν εὔφοροσ · ἐν ἕδρῃ γὰρ ἵζει τῇ ἑωυτέου ὁ ὑμήν· εἰσ τὸ ἐπέκεινα δὲ ἐπώδυνοσ · ὑπὸ γὰρ τοῦ ἄχθεοσ καὶ τῆσ φλεγμον ῆσ καὶ τῆσ ἐξαρτήσιοσ ἀποτέταται ἡ ὀδύνη ἄχρι τῆσ ἁπάσησ ξυναφίησ τοῦ ὑμένοσ ἐσ ὤμουσ καὶ κληί̈δασ , μετεξετέροισι δὲ καὶ ἐσ νῶτα καὶ ἐσ ὠμοπλάτην. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 124)
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 124)
- εἴσοδοι τῶν φιλτάτων· μῦθοι καὶ λαλιὴ μὴ θυμοδακεῖσ · πάντα γὰρ εὐθυμέεσθαι χρὴ, μάλιστα τοῖσι ἐσ ὀργὴν ἡ παραφορή · κατάκλισισ ἢ ἐν ζόφῳ, ἢ ἐν φωτὶ πρὸσ τὸ νόσημα τεκμαρτέη. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 11)
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 11)
- ὕπνου δὲ ἀγωγὰ ἑκάστου καὶ τὰ ξυνήθεα · ναυτίλῳ μὲν, ἡ ἐν ἀκάτῳ κατάκλισισ , καὶ ἐν θαλάσσῃ περιφορὴ, καὶ αἰγιαλῶν ἦχοσ, καὶ κυμάτων κτύποσ, ἀνέμων τε βόμβοσ, καὶ θαλάσσησ καὶ νηὸσ ὀδμή· μουσικῷ δὲ ἔτι, ἐθισμὸσ αὐλῶν ἐφ’ ἡσυχίῃ, ἢ ψαλμὸσ λύρησ, ἢ πηκτίδοσ, ἢ μελέτη παίδων σὺν ᾠδῇ· διδασκάλῳ δὲ, νηπιάχων μύθων προσομιλίη. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 54)
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 54)
- Ληθαργικοῖσι κατάκλισισ ἐν φωτὶ καὶ πρὸσ αὐγήν· ζόφοσ γὰρ ἡ νοῦσοσ· ἠδὲ ἐν ἀλέῃ μᾶλλον· ψῦξισ γὰρ ἔμφυτοσ ἡ αἰτίη. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 93)
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 93)