- ὅπερ, οἶμαι, καὶ Ὅμηροσ ἐν τῷ περὶ Σειρήνων μύθῳ ᾐνίξατο παραπλεῖν κελεύσασ τὰσ ὀλεθρίουσ ταύτασ τῶν ἀκουσμάτων ἡδονὰσ καὶ ἀποφράττειν τὰ ὦτα καὶ μὴ ἀνέδην αὐτὰ ἀναπεταννύειν τοῖσ πάθει προειλημμένοισ, ἀλλ’ ἐπιστήσαντα ἀκριβῆ θυρωρὸν τὸν λογισμὸν ἅπασι τοῖσ λεγομένοισ τὰ μὲν ἄξια προσίεσθαι καὶ παραβάλλεσθαι, τὰ φαῦλα δ’ ἀποκλείειν καὶ ἀπωθεῖν· (Lucian, Calumniae non temere credundum, (no name) 30:2)
(루키아노스, Calumniae non temere credundum, (no name) 30:2)
- μειράκιον μὲν οὖν ἔτι ὢν πάνυ ὡραῖον, ὡσ ἐνῆν ἀπὸ τῆσ καλάμησ τεκμαίρεσθαι καὶ ἀκούειν τῶν διηγουμένων, ἀνέδην ἐπόρνευε καὶ συνῆν ἐπὶ μισθῷ τοῖσ δεομένοισ. (Lucian, Alexander, (no name) 5:1)
(루키아노스, Alexander, (no name) 5:1)
- ἐκαλοῦντο δὲ οἱ χρησμοὶ οὗτοι αὐτόφωνοι, καὶ οὐ πᾶσιν ἐδίδοντο οὐδὲ ἀνέδην, ἀλλὰ τοῖσ εὐπαρύφοισ καὶ πλουσίοισ καὶ μεγαλοδώροισ. (Lucian, Alexander, (no name) 26:4)
(루키아노스, Alexander, (no name) 26:4)
- τοιαῦτα ἐντρυφῶν τοῖσ ἀνοήτοισ διετέλει, γυναῖκάσ τε ἀνέδην διαφθείρων καὶ παισὶ συνών. (Lucian, Alexander, (no name) 42:1)
(루키아노스, Alexander, (no name) 42:1)
- καὶ μὴν ἐξ ἐκείνου μὲν τοῦ παλαιοῦ ἔθουσ, τοῦ ἀνέδην καὶ πᾶσιν ἐξεῖναι, ὁρᾶτε ὅσων ἀγαθῶν ἐμπέπλησται τὸ ἱερόν, ἁπάντων ἀνατιθέντων καὶ ὑπὲρ τὴν ὑπάρχουσαν δύναμιν ἐνίων δωρουμένων τὸν θεόν. (Lucian, Phalaris, book 2 12:4)
(루키아노스, Phalaris, book 2 12:4)