헬라어 문장 내 검색 Language

Δαναὸσ δὲ πατὴρ καὶ βούλαρχοσ καὶ στασίαρχοσ τάδε πεσσονομῶν κύδιστ’ ἀχέων ἐπέκρανε, φεύγειν ἀνέδην διὰ κῦμ’ ἅλιον, κέλσαι δ’ Ἄργουσ γαῖαν, ὅθεν δὴ γένοσ ἡμέτερον τῆσ οἰστροδόνου βοὸσ ἐξ ἐπαφῆσ κἀξ ἐπιπνοίασ Διὸσ εὐχόμενον τετέλεσται.
(아이스킬로스, 탄원하는 여인들, episode, lyric 1:3)
εὐθύνασ τε ἐπ’ αὐτῶν γίγνεσθαι δωροδοκίασ προσέγραφεν, ἐγκλήματοσ ἴσα δὴ καὶ ἀγνοουμένου διὰ τὸ ἔθοσ τῆσ δωροδοκίασ ἀνέδην ἐπιπολαζούσησ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 5 2:6)
ἀλλ’ εἰσὶ τόποι δήπουθεν ἐπώνυμοι τοῦ προσρήματοσ, οὗ δεῖ φιλοσοφεῖν, καὶ οὐδ’ ἐν τούτοισ τοῦτον, οἶμαι, τὸν τρόπον χλευάζοντα καὶ κακῶσ ἀνέδην ἀγορεύοντα, ἀλλ’ ὡσ χρὴ τοὺσ ἐλευθέρουσ παιδεύοντα καὶ προδιδάσκοντα πρὸσ τοῖσ ἄλλοισ καὶ τὴν ἀσχημοσύνην φυλάττεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμβουλευτικὸσ περὶ τοῦ μὴ δεῖν κωμῳδεῖν 6:6)
ἐγὼ δ’ οὔτ’ ἐπαίνουσ ἀνέδην γιγνομένουσ ἔχοιμ’ ἂν ἐπαινεῖν, εἰ μή τι καὶ χρείασ προσείη καὶ τοῦ τοὺσ ἀκούσαντασ βελτίουσ ἐκ τῶν δυνατῶν ἀπελθεῖν, οὔθ’ ὅσα καὶ χαρίσασθαι δεῖ τῷ λόγῳ μετὰ τοῦ δικαίου τὴν μὲν ἐν ὀφθαλμοῖσ θεραπεύσω πόλιν, τὰσ δ’ ἑτέρασ φύγοιμ’ ἂν τῶν εἰκότων ἀξιῶσαι, οὐδ’ ἐν αὐτῷ τούτῳ πρώτῳ διαστήσω τὰσ πόλεισ, ὥσπερ οἱ πολλοί τε καὶ φαῦλοι, ἀλλ’ ἐπαινέσομαι πάσασ εἰσ ὅσον εἰκόσ ἐστιν ἑκάστην, καὶ ἄρξομαί γε τῶνδε τῶν λόγων ἀπὸ τούτου.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 1:8)
οὕτωσ οὐκ ἄνευ δικαιοσύνησ οὐδὲ σωφροσύνησ, ὦ Πλάτων, ἐνέπλησαν τὴν πόλιν συμμάχων καὶ φόρων καὶ φλυαριῶν, ὡσ σὺ φῂσ, ἀλλ’ ἀπὸ σώφρονοσ καὶ δικαίασ καὶ θαυμαστῆσ ἀρξάμενοι τῆσ ἀρχῆσ, καὶ τοὺσ τῆσ ἐλευθερίασ ὁρ́ουσ κάλλιστα ἐφύλαξαν, μέσην αὐθαδείασ καὶ ταπεινότητοσ ἄγοντεσ τοὺσ πολίτασ, καὶ οὐ τὴν ἀνέδην, οὐδὲ ἣν οὑτωσί τισ ἂν φήσειεν ἐλευθερίαν εἰσάγοντεσ, ἀλλὰ τὴν μετὰ τοῦ δικαίου καὶ τοῦ σωφρονεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 87:8)
ἐπεὶ δὲ καὶ ἐπὶ Μιλτιάδην καὶ Θεμιστοκλέα καὶ τοὺσ περὶ τούτουσ ἀφίκετο καὶ τὸ χαίρειν ἀφεὶσ τούτουσ ἔκρουε τὴν αὐτὴν ἁρμονίαν, καὶ τὸν Θεαρίωνα προσῆπτε, καὶ πάντα ἐμίγνυ καὶ γελοῖα καὶ σπουδαῖα ὑπὲρ τοῦ τοὺσ ἄνδρασ ἐλέγχειν, καὶ οὐδ’ ὁτιοῦν ὑπεστέλλετο, ἀλλ’ ἀνέδην ἔλεγε κακῶσ, ἐνταῦθ’ ἤδη τι προσίστατό μοι καὶ ὡσπερεὶ προδοσία τισ ἐφαίνετο τοὺσ ἄνδρασ προλιπεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 183:3)
ἔστι δέ τισ διὰ πάθοσ ἐκστατικὸσ παρὰ τὸν ὀρθὸν λόγον, ὃν ὥστε μὲν μὴ πράττειν κατὰ τὸν ὀρθὸν λόγον κρατεῖ τὸ πάθοσ, ὥστε δ’ εἶναι τοιοῦτον οἱο͂ν πεπεῖσθαι διώκειν ἀνέδην δεῖν τὰσ τοιαύτασ ἡδονὰσ οὐ κρατεῖ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 108:1)
"ἐν δὲ Ἀθήναισ πρῶτοσ Κέκροψ μίαν ἑνὶ ἔζευξεν, ἀνέδην τὸ πρότερον οὐσῶν τῶν συνόδων καὶ κοινογαμίων ὄντων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 2 1:3)
ἀλλ’ ὑπὲρ μὲν τῶν πεπολιτευμένων ἃ κατεψεύδου καὶ διέβαλλεσ ἐξετάσω, τῆσ δὲ πομπείασ ταύτησ τῆσ ἀνέδην γεγενημένησ, ὕστερον, ἂν βουλομένοισ ᾖ τουτοισί, μνησθήσομαι.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 17:4)
ἤδη οὖν χρὴ παντὸσ μᾶλλον οἰέσθαι τὰσἐν τῷ μέσῳ ταύτασ φανερὰσ καὶ ἀτίμουσ μοιχείασ καὶ λίαν ἀναισχύντωσ καὶ ἀνέδην γιγνομένασ, ὅτι τῶν ἀδήλων καὶ ἀφανῶν εἰσ ἐντίμουσ γυναῖκάσ τε καὶ παῖδασ ὕβρεων οὐχ ἥκιστα παρέχουσι τὴν αἰτίαν, τοῦ πάνυ ῥᾳδίωσ τὰ τοιαῦτα τολμᾶσθαι, τῆσ αἰσχύνησ ἐν κοινῷ καταφρονουμένησ, ἀλλ’ οὐχ, ὥσπερ οἰόνταί τινεσ, ὑπὲρ ἀσφαλείασ καὶ ἀποχῆσ ἐκείνων εὑρῆσθαι τῶν ἁμαρτημάτων.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 168:1)
ἐπίστασθε τοίνυν ὅτι μηδένα λανθάνει τὸ γιγνόμενον, ἀλλ’ ἔστι διαβόητον καὶ τῶν παρὰ πᾶσι θρυλουμένων, οὐ μόνον ἐπειδὴ λίαν κατακόρωσ καὶ ἀνέδην αὐτῷ κέχρηνταί τινεσ, ἀλλὰ καὶ ὅτι παρ’ ὑμῖν πράττεται.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 51:5)
γελῶντα δὲ αὐτὸν ἀνέδην οὐ πολλάκισ εἶδον.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΧΑΡΙΔΗΜΟΣ. 8:9)
ἐχρῆτο γὰρ ταῖσ ἐπ’ ἀμφότερα συνουσίαισ ἀνέδην, τῆσ ἐκ τῆσ πράξεωσ αἰσχύνησ οὐδὲν ὅλωσ φροντίζων.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 23 2:2)
πάντεσ δ’ οἱ κατοικοῦντεσ ἐν αὐταῖσ, καίπερ δαψιλεῖσ ἔχοντεσ πάντων χορηγίασ αὐτοφυεῖσ, ὅμωσ οὐκ ἀνέδην χρῶνται ταῖσ ἀπολαύσεσιν, ἀλλὰ τὴν λιτότητα διώκουσι καὶ τὴν ἀρκοῦσαν τροφὴν προσφέρονται·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 59 1:1)
οὐ μόνον δὲ περὶ τὴν ἐν τῷ λέγειν δύναμιν ἐφαίνετο μέγασ, ἀλλὰ καὶ ψυχῆσ ἐνέφαινεν ἦθοσ κατεσταλμένον καὶ πρὸσ μίμησιν βίου σώφρονοσ τοῖσ νέοισ θαυμαστὸν ἀρχέτυπον, καὶ τοὺσ ἐντυγχάνοντασ ἀπέτρεπεν ἀπὸ τῆσ πολυτελείασ καὶ τρυφῆσ, ἁπάντων διὰ τὴν εὐπορίαν ἀνέδην ἐκκεχυμένων εἰσ ἄνεσιν καὶ διαφθορὰν ἀγεννῆ τοῦ σώματοσ καὶ τῆσ ψυχῆσ.
(디오도로스 시켈로스, Library, fragmenta libri x, chapter 3 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION