Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ζηλόω

ο-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ζηλόω

Structure: ζηλό (Stem) + ω (Ending)

Etym.: zh=los

Sense

  1. I emulate
  2. I am jealous

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ζηλῶ ζηλοῖς ζηλοῖ
Dual ζηλοῦτον ζηλοῦτον
Plural ζηλοῦμεν ζηλοῦτε ζηλοῦσιν*
SubjunctiveSingular ζηλῶ ζηλοῖς ζηλοῖ
Dual ζηλῶτον ζηλῶτον
Plural ζηλῶμεν ζηλῶτε ζηλῶσιν*
OptativeSingular ζηλοῖμι ζηλοῖς ζηλοῖ
Dual ζηλοῖτον ζηλοίτην
Plural ζηλοῖμεν ζηλοῖτε ζηλοῖεν
ImperativeSingular ζήλου ζηλούτω
Dual ζηλοῦτον ζηλούτων
Plural ζηλοῦτε ζηλούντων, ζηλούτωσαν
Infinitive ζηλοῦν
Participle MasculineFeminineNeuter
ζηλων ζηλουντος ζηλουσα ζηλουσης ζηλουν ζηλουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ζηλοῦμαι ζηλοῖ ζηλοῦται
Dual ζηλοῦσθον ζηλοῦσθον
Plural ζηλούμεθα ζηλοῦσθε ζηλοῦνται
SubjunctiveSingular ζηλῶμαι ζηλοῖ ζηλῶται
Dual ζηλῶσθον ζηλῶσθον
Plural ζηλώμεθα ζηλῶσθε ζηλῶνται
OptativeSingular ζηλοίμην ζηλοῖο ζηλοῖτο
Dual ζηλοῖσθον ζηλοίσθην
Plural ζηλοίμεθα ζηλοῖσθε ζηλοῖντο
ImperativeSingular ζηλοῦ ζηλούσθω
Dual ζηλοῦσθον ζηλούσθων
Plural ζηλοῦσθε ζηλούσθων, ζηλούσθωσαν
Infinitive ζηλοῦσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ζηλουμενος ζηλουμενου ζηλουμενη ζηλουμενης ζηλουμενον ζηλουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐζήλουν ἐζήλους ἐζήλουν*
Dual ἐζηλοῦτον ἐζηλούτην
Plural ἐζηλοῦμεν ἐζηλοῦτε ἐζήλουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐζηλούμην ἐζηλοῦ ἐζηλοῦτο
Dual ἐζηλοῦσθον ἐζηλούσθην
Plural ἐζηλούμεθα ἐζηλοῦσθε ἐζηλοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • μὴ βουλεύου μετὰ τοῦ ὑποβλεπομένου σε καὶ ἀπὸ τῶν ζηλούντων σε κρύψον βουλήν. (Septuagint, Liber Sirach 37:10)
  • καὶ γὰρ εἰ μὴ συνίεμεν αὐτοὶ τῆσ ἀρετῆσ τῶν νόμων, ἁπάντων ἂν ὑπὸ τοῦ πλήθουσ τῶν ζηλούντων μέγα φρονεῖν ἐπ’ αὐτοῖσ προήχθημεν. (Flavius Josephus, Contra Apionem, 260:2)
  • τῶν δὲ ἀνθρώπων ἅμα τῷ προσελθεῖν αὐτὸν ἐκχυθέντων ταῖσ φιλοφροσύναισ, μεταλαβὼν εἰσ τὴν δεξιὰν τὸ δόρυ, καὶ τὸ γόνυ καὶ τὸ σῶμα τῇ ῥοπῇ μικρὸν ἐγκλίνασ καὶ ἀπερεισάμενοσ, εἱστήκει πολὺν χρόνον σιωπῇ δεχόμενοσ αὐτῶν τοὺσ κρότουσ καὶ τὰσ ἐπιβοήσεισ, ἐπαινούντων μὲν τὴν ἀρετήν, ζηλούντων δὲ τὴν τύχην. (Plutarch, Aratus, chapter 23 3:1)
  • διὸ καὶ ὁρᾶσθαι ἀτυχοῦντεσ ὑπὸ τῶν ζηλούντων ποτὲ οὐ βούλονται· (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 6 24:4)
  • καίτοι τοῦτ’ ἔστι τοὐπιτήδευμα ζηλούντων ἀρετήν, οὐ τοῖσ ἐπὶ ταύτῃ τιμωμένοισ φθονούντων. (Demosthenes, Speeches 11-20, 188:3)

Synonyms

  1. I emulate

  2. I am jealous

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION