Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ζευγηλατέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ζευγηλατέω ζευγηλατήσω

Structure: ζευγηλατέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from zeughla/ths

Sense

  1. to drive a yoke of oxen

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ζευγηλάτω ζευγηλάτεις ζευγηλάτει
Dual ζευγηλάτειτον ζευγηλάτειτον
Plural ζευγηλάτουμεν ζευγηλάτειτε ζευγηλάτουσιν*
SubjunctiveSingular ζευγηλάτω ζευγηλάτῃς ζευγηλάτῃ
Dual ζευγηλάτητον ζευγηλάτητον
Plural ζευγηλάτωμεν ζευγηλάτητε ζευγηλάτωσιν*
OptativeSingular ζευγηλάτοιμι ζευγηλάτοις ζευγηλάτοι
Dual ζευγηλάτοιτον ζευγηλατοίτην
Plural ζευγηλάτοιμεν ζευγηλάτοιτε ζευγηλάτοιεν
ImperativeSingular ζευγηλᾶτει ζευγηλατεῖτω
Dual ζευγηλάτειτον ζευγηλατεῖτων
Plural ζευγηλάτειτε ζευγηλατοῦντων, ζευγηλατεῖτωσαν
Infinitive ζευγηλάτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ζευγηλατων ζευγηλατουντος ζευγηλατουσα ζευγηλατουσης ζευγηλατουν ζευγηλατουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ζευγηλάτουμαι ζευγηλάτει, ζευγηλάτῃ ζευγηλάτειται
Dual ζευγηλάτεισθον ζευγηλάτεισθον
Plural ζευγηλατοῦμεθα ζευγηλάτεισθε ζευγηλάτουνται
SubjunctiveSingular ζευγηλάτωμαι ζευγηλάτῃ ζευγηλάτηται
Dual ζευγηλάτησθον ζευγηλάτησθον
Plural ζευγηλατώμεθα ζευγηλάτησθε ζευγηλάτωνται
OptativeSingular ζευγηλατοίμην ζευγηλάτοιο ζευγηλάτοιτο
Dual ζευγηλάτοισθον ζευγηλατοίσθην
Plural ζευγηλατοίμεθα ζευγηλάτοισθε ζευγηλάτοιντο
ImperativeSingular ζευγηλάτου ζευγηλατεῖσθω
Dual ζευγηλάτεισθον ζευγηλατεῖσθων
Plural ζευγηλάτεισθε ζευγηλατεῖσθων, ζευγηλατεῖσθωσαν
Infinitive ζευγηλάτεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ζευγηλατουμενος ζευγηλατουμενου ζευγηλατουμενη ζευγηλατουμενης ζευγηλατουμενον ζευγηλατουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ζευγηλατήσω ζευγηλατήσεις ζευγηλατήσει
Dual ζευγηλατήσετον ζευγηλατήσετον
Plural ζευγηλατήσομεν ζευγηλατήσετε ζευγηλατήσουσιν*
OptativeSingular ζευγηλατήσοιμι ζευγηλατήσοις ζευγηλατήσοι
Dual ζευγηλατήσοιτον ζευγηλατησοίτην
Plural ζευγηλατήσοιμεν ζευγηλατήσοιτε ζευγηλατήσοιεν
Infinitive ζευγηλατήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ζευγηλατησων ζευγηλατησοντος ζευγηλατησουσα ζευγηλατησουσης ζευγηλατησον ζευγηλατησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ζευγηλατήσομαι ζευγηλατήσει, ζευγηλατήσῃ ζευγηλατήσεται
Dual ζευγηλατήσεσθον ζευγηλατήσεσθον
Plural ζευγηλατησόμεθα ζευγηλατήσεσθε ζευγηλατήσονται
OptativeSingular ζευγηλατησοίμην ζευγηλατήσοιο ζευγηλατήσοιτο
Dual ζευγηλατήσοισθον ζευγηλατησοίσθην
Plural ζευγηλατησοίμεθα ζευγηλατήσοισθε ζευγηλατήσοιντο
Infinitive ζευγηλατήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ζευγηλατησομενος ζευγηλατησομενου ζευγηλατησομενη ζευγηλατησομενης ζευγηλατησομενον ζευγηλατησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐζευγηλᾶτουν ἐζευγηλᾶτεις ἐζευγηλᾶτειν*
Dual ἐζευγηλάτειτον ἐζευγηλατεῖτην
Plural ἐζευγηλάτουμεν ἐζευγηλάτειτε ἐζευγηλᾶτουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐζευγηλατοῦμην ἐζευγηλάτου ἐζευγηλάτειτο
Dual ἐζευγηλάτεισθον ἐζευγηλατεῖσθην
Plural ἐζευγηλατοῦμεθα ἐζευγηλάτεισθε ἐζευγηλάτουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • "ὁ δὲ τρόποσ τῆσ ὀρχήσεωσ ἦν ὁ μὲν παραθέμενοσ τὰ ὅπλα σπείρει καὶ ζευγηλατεῖ πυκνὰ μεταστρεφόμενοσ ὡσ φοβούμενοσ, λῃστὴσ δὲ προσέρχεται· (Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 27 2:7)
  • ὁ δὲ τρόποσ τῆσ ὀρχήσεωσ ἦν, ὁ μὲν παραθέμενοσ τὰ ὅπλα σπείρει καὶ ζευγηλατεῖ, πυκνὰ δὲ στρεφόμενοσ ὡσ φοβούμενοσ, λῃστὴσ δὲ προσέρχεται· (Xenophon, Anabasis, , chapter 1 9:1)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION