Ancient Greek-English Dictionary Language

ψυχομαχέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ψυχομαχέω ψυχομαχήσω

Structure: ψυχομαχέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: ma/xomai

Sense

  1. to fight to the last gasp, fight desperately

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ψυχομάχω ψυχομάχεις ψυχομάχει
Dual ψυχομάχειτον ψυχομάχειτον
Plural ψυχομάχουμεν ψυχομάχειτε ψυχομάχουσιν*
SubjunctiveSingular ψυχομάχω ψυχομάχῃς ψυχομάχῃ
Dual ψυχομάχητον ψυχομάχητον
Plural ψυχομάχωμεν ψυχομάχητε ψυχομάχωσιν*
OptativeSingular ψυχομάχοιμι ψυχομάχοις ψυχομάχοι
Dual ψυχομάχοιτον ψυχομαχοίτην
Plural ψυχομάχοιμεν ψυχομάχοιτε ψυχομάχοιεν
ImperativeSingular ψυχομᾶχει ψυχομαχεῖτω
Dual ψυχομάχειτον ψυχομαχεῖτων
Plural ψυχομάχειτε ψυχομαχοῦντων, ψυχομαχεῖτωσαν
Infinitive ψυχομάχειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ψυχομαχων ψυχομαχουντος ψυχομαχουσα ψυχομαχουσης ψυχομαχουν ψυχομαχουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ψυχομάχουμαι ψυχομάχει, ψυχομάχῃ ψυχομάχειται
Dual ψυχομάχεισθον ψυχομάχεισθον
Plural ψυχομαχοῦμεθα ψυχομάχεισθε ψυχομάχουνται
SubjunctiveSingular ψυχομάχωμαι ψυχομάχῃ ψυχομάχηται
Dual ψυχομάχησθον ψυχομάχησθον
Plural ψυχομαχώμεθα ψυχομάχησθε ψυχομάχωνται
OptativeSingular ψυχομαχοίμην ψυχομάχοιο ψυχομάχοιτο
Dual ψυχομάχοισθον ψυχομαχοίσθην
Plural ψυχομαχοίμεθα ψυχομάχοισθε ψυχομάχοιντο
ImperativeSingular ψυχομάχου ψυχομαχεῖσθω
Dual ψυχομάχεισθον ψυχομαχεῖσθων
Plural ψυχομάχεισθε ψυχομαχεῖσθων, ψυχομαχεῖσθωσαν
Infinitive ψυχομάχεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ψυχομαχουμενος ψυχομαχουμενου ψυχομαχουμενη ψυχομαχουμενης ψυχομαχουμενον ψυχομαχουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ψυχομαχήσω ψυχομαχήσεις ψυχομαχήσει
Dual ψυχομαχήσετον ψυχομαχήσετον
Plural ψυχομαχήσομεν ψυχομαχήσετε ψυχομαχήσουσιν*
OptativeSingular ψυχομαχήσοιμι ψυχομαχήσοις ψυχομαχήσοι
Dual ψυχομαχήσοιτον ψυχομαχησοίτην
Plural ψυχομαχήσοιμεν ψυχομαχήσοιτε ψυχομαχήσοιεν
Infinitive ψυχομαχήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ψυχομαχησων ψυχομαχησοντος ψυχομαχησουσα ψυχομαχησουσης ψυχομαχησον ψυχομαχησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ψυχομαχήσομαι ψυχομαχήσει, ψυχομαχήσῃ ψυχομαχήσεται
Dual ψυχομαχήσεσθον ψυχομαχήσεσθον
Plural ψυχομαχησόμεθα ψυχομαχήσεσθε ψυχομαχήσονται
OptativeSingular ψυχομαχησοίμην ψυχομαχήσοιο ψυχομαχήσοιτο
Dual ψυχομαχήσοισθον ψυχομαχησοίσθην
Plural ψυχομαχησοίμεθα ψυχομαχήσοισθε ψυχομαχήσοιντο
Infinitive ψυχομαχήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ψυχομαχησομενος ψυχομαχησομενου ψυχομαχησομενη ψυχομαχησομενης ψυχομαχησομενον ψυχομαχησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to fight to the last gasp

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION