뜻

2. 설득하다, 유혹하다, 주장하다, 납득시키다, 매혹시키다, 자극하다, 불러일으키다

1. to lead departed souls to the nether world
2. to attract the souls of the living, to win over, persuade, allure, to inveigle, delude

예문

• ὑπόπτεροσ δ̓ ἐστὶ καὶ ῥάβδον τινὰ πεποίηται θαυμασίαν τὴν δύναμιν, ᾗ ψυχαγωγεῖ καὶ κατάγει τοὺσ νεκρούσ. (Lucian, Dialogi deorum, 9:2)

  (루키아노스, Dialogi deorum, 9:2)

• πρὸσ δὲ τοῖσ Σκιάποσιν λίμνη τισ ἔστ’ ἄλουτοσ οὗ ψυχαγωγεῖ Σωκράτησ· (Aristophanes, Birds, Lyric-Scene, strophe 11)

  (아리스토파네스, Birds, Lyric-Scene, strophe 11)

• ὃ δὲ μάλιστα ψυχαγωγεῖ διὰ τῆσ ὄψεωσ τοὺσ ἀνθρώπουσ, τὸ ζωτικὸν φαίνεσθαι, πῶσ τοῦτο ἐνεργάζῃ τοῖσ ἀνδριᾶσιν; (Xenophon, Memorabilia, , chapter 10 8:2)

  (크세노폰, Memorabilia, , chapter 10 8:2)

• ἀλλὰ εἴ σε ψυχαγωγεῖ τὰ θεωρήματα, καθήμενοσ αὐτὰ στρέφε αὐτὸσ ἐπὶ σεαυτοῦ· (Epictetus, Works, book 3, 23:1)

  (에픽테토스, Works, book 3, 23:1)

• ἐπεὶ ψιλῶσ λεγόμενον αὐτὸ τὸ γεγονὸσ ψυχαγωγεῖ μέν, ὠφελεῖ δ’ οὐδέν· (Polybius, Histories, book 12, chapter 25b 2:1)

  (폴리비오스, Histories, book 12, chapter 25b 2:1)

유사 형태

• ψυχαγωγίας (20)
• ψυχαγωγίαν (15)
• ψυχαγωγεῖν (7)
• ψυχαγωγήσας (5)
• ψυχαγωγεῖ (5)
• ψυχαγωγία (5)
• ψυχαγωγῆσαι (4)
• ψυχαγωγῶν (2)
• ψυχαγωγοῖς (1)
• ψυχαγωγηθεὶς (1)
• ψυχαγωγῆται (1)
• ψυχαγωγοῦντι (1)
• ψυχαγωγοὶ (1)
• ψυχαγωγίαις (1)
• ψυχαγωγοῦσιν (1)
• ψυχαγωγήσειεν (1)
• ψυχαγωγοῦν (1)
• ψυχαγωγηθῆναι (1)
• ψυχαγωγῶσι (1)
• ψυχαγωγούς (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.