Sense

1. to make an inarticulate noise, to sound, make a noise, chatter-like
2. to knock at, were heard to open

Examples

• "οὗτοσ ἐπειδὰν μόνον ἡ θρυαλλὶσ ἀποσβῇ, περίεισιν τὴν οἰκίαν ὅλην ἐν κύκλῳ ψοφῶν καὶ τὰσ πυξίδασ ἀνατρέπων καὶ τὰ φάρμακα συγχέων καὶ τὴν θυίαν περιτρέπων, καὶ μάλιστα ἐπειδὰν τὴν θυσίαν ὑπερβαλώμεθα, ἣν κατὰ τὸ ἔτοσ ἕκαστον αὐτῷ θύομεν. (Lucian, Philopsuedes sive incredulus, (no name) 19:2)
• ἐπιχεομένων, ἡμᾶσ δὲ περὶ τὴν ἀγορὰν ἀφορῶντεσ, οὐδενὸσ μέρουσ ἡσυχάζοντοσ, ἀλλὰ πανταχόθεν ψόφων καὶ θορύβων ἀναφερομένων, καταβαίνειν μὲν οὐ διενοοῦντο, καίπερ περὶ πεντακισχιλίουσ τὸ πλῆθοσ ὄντεσ· (Plutarch, De genio Socratis, section 34 7:1)
• καὶ διὰ τοῦτο ταῦτα φρονιμώτερα καὶ μαθητικώτερα τῶν μὴ δυναμένων μνημονεύειν ἐστί, φρόνιμα μὲν ἄνευ τοῦ μανθάνειν ὅσα μὴ δύναται τῶν ψόφων ἀκούειν οἱο͂ν μέλιττα κἂν εἴ τι τοιοῦτον ἄλλο γένοσ ζῴων ἔστι, μανθάνει δ’ ὅσα πρὸσ τῇ μνήμῃ καὶ ταύτην ἔχει τὴν αἴσθησιν. (Aristotle, Metaphysics, Book 1 6:1)
• ἔπειτα, εἰ δὴ τὰ τῶν οὐσιῶν, ἄλλα δὲ ἄλλων αἴτια καὶ στοιχεῖα, ὥσπερ ἐλέχθη, τῶν μὴ ἐν ταὐτῷ γένει, χρωμάτων ψόφων οὐσιῶν ποσότητοσ, πλὴν τῷ ἀνάλογον· (Aristotle, Metaphysics, Book 12 48:3)
• ἐκδεξάμενον οὖν ἔφη εἰπεῖν τὸν Ἀριστοφάνη ὅτι καὶ μάλ’ ἐπαύσατο, οὐ μέντοι πρίν γε τὸν πταρμὸν προσενεχθῆναι αὐτῇ, ὥστε με θαυμάζειν εἰ τὸ κόσμιον τοῦ σώματοσ ἐπιθυμεῖ τοιούτων ψόφων καὶ γαργαλισμῶν, οἱο͂ν καὶ ὁ πταρμόσ ἐστιν· (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 141:1)

Similar forms

• ψοφεῖ (7)
• ψοφέει (2)
• ψοφεῖν (2)
• ψοφεῖτε (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.