Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

χραίνω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: χραίνω

Structure: χραίν (Stem) + ω (Ending)

Etym.: = xra/w

Sense

  1. to touch slightly
  2. to stain, spot, defile, to be defiled

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular χραίνω χραίνεις χραίνει
Dual χραίνετον χραίνετον
Plural χραίνομεν χραίνετε χραίνουσιν*
SubjunctiveSingular χραίνω χραίνῃς χραίνῃ
Dual χραίνητον χραίνητον
Plural χραίνωμεν χραίνητε χραίνωσιν*
OptativeSingular χραίνοιμι χραίνοις χραίνοι
Dual χραίνοιτον χραινοίτην
Plural χραίνοιμεν χραίνοιτε χραίνοιεν
ImperativeSingular χραίνε χραινέτω
Dual χραίνετον χραινέτων
Plural χραίνετε χραινόντων, χραινέτωσαν
Infinitive χραίνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
χραινων χραινοντος χραινουσα χραινουσης χραινον χραινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular χραίνομαι χραίνει, χραίνῃ χραίνεται
Dual χραίνεσθον χραίνεσθον
Plural χραινόμεθα χραίνεσθε χραίνονται
SubjunctiveSingular χραίνωμαι χραίνῃ χραίνηται
Dual χραίνησθον χραίνησθον
Plural χραινώμεθα χραίνησθε χραίνωνται
OptativeSingular χραινοίμην χραίνοιο χραίνοιτο
Dual χραίνοισθον χραινοίσθην
Plural χραινοίμεθα χραίνοισθε χραίνοιντο
ImperativeSingular χραίνου χραινέσθω
Dual χραίνεσθον χραινέσθων
Plural χραίνεσθε χραινέσθων, χραινέσθωσαν
Infinitive χραίνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
χραινομενος χραινομενου χραινομενη χραινομενης χραινομενον χραινομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓χραινον έ̓χραινες έ̓χραινεν*
Dual ἐχραίνετον ἐχραινέτην
Plural ἐχραίνομεν ἐχραίνετε έ̓χραινον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐχραινόμην ἐχραίνου ἐχραίνετο
Dual ἐχραίνεσθον ἐχραινέσθην
Plural ἐχραινόμεθα ἐχραίνεσθε ἐχραίνοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τίσ ὁ θεοὺσ ἀνομίᾳ χραίνων, θνητὸσ ὤν, ἄφρονα λόγον οὐρανίων μακάρων κατέβαλ’, ὡσ ἄρ’ οὐ σθένουσιν θεοί; (Euripides, Heracles, choral, antistrophe 17)
  • ἄλλοσ δ’ ἀναστὰσ ἔλεγε τῷδ’ ἐναντία, μορφῇ μὲν οὐκ εὐωπόσ, ἀνδρεῖοσ δ’ ἀνήρ, ὀλιγάκισ ἄστυ κἀγορᾶσ χραίνων κύκλον, αὐτουργόσ ‐ οἵπερ καὶ μόνοι σῴζουσι γῆν ‐ ξυνετὸσ δέ, χωρεῖν ὁμόσε τοῖσ λόγοισ θέλων, ἀκέραιοσ, ἀνεπίπληκτον ἠσκηκὼσ βίον· (Euripides, episode 5:1)

Synonyms

  1. to stain

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION