ὠμηστής
First declension Noun; Masculine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
ὠμηστής
ὠμηστοῦ
Structure:
ὠμηστ
(Stem)
+
ης
(Ending)
Sense
- eating raw flesh, savageness, brutality
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἣ δ’ ἔτεκ’ ἄλλο πέλωρον ἀμήχανον, οὐδὲν ἐοικὸσ θνητοῖσ ἀνθρώποισ οὐδ’ ἀθανάτοισι θεοῖσιν, σπῆι ἔνι γλαφυρῷ θείην κρατερόφρον’ Ἔχιδναν, ἥμισυ μὲν νύμφην ἑλικώπιδα καλλιπάρῃον, ἥμισυ δ’ αὖτε πέλωρον ὄφιν δεινόν τε μέγαν τε αἰόλον ὠμηστὴν ζαθέησ ὑπὸ κεύθεσι γαίησ. (Hesiod, Theogony, Book Th. 30:1)
- δεύτερον αὖτισ ἔτικτεν ἀμήχανον, οὔ τι φατειὸν Κέρβερον ὠμηστήν, Αἴδεω κύνα χαλκεόφωνον, πεντηκοντακέφαλον, ἀναιδέα τε κρατερόν τε· (Hesiod, Theogony, Book Th. 32:4)
- καὶ λέγονται κατά τι λόγιον, τοῦ μάντεωσ Εὐφραντίδου κελεύσαντοσ, ὠμηστῇ Διονύσῳ καθιερευθῆναι. (Plutarch, , chapter 9 1:4)
- ὁ γὰρ τοῦ θεοῦ νάρθηξ ἱκανὸσ κολαστὴσ τοῦ μεθύοντοσ, ἂν μὴ προσγενόμενοσ ὁ θυμὸσ ὠμηστὴν καὶ μαινόλην ἀντὶ λυαίου καὶ χορείου ποιήσῃ τὸν ἄκρατον. (Plutarch, De cohibenda ira, section 13 19:2)
- ὁ γὰρ τοῦ θεοῦ νάρθηξ ἱκανὸσ κολαστὴσ τοῦ μεθύοντοσ, ἂν μὴ προσγενόμενοσ ὁ θυμὸσ ὠμηστὴν καὶ μαινόλην ἀντὶ λυαίου καὶ χορείου ποιήσῃ τὸν ἄκρατον. (Plutarch, De cohibenda ira, section 13 7:2)
- ἦν γὰρ ἀμέλει τοιοῦτοσ ἐνίοισ, τοῖσ δὲ πολλοῖσ ὠμηστὴσ καὶ ἀγριώνιοσ. (Plutarch, Antony, chapter 24 4:1)
- ὑπερθορὼν δὲ πύργον ὠμηστὴσ λέων ἄδην ἔλειξεν αἵματοσ τυραννικοῦ. (Aeschylus, Agamemnon, episode, anapests 2:8)
- εἰ γάρ σ’ αἱρήσει καὶ ἐσόψεται ὀφθαλμοῖσιν ὠμηστὴσ καὶ ἄπιστοσ ἀνὴρ ὅ γε οὔ σ’ ἐλεήσει, οὐδέ τί σ’ αἰδέσεται. (Homer, Iliad, Book 24 18:5)
Synonyms
-
eating raw flesh