Ancient Greek-English Dictionary Language

ὠκεανός

Second declension Noun; Masculine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ὠκεανός ὠκεανοῦ

Structure: ὠκεαν (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. ocean

Declension

Second declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐν Ἰνδοῖσ τοῖσ Μαχλαίοισ, οἳ τὰ λαιὰ τοῦ Ἰνδοῦ ποταμοῦ, εἰ κατὰ ῥοῦν αὐτοῦ βλέποισ, ἐπινεμόμενοι μέχρι πρὸσ τὸν Ὠκεανὸν καθήκουσι, παρὰ τούτοισ ἄλσοσ ἐστὶν ἐν περιφράκτῳ, οὐ πάνυ μεγάλῳ χωρίῳ, συνηρεφεῖ δέ· (Lucian, (no name) 6:2)
  • καὶ τοὶ μὲν ναίουσιν ἀκηδέα θυμὸν ἔχοντεσ ἐν μακάρων νήσοισι παρ’ Ὠκεανὸν βαθυδίνην, ὄλβιοι ἡρ́ωεσ, τοῖσιν μελιηδέα καρπὸν τρὶσ ἔτεοσ θάλλοντα φέρει ζείδωροσ ἄρουρα. (Hesiod, Works and Days, Book WD 20:4)
  • ἔνθεν ἀπορνύμεναι, κεκαλυμμέναι ἠέρι πολλῇ, ἐννύχιαι στεῖχον περικαλλέα ὄσσαν ἱεῖσαι, ὑμνεῦσαι Δία τ’ αἰγίοχον καὶ πότνιαν Ἥρην Ἀργεί̈ην, χρυσέοισι πεδίλοισ ἐμβεβαυῖαν, κούρην τ’ αἰγιόχοιο Διὸσ γλαυκῶπιν Ἀθήνην Φοῖβόν τ’ Ἀπόλλωνα καὶ Ἄρτεμιν ἰοχέαιραν ἠδὲ Ποσειδάωνα γεήοχον, ἐννοσίγαιον, καὶ Θέμιν αἰδοίην ἑλικοβλέφαρόν τ’ Ἀφροδίτην Ἥβην τε χρυσοστέφανον καλήν τε Διώνην Λητώ τ’ Ιἀπετόν τε ἰδὲ Κρόνον ἀγκυλομήτην Ηὦ τ’ Ηἔλιόν τε μέγαν λαμπράν τε Σελήνην Γαῖάν τ’ Ὠκεανόν τε μέγαν καὶ Νύκτα μέλαιναν ἄλλων τ’ ἀθανάτων ἱερὸν γένοσ αἰὲν ἐόντων. (Hesiod, Theogony, Book Th. 2:4)
  • αὐτὰρ ἔπειτα Οὐρανῷ εὐνηθεῖσα τέκ’ Ὠκεανὸν βαθυδίνην, Κοῖόν τε Κρῖόν θ’ Ὑπερίονά τ’ Ιἀπετόν τε Θείαν τε Ῥείαν τε Θέμιν τε Μνημοσύνην τε Φοίβην τε χρυσοστέφανον Τηθύν τ’ ἐρατεινήν. (Hesiod, Theogony, Book Th. 13:7)
  • ἀλλὰ δῆλοὶ εἰσιν ἀποδημοῦντεσ, ὑπὲρ τὸν Ὠκεανὸν ἴσωσ μετ’ ἀμύμονασ Αἰθιοπῆασ· (Lucian, Juppiter trageodeus, (no name) 37:5)

Synonyms

  1. ocean

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION