- ὄρθρου δὲ καθαιροῦντεσ καὶ τὴν ὑποστάθμην πάλιν ὑποσπῶντεσ λεπτόν τε ποιοῦντεσ αὐτὸ καὶ πρὸσ ὑγίειαν οἱο͂ν ἄριστον ἐν ἀχύροισ τιθέασιν τὰσ ὑδρίασ, εἶθ’ οὕτωσ χρῶνται χιόνοσ οὐδ’ ἡντινοῦν χρείαν ἔχοντεσ λακκαίου δὲ ὕδατοσ μνημονεύει Ἀναξίλασ ἐν Αὐλητῇ οὕτωσ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 98 2:2)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 98 2:2)
- καὶ πᾶσαν μὲν ἐκκαθαίρει φλέβα, πᾶσαν δ’ ἀρτηρίαν ἀνοίγει, σύστασιν δὲ καὶ πῆξιν ὑγρότητοσ οὐκ ἐᾷ περιττωματικῆσ ὥσπερ ὑποστάθμην ἐγγενέσθαι τοῖσ τὴν τροφὴν παραλαμβάνουσι καὶ κατεργαζομένοισ ἀγγείοισ. (Plutarch, De tuenda sanitate praecepta, chapter, section 16 5:1)
(플루타르코스, De tuenda sanitate praecepta, chapter, section 16 5:1)
- ἐκείνουσ δ’ ἂν οἰόμαι πολὺ μᾶλλον ἀποθαυμάσαι τὴν γῆν, ἀφορῶντασ οἱο͂ν ὑποστάθμην καὶ ἰλὺν τοῦ παντὸσ ἐν ὑγροῖσ καὶ ὁμίχλαισ καὶ νέφεσι διαφαινομένην ἀλαμπὲσ καὶ ταπεινὸν καὶ ἀκίνητον χωρίον, εἰ ζῷα φύει καὶ τρέφει μετέχοντα κινήσεωσ ἀναπνοῆσ θερμότητοσ· (Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 2543)
(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 2543)
- οὗ δὴ ὑποστάθμην ταῦτα εἶναι καὶ συρρεῖν ἀεὶ εἰσ τὰ κοῖλα τῆσ γῆσ. (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 880:1)
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 880:1)
- μεθ’ ἣν τὸν ἀέρα, εἶτα τὸ ὕδωρ, ὑποστάθμην δὲ πάντων τὴν γῆν, μέσην ἁπάντων οὖσαν. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 137:5)
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 137:5)