Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ὑπερπαθέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ὑπερπαθέω ὑπερπαθήσω

Structure: ὑπερπαθέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from u(perpaqh/s

Sense

  1. to be grievously distressed

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπερπάθω ὑπερπάθεις ὑπερπάθει
Dual ὑπερπάθειτον ὑπερπάθειτον
Plural ὑπερπάθουμεν ὑπερπάθειτε ὑπερπάθουσιν*
SubjunctiveSingular ὑπερπάθω ὑπερπάθῃς ὑπερπάθῃ
Dual ὑπερπάθητον ὑπερπάθητον
Plural ὑπερπάθωμεν ὑπερπάθητε ὑπερπάθωσιν*
OptativeSingular ὑπερπάθοιμι ὑπερπάθοις ὑπερπάθοι
Dual ὑπερπάθοιτον ὑπερπαθοίτην
Plural ὑπερπάθοιμεν ὑπερπάθοιτε ὑπερπάθοιεν
ImperativeSingular ὑπερπᾶθει ὑπερπαθεῖτω
Dual ὑπερπάθειτον ὑπερπαθεῖτων
Plural ὑπερπάθειτε ὑπερπαθοῦντων, ὑπερπαθεῖτωσαν
Infinitive ὑπερπάθειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπερπαθων ὑπερπαθουντος ὑπερπαθουσα ὑπερπαθουσης ὑπερπαθουν ὑπερπαθουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπερπάθουμαι ὑπερπάθει, ὑπερπάθῃ ὑπερπάθειται
Dual ὑπερπάθεισθον ὑπερπάθεισθον
Plural ὑπερπαθοῦμεθα ὑπερπάθεισθε ὑπερπάθουνται
SubjunctiveSingular ὑπερπάθωμαι ὑπερπάθῃ ὑπερπάθηται
Dual ὑπερπάθησθον ὑπερπάθησθον
Plural ὑπερπαθώμεθα ὑπερπάθησθε ὑπερπάθωνται
OptativeSingular ὑπερπαθοίμην ὑπερπάθοιο ὑπερπάθοιτο
Dual ὑπερπάθοισθον ὑπερπαθοίσθην
Plural ὑπερπαθοίμεθα ὑπερπάθοισθε ὑπερπάθοιντο
ImperativeSingular ὑπερπάθου ὑπερπαθεῖσθω
Dual ὑπερπάθεισθον ὑπερπαθεῖσθων
Plural ὑπερπάθεισθε ὑπερπαθεῖσθων, ὑπερπαθεῖσθωσαν
Infinitive ὑπερπάθεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπερπαθουμενος ὑπερπαθουμενου ὑπερπαθουμενη ὑπερπαθουμενης ὑπερπαθουμενον ὑπερπαθουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπερπαθήσω ὑπερπαθήσεις ὑπερπαθήσει
Dual ὑπερπαθήσετον ὑπερπαθήσετον
Plural ὑπερπαθήσομεν ὑπερπαθήσετε ὑπερπαθήσουσιν*
OptativeSingular ὑπερπαθήσοιμι ὑπερπαθήσοις ὑπερπαθήσοι
Dual ὑπερπαθήσοιτον ὑπερπαθησοίτην
Plural ὑπερπαθήσοιμεν ὑπερπαθήσοιτε ὑπερπαθήσοιεν
Infinitive ὑπερπαθήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπερπαθησων ὑπερπαθησοντος ὑπερπαθησουσα ὑπερπαθησουσης ὑπερπαθησον ὑπερπαθησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπερπαθήσομαι ὑπερπαθήσει, ὑπερπαθήσῃ ὑπερπαθήσεται
Dual ὑπερπαθήσεσθον ὑπερπαθήσεσθον
Plural ὑπερπαθησόμεθα ὑπερπαθήσεσθε ὑπερπαθήσονται
OptativeSingular ὑπερπαθησοίμην ὑπερπαθήσοιο ὑπερπαθήσοιτο
Dual ὑπερπαθήσοισθον ὑπερπαθησοίσθην
Plural ὑπερπαθησοίμεθα ὑπερπαθήσοισθε ὑπερπαθήσοιντο
Infinitive ὑπερπαθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπερπαθησομενος ὑπερπαθησομενου ὑπερπαθησομενη ὑπερπαθησομενης ὑπερπαθησομενον ὑπερπαθησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ῡ̔περπᾶθουν ῡ̔περπᾶθεις ῡ̔περπᾶθειν*
Dual ῡ̔περπάθειτον ῡ̔περπαθεῖτην
Plural ῡ̔περπάθουμεν ῡ̔περπάθειτε ῡ̔περπᾶθουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ῡ̔περπαθοῦμην ῡ̔περπάθου ῡ̔περπάθειτο
Dual ῡ̔περπάθεισθον ῡ̔περπαθεῖσθην
Plural ῡ̔περπαθοῦμεθα ῡ̔περπάθεισθε ῡ̔περπάθουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to be grievously distressed

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION