Ancient Greek-English Dictionary Language

ὑπερανατείνομαι

Non-contract Verb; 이상동사 Transliteration:

Principal Part: ὑπερανατείνομαι

Structure: ὑπερανατείν (Stem) + ομαι (Ending)

Sense

  1. to exert oneself excessively

Conjugation

Present tense

Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπερανατείνομαι ὑπερανατείνει, ὑπερανατείνῃ ὑπερανατείνεται
Dual ὑπερανατείνεσθον ὑπερανατείνεσθον
Plural ὑπερανατεινόμεθα ὑπερανατείνεσθε ὑπερανατείνονται
SubjunctiveSingular ὑπερανατείνωμαι ὑπερανατείνῃ ὑπερανατείνηται
Dual ὑπερανατείνησθον ὑπερανατείνησθον
Plural ὑπερανατεινώμεθα ὑπερανατείνησθε ὑπερανατείνωνται
OptativeSingular ὑπερανατεινοίμην ὑπερανατείνοιο ὑπερανατείνοιτο
Dual ὑπερανατείνοισθον ὑπερανατεινοίσθην
Plural ὑπερανατεινοίμεθα ὑπερανατείνοισθε ὑπερανατείνοιντο
ImperativeSingular ὑπερανατείνου ὑπερανατεινέσθω
Dual ὑπερανατείνεσθον ὑπερανατεινέσθων
Plural ὑπερανατείνεσθε ὑπερανατεινέσθων, ὑπερανατεινέσθωσαν
Infinitive ὑπερανατείνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπερανατεινομενος ὑπερανατεινομενου ὑπερανατεινομενη ὑπερανατεινομενης ὑπερανατεινομενον ὑπερανατεινομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οἱο͂ν εἴ τινεσ ἅμα βαδίζοιεν, ὁ μὲν μέγιστοσ, ὁ δὲ πάνυ τῇ ἡλικίᾳ χαμαίζηλοσ, εἶτα δεήσειεν ἀπισῶσαι αὐτοὺσ ὡσ μὴ ὑπερέχειν θατέρου τὸν ἕτερον, οὐ τοῦ βραχυτέρου ὑπερανατεινομένου τοῦτο γένοιτ’ ἄν, κἂν ὅτι μάλιστα ἀκροποδητὶ ἐπεγείρῃ ἑαυτόν· (Lucian, Pro imaginibus, (no name) 13:3)

Synonyms

  1. to exert oneself excessively

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION