Ancient Greek-English Dictionary Language

τροχηλάτης

First declension Noun; Masculine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: τροχηλάτης τροχηλάτου

Structure: τροχηλατ (Stem) + ης (Ending)

Etym.: e)lau/nw

Sense

  1. one who guides wheels, a charioteer

Declension

First declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Ὦ λαμπρὸν ὄμμα τοῦ τροχηλάτου λύχνου κάλλιστ’ ἐν εὐστόχοισιν ἐζητημένον· (Aristophanes, Ecclesiazusae, Prologue 1:1)
  • ὦ Φοῖβε, ποῖ μ’ αὖ τήνδ’ ἐσ ἄρκυν ἤγαγεσ χρήσασ, ἐπειδὴ πατρὸσ αἷμ’ ἐτεισάμην, μητέρα κατακτάσ, διαδοχαῖσ δ’ Ἐρινύων ἠλαυνόμεσθα φυγάδεσ ἔξεδροι χθονὸσ δρόμουσ τε πολλοὺσ ἐξέπλησα καμπίμουσ, ἐλθὼν δέ σ’ ἠρώτησα πῶσ τροχηλάτου μανίασ ἂν ἔλθοιμ’ ἐσ τέλοσ πόνων τ’ ἐμῶν, οὓσ ἐξεμόχθουν περιπολῶν καθ’ Ἑλλάδα ‐ σὺ δ’ εἶπασ ἐλθεῖν Ταυρικῆσ μ’ ὁρ́ουσ χθονόσ, ἔνθ’ Ἄρτεμίσ σοι σύγγονοσ βωμοὺσ ἔχοι, λαβεῖν τ’ ἄγαλμα θεᾶσ, ὅ φασιν ἐνθάδε ἐσ τούσδε ναοὺσ οὐρανοῦ πεσεῖν ἄπο· (Euripides, Iphigenia in Tauris, episode 4:11)
  • "μάτην δὲ πόντου κυανέαισ δίναισ τραφεὶσ φλεβὸσ τροπωτὴρ πουλύπουσ, ἁλοὺσ βρόχων πλεκταῖσ ἀνάγκαισ, τῆσ τροχηλάτου κόρησ πίμπλησι λοπάδοσ στερροσώματον κύτοσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 52176)

Synonyms

  1. one who guides wheels

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION