Ancient Greek-English Dictionary Language

τρέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: τρέω ἔτρεσα

Structure: τρέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: this Verb is never contracted, except when the contraction is into ei

Sense

  1. to flee from fear
  2. (aorist participle, substantive) runaway, coward (compare τρεσᾶς ‎(tresâs), τρεσᾶ ‎(tresâ))

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τρῶ τρεῖς τρεῖ
Dual τρεῖτον τρεῖτον
Plural τροῦμεν τρεῖτε τροῦσιν*
SubjunctiveSingular τρῶ τρῇς τρῇ
Dual τρῆτον τρῆτον
Plural τρῶμεν τρῆτε τρῶσιν*
OptativeSingular τροῖμι τροῖς τροῖ
Dual τροῖτον τροίτην
Plural τροῖμεν τροῖτε τροῖεν
ImperativeSingular τρεῖ τρείτω
Dual τρεῖτον τρείτων
Plural τρεῖτε τρούντων, τρείτωσαν
Infinitive τρεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
τρων τρουντος τρουσα τρουσης τρουν τρουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τροῦμαι τρεῖ, τρῇ τρεῖται
Dual τρεῖσθον τρεῖσθον
Plural τρούμεθα τρεῖσθε τροῦνται
SubjunctiveSingular τρῶμαι τρῇ τρῆται
Dual τρῆσθον τρῆσθον
Plural τρώμεθα τρῆσθε τρῶνται
OptativeSingular τροίμην τροῖο τροῖτο
Dual τροῖσθον τροίσθην
Plural τροίμεθα τροῖσθε τροῖντο
ImperativeSingular τροῦ τρείσθω
Dual τρεῖσθον τρείσθων
Plural τρεῖσθε τρείσθων, τρείσθωσαν
Infinitive τρεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
τρουμενος τρουμενου τρουμενη τρουμενης τρουμενον τρουμενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓τρεσα έ̓τρεσας έ̓τρεσεν*
Dual ἐτρέσατον ἐτρεσάτην
Plural ἐτρέσαμεν ἐτρέσατε έ̓τρεσαν
SubjunctiveSingular τρέσω τρέσῃς τρέσῃ
Dual τρέσητον τρέσητον
Plural τρέσωμεν τρέσητε τρέσωσιν*
OptativeSingular τρέσαιμι τρέσαις τρέσαι
Dual τρέσαιτον τρεσαίτην
Plural τρέσαιμεν τρέσαιτε τρέσαιεν
ImperativeSingular τρέσον τρεσάτω
Dual τρέσατον τρεσάτων
Plural τρέσατε τρεσάντων
Infinitive τρέσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
τρεσᾱς τρεσαντος τρεσᾱσα τρεσᾱσης τρεσαν τρεσαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐτρεσάμην ἐτρέσω ἐτρέσατο
Dual ἐτρέσασθον ἐτρεσάσθην
Plural ἐτρεσάμεθα ἐτρέσασθε ἐτρέσαντο
SubjunctiveSingular τρέσωμαι τρέσῃ τρέσηται
Dual τρέσησθον τρέσησθον
Plural τρεσώμεθα τρέσησθε τρέσωνται
OptativeSingular τρεσαίμην τρέσαιο τρέσαιτο
Dual τρέσαισθον τρεσαίσθην
Plural τρεσαίμεθα τρέσαισθε τρέσαιντο
ImperativeSingular τρέσαι τρεσάσθω
Dual τρέσασθον τρεσάσθων
Plural τρέσασθε τρεσάσθων
Infinitive τρέσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
τρεσαμενος τρεσαμενου τρεσαμενη τρεσαμενης τρεσαμενον τρεσαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • γλυκεῖα δὲ φρὴν καὶ συμπόταισιν ὁμιλεῖν μελισσᾶν ἀμείβεται τρητὸν πόνον. (Pindar, Odes, pythian odes, pythian 6 6:3)
  • ἐπεὶ δ’ ὑπάλυξεν ἀνίην, αὐτῆμαρ τοῖον μῆχοσ ἐπεφράσατο τρητὸν γὰρ θεμένα χερὶ κόσκινον, εὖ διὰ πυκνῶν σχοίνων ἠελίουσ πλείονασ ηὐγάσατο. (Unknown, Greek Anthology, book 6, chapter 291 1:1)
  • διέτριβε δὲ μάλιστα μεταξὺ Μυκηνῶν καὶ Νεμέασ περὶ ὄροσ τὸ καλούμενον ἀπὸ τοῦ συμβεβηκότοσ Τρητόν· (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 11 3:3)
  • ἀνελθοῦσι δὲ ἐσ τὸν Τρητὸν καὶ αὖθισ τὴν ἐσ Ἄργοσ ἰοῦσίν ἐστι Μυκηνῶν ἐρείπια ἐν ἀριστερᾷ. (Pausanias, Description of Greece, , chapter 15 7:1)
  • μετὰ δὲ τὴν τῶν Μαυρουσίων γῆν ἡ τῶν Μασαισυλίων ἐστίν, ἀπὸ τοῦ Μολοχὰθ ποταμοῦ τὴν ἀρχὴν λαμβάνουσα, τελευτῶσα δὲ ἐπὶ τὴν ἄκραν, ἣ καλεῖται [Τρητόν], ὁρ́ιον τῆσ τε Μασαισύλων καὶ τῆσ Μασυλιέων γῆσ· (Strabo, Geography, book 17, chapter 3 18:1)

Synonyms

  1. to flee from fear

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION