Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

τρέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: τρέω ἔτρεσα

Structure: τρέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: this Verb is never contracted, except when the contraction is into ei

Sense

  1. to flee from fear
  2. (aorist participle, substantive) runaway, coward (compare τρεσᾶς ‎(tresâs), τρεσᾶ ‎(tresâ))

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τρῶ τρεῖς τρεῖ
Dual τρεῖτον τρεῖτον
Plural τροῦμεν τρεῖτε τροῦσιν*
SubjunctiveSingular τρῶ τρῇς τρῇ
Dual τρῆτον τρῆτον
Plural τρῶμεν τρῆτε τρῶσιν*
OptativeSingular τροῖμι τροῖς τροῖ
Dual τροῖτον τροίτην
Plural τροῖμεν τροῖτε τροῖεν
ImperativeSingular τρεῖ τρείτω
Dual τρεῖτον τρείτων
Plural τρεῖτε τρούντων, τρείτωσαν
Infinitive τρεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
τρων τρουντος τρουσα τρουσης τρουν τρουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τροῦμαι τρεῖ, τρῇ τρεῖται
Dual τρεῖσθον τρεῖσθον
Plural τρούμεθα τρεῖσθε τροῦνται
SubjunctiveSingular τρῶμαι τρῇ τρῆται
Dual τρῆσθον τρῆσθον
Plural τρώμεθα τρῆσθε τρῶνται
OptativeSingular τροίμην τροῖο τροῖτο
Dual τροῖσθον τροίσθην
Plural τροίμεθα τροῖσθε τροῖντο
ImperativeSingular τροῦ τρείσθω
Dual τρεῖσθον τρείσθων
Plural τρεῖσθε τρείσθων, τρείσθωσαν
Infinitive τρεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
τρουμενος τρουμενου τρουμενη τρουμενης τρουμενον τρουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ε͂̓τρουν ε͂̓τρεις ε͂̓τρειν*
Dual έ̓τρειτον ἐτρεῖτην
Plural έ̓τρουμεν έ̓τρειτε ε͂̓τρουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐτροῦμην έ̓τρου έ̓τρειτο
Dual έ̓τρεισθον ἐτρεῖσθην
Plural ἐτροῦμεθα έ̓τρεισθε έ̓τρουντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓τρεσα έ̓τρεσας έ̓τρεσεν*
Dual ἐτρέσατον ἐτρεσάτην
Plural ἐτρέσαμεν ἐτρέσατε έ̓τρεσαν
SubjunctiveSingular τρέσω τρέσῃς τρέσῃ
Dual τρέσητον τρέσητον
Plural τρέσωμεν τρέσητε τρέσωσιν*
OptativeSingular τρέσαιμι τρέσαις τρέσαι
Dual τρέσαιτον τρεσαίτην
Plural τρέσαιμεν τρέσαιτε τρέσαιεν
ImperativeSingular τρέσον τρεσάτω
Dual τρέσατον τρεσάτων
Plural τρέσατε τρεσάντων
Infinitive τρέσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
τρεσᾱς τρεσαντος τρεσᾱσα τρεσᾱσης τρεσαν τρεσαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐτρεσάμην ἐτρέσω ἐτρέσατο
Dual ἐτρέσασθον ἐτρεσάσθην
Plural ἐτρεσάμεθα ἐτρέσασθε ἐτρέσαντο
SubjunctiveSingular τρέσωμαι τρέσῃ τρέσηται
Dual τρέσησθον τρέσησθον
Plural τρεσώμεθα τρέσησθε τρέσωνται
OptativeSingular τρεσαίμην τρέσαιο τρέσαιτο
Dual τρέσαισθον τρεσαίσθην
Plural τρεσαίμεθα τρέσαισθε τρέσαιντο
ImperativeSingular τρέσαι τρεσάσθω
Dual τρέσασθον τρεσάσθων
Plural τρέσασθε τρεσάσθων
Infinitive τρέσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
τρεσαμενος τρεσαμενου τρεσαμενη τρεσαμενης τρεσαμενον τρεσαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • σὺ δέ, ὦ Ἀκαρνάν, ‐ ἔστενε γὰρ κἀκεῖνοσ καὶ κατηρᾶτο τῇ Μυρτίῳ ‐ τί αἰτιᾷ τὸν Ἔρωτα, σεαυτὸν δέον, ὃσ τοὺσ μὲν πολεμίουσ οὐδεπώποτε ἔτρεσασ, ἀλλὰ φιλοκινδύνωσ ἠγωνίζου πρὸ τῶν ἄλλων, ὑπὸ δὲ τοῦ τυχόντοσ παιδισκαρίου καὶ δακρύων ἐπιπλάστων καὶ στεναγμῶν ἑάλωσ ὁ γενναῖοσ. (Lucian, Dialogi mortuorum, 13:3)

Synonyms

  1. to flee from fear

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION