τορύνη
First declension Noun; Feminine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
τορύνη
Structure:
τορυν
(Stem)
+
η
(Ending)
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἐπεὶ γὰρ ἤρξατο ᾄδειν οὐ πάνυ αἴσιόν τινα ᾠδὴν τοῖσ πλέουσιν, ὡσ ὁ Ποσειδῶν συνήγαγε τὰσ νεφέλασ καὶ ἐτάραξε τὸν πόντον ὥσπερ τορύνην τινὰ ἐμβαλὼν τὴν τρίαιναν καὶ πάσασ τὰσ θυέλλασ ὠρόθυνε καὶ ἄλλα πολλά, κυκῶν τὴν θάλατταν ὑπὸ τῶν ἐπῶν, χειμὼν ἄφνω καὶ γνόφοσ ἐμπεσὼν ὀλίγου δεῖν περιέτρεψεν ἡμῖν τὴν ναῦν ὅτε περ καὶ ναυτιάσασ ἐκεῖνοσ ἀπήμεσε τῶν ῥαψῳδιῶν τὰσ πολλὰσ αὐτῇ Σκύλλῃ καὶ Χαρύβδει καὶ Κύκλωπι. (Lucian, Contemplantes, (no name) 7:15)
- καίτοι πρεσβυτέρων τινῶν οἱών ἀργαλεωτάτων ἐν τῷ δείγματι τῶν δικῶν ἤκουσ’ ἀντιλεγόντων, ὡσ εἰ μὴ ’γένεθ’ οὗτοσ ἐν τῇ πόλει μέγασ, οὐκ ἂν ἤστην σκεύη δύο χρησίμω, δοῖδυξ οὐδὲ τορύνη. (Aristotle, Choral, strophe2)
- ἔτνουσ δ’ ἐπιθυμεῖ, δεῖ τορύνησ καὶ χύτρασ· (Aristophanes, Birds, Prologue 2:39)
- τρέχω ’πὶ τορύνην. (Aristophanes, Birds, Prologue 2:40)
- φθάνει δὲ Καῖσαρ, Ἀντωνίου περὶ τὸ Ἄκτιον ὁρμοῦντοσ, ἐν ᾧ τόπῳ νῦν ἡ Νικόπολισ ἵδρυται, διαβαλὼν τὸν Ιὄνιον καὶ τῆσ Ἠπείρου χωρίον ὃ Τορύνη καλεῖται κατασχών· (Plutarch, Antony, chapter 62 3:3)
- "εἰ Καῖσαρ ἐπὶ τορύνῃ κάθηται; (Plutarch, Antony, chapter 62 3:4)
- "πότερον οὖν πρέπει," φήσει, "ὅταν τισ τὴν χύτραν ἣν ἄρτι ἐλέγομεν, τὴν καλήν, ἕψῃ ἔτνουσ καλοῦ μεστήν, χρυσῆ τορύνη αὐτῇ ἢ συκίνη; (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 58:5)