Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

τετράφυλος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: τετράφυλος τετράφυλον

Structure: τετραφυλ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: fulh/

Sense

  1. divided into four tribes

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative τετράφυλος τετράφυλον
Genitive τετραφύλου τετραφύλου
Dative τετραφύλῳ τετραφύλῳ
Accusative τετράφυλον τετράφυλον
Vocative τετράφυλε τετράφυλον
DualN/A/V τετραφύλω τετραφύλω
G/D τετραφύλοιν τετραφύλοιν
PluralNominative τετράφυλοι τετράφυλα
Genitive τετραφύλων τετραφύλων
Dative τετραφύλοις τετραφύλοις
Accusative τετραφύλους τετράφυλα
Vocative τετράφυλοι τετράφυλα
Positive Comparative Superlative
Adjective τετράφυλος τετραφύλου τετραφυλώτερος τετραφυλωτέρου τετραφυλώτατος τετραφυλωτάτου
Adverb τετραφύλως τετραφυλώτερον τετραφυλώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὁ δὲ Τύλλιοσ, ἐπειδὴ τοὺσ ἑπτὰ λόφουσ ἑνὶ τείχει περιέλαβεν, εἰσ τέτταρασ μοίρασ διελὼν τὴν πόλιν καὶ θέμενοσ ἐπὶ τῶν λόφων ταῖσ μοίραισ τὰσ ἐπικλήσεισ, τῇ μὲν Παλατίνην, τῇ δὲ Σουβουράνην, τῇ δὲ τρίτῃ Κολλίνην, τῇ δὲ τετάρτῃ τῶν μοιρῶν Ἰσκυλίνην, τετράφυλον ἐποίησε τὴν πόλιν εἶναι, τρίφυλον οὖσαν τέωσ· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 14 1:1)
  • μετὰ δὲ τετραφύλουσ ἐόντασ Ἀθηναίουσ δεκαφύλουσ ἐποίησε, τῶν Ιὤνοσ παίδων Γελέοντοσ καὶ Αἰγικόρεοσ καὶ Ἀργάδεω καὶ Ὅπλητοσ ἀπαλλάξασ τὰσ ἐπωνυμίασ, ἐξευρὼν δὲ ἑτέρων ἡρώων ἐπωνυμίασ ἐπιχωρίων, πάρεξ Αἰάντοσ· (Herodotus, The Histories, book 5, chapter 66 3:2)

Synonyms

  1. divided into four tribes

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION