Ancient Greek-English Dictionary Language

τερετίζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: τερετίζω

Structure: τερετίζ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: Formed from the sound.

Sense

  1. to whistle

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τερετίζω τερετίζεις τερετίζει
Dual τερετίζετον τερετίζετον
Plural τερετίζομεν τερετίζετε τερετίζουσιν*
SubjunctiveSingular τερετίζω τερετίζῃς τερετίζῃ
Dual τερετίζητον τερετίζητον
Plural τερετίζωμεν τερετίζητε τερετίζωσιν*
OptativeSingular τερετίζοιμι τερετίζοις τερετίζοι
Dual τερετίζοιτον τερετιζοίτην
Plural τερετίζοιμεν τερετίζοιτε τερετίζοιεν
ImperativeSingular τερέτιζε τερετιζέτω
Dual τερετίζετον τερετιζέτων
Plural τερετίζετε τερετιζόντων, τερετιζέτωσαν
Infinitive τερετίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
τερετιζων τερετιζοντος τερετιζουσα τερετιζουσης τερετιζον τερετιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τερετίζομαι τερετίζει, τερετίζῃ τερετίζεται
Dual τερετίζεσθον τερετίζεσθον
Plural τερετιζόμεθα τερετίζεσθε τερετίζονται
SubjunctiveSingular τερετίζωμαι τερετίζῃ τερετίζηται
Dual τερετίζησθον τερετίζησθον
Plural τερετιζώμεθα τερετίζησθε τερετίζωνται
OptativeSingular τερετιζοίμην τερετίζοιο τερετίζοιτο
Dual τερετίζοισθον τερετιζοίσθην
Plural τερετιζοίμεθα τερετίζοισθε τερετίζοιντο
ImperativeSingular τερετίζου τερετιζέσθω
Dual τερετίζεσθον τερετιζέσθων
Plural τερετίζεσθε τερετιζέσθων, τερετιζέσθωσαν
Infinitive τερετίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
τερετιζομενος τερετιζομενου τερετιζομενη τερετιζομενης τερετιζομενον τερετιζομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τοῦ γὰρ μὴ χανεῖν λύκον διὰ κενῆσ σὺ μόνοσ εὑρ́ηκασ τέχνην, χορδῆσ ὀβελίσκουσ ἠρέμα ζυγουμένουσ δύ’ ἐχθὲσ ὠμοὺσ εἰσ τὸ πῦρ ἀποσβέσασ καὶ πρὸσ τὸ δίχορδον ἐτερέτιζεσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 24 5:3)
  • "οὐ γὰρ ἂν ἐμοῦ διδάσκοντοσ ἢ νουθετοῦντοσ ἢ διαλεγομένου περὶ θεῶν ἢ πολιτείασ ἢ ἀρχῆσ ἐτερέτιζεσ καὶ προσωρχοῦ τοῖσ λόγοισ. (Plutarch, De Recta Ratione Audiendi, chapter, section 15 7:4)

Synonyms

  1. to whistle

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION