Ancient Greek-English Dictionary Language

τεκμηριόω

ο-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: τεκμηριόω τεκμηριώσω

Structure: τεκμηριό (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from tekmh/rion

Sense

  1. to prove positively, evidence he gave

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τεκμηρίω τεκμηρίοις τεκμηρίοι
Dual τεκμηρίουτον τεκμηρίουτον
Plural τεκμηρίουμεν τεκμηρίουτε τεκμηρίουσιν*
SubjunctiveSingular τεκμηρίω τεκμηρίοις τεκμηρίοι
Dual τεκμηρίωτον τεκμηρίωτον
Plural τεκμηρίωμεν τεκμηρίωτε τεκμηρίωσιν*
OptativeSingular τεκμηρίοιμι τεκμηρίοις τεκμηρίοι
Dual τεκμηρίοιτον τεκμηριοίτην
Plural τεκμηρίοιμεν τεκμηρίοιτε τεκμηρίοιεν
ImperativeSingular τεκμηρῖου τεκμηριοῦτω
Dual τεκμηρίουτον τεκμηριοῦτων
Plural τεκμηρίουτε τεκμηριοῦντων, τεκμηριοῦτωσαν
Infinitive τεκμηρίουν
Participle MasculineFeminineNeuter
τεκμηριων τεκμηριουντος τεκμηριουσα τεκμηριουσης τεκμηριουν τεκμηριουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τεκμηρίουμαι τεκμηρίοι τεκμηρίουται
Dual τεκμηρίουσθον τεκμηρίουσθον
Plural τεκμηριοῦμεθα τεκμηρίουσθε τεκμηρίουνται
SubjunctiveSingular τεκμηρίωμαι τεκμηρίοι τεκμηρίωται
Dual τεκμηρίωσθον τεκμηρίωσθον
Plural τεκμηριώμεθα τεκμηρίωσθε τεκμηρίωνται
OptativeSingular τεκμηριοίμην τεκμηρίοιο τεκμηρίοιτο
Dual τεκμηρίοισθον τεκμηριοίσθην
Plural τεκμηριοίμεθα τεκμηρίοισθε τεκμηρίοιντο
ImperativeSingular τεκμηρίου τεκμηριοῦσθω
Dual τεκμηρίουσθον τεκμηριοῦσθων
Plural τεκμηρίουσθε τεκμηριοῦσθων, τεκμηριοῦσθωσαν
Infinitive τεκμηρίουσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
τεκμηριουμενος τεκμηριουμενου τεκμηριουμενη τεκμηριουμενης τεκμηριουμενον τεκμηριουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τεκμηριώσω τεκμηριώσεις τεκμηριώσει
Dual τεκμηριώσετον τεκμηριώσετον
Plural τεκμηριώσομεν τεκμηριώσετε τεκμηριώσουσιν*
OptativeSingular τεκμηριώσοιμι τεκμηριώσοις τεκμηριώσοι
Dual τεκμηριώσοιτον τεκμηριωσοίτην
Plural τεκμηριώσοιμεν τεκμηριώσοιτε τεκμηριώσοιεν
Infinitive τεκμηριώσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
τεκμηριωσων τεκμηριωσοντος τεκμηριωσουσα τεκμηριωσουσης τεκμηριωσον τεκμηριωσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τεκμηριώσομαι τεκμηριώσει, τεκμηριώσῃ τεκμηριώσεται
Dual τεκμηριώσεσθον τεκμηριώσεσθον
Plural τεκμηριωσόμεθα τεκμηριώσεσθε τεκμηριώσονται
OptativeSingular τεκμηριωσοίμην τεκμηριώσοιο τεκμηριώσοιτο
Dual τεκμηριώσοισθον τεκμηριωσοίσθην
Plural τεκμηριωσοίμεθα τεκμηριώσοισθε τεκμηριώσοιντο
Infinitive τεκμηριώσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
τεκμηριωσομενος τεκμηριωσομενου τεκμηριωσομενη τεκμηριωσομενης τεκμηριωσομενον τεκμηριωσομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τὰ δὲ πρὸ τούτων δι’ αἰσχύνησ εἶχον ἅπαντεσ Ἕλληνεσ ὅλα γυμνὰ φαίνειν ἐν ταῖσ ἀγωνίαισ τὰ σώματα, ὡσ Ὅμηροσ τεκμηριοῖ, μαρτύρων ἀξιοπιστότατόσ τε καὶ ἀρχαιότατοσ ὢν ζωννυμένουσ τοὺσ ἡρ́ωασ ποιῶν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 72 4:2)
  • τεκμηριοῖ δὲ καὶ τοῦτο, ὁ χρόνοσ γοῦν αὐτοῦ οὐχ ἅπτεται, ἀλλ’ ἀπαντληθὲν τὸ ὕδωρ καὶ ἔξω γενόμενον τὸ αὐτὸ ποιεῖ οἱο͂́ν περ τὸ ἀεὶ λειπόμενον ἐν τῷ φρέατι, ἄσηπτον καὶ ἀπαθὲσ μένει. (Aristides, Aelius, Orationes, 3:1)
  • τεκμηριοῖ δὲ καὶ Δημοσθένησ καὶ ἕτεροι μυρίοι. (Aristides, Aelius, Orationes, 196:8)
  • τὸ γὰρ περὶ Λάρισσαν πεδίον θάλατταν εἶναι τὸ παλαιὸν πολλὰ τεκμηριοῖ. (Aristides, Aelius, Orationes, 21:13)
  • καὶ ὁ πῖλοσ δέ μοι δοκεῖ τὸν οὐρανὸν τεκμηριοῦν ὑακίνθινοσ πεποιημένοσ, οὐ γὰρ ἂν ἄλλωσ ὑπερανετίθετο αὐτῷ τὸ ὄνομα τοῦ θεοῦ τῇ στεφάνῃ ἠγλαϊσμένον καὶ ταύτῃ χρυσέᾳ, διὰ τὴν αὐγήν, ᾗ μάλιστα χαίρει τὸ θεῖον. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 3 231:2)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION