συρφετώδης
Third declension Adjective;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
συρφετώδης
συρφετώδες
Structure:
συρφετωδη
(Stem)
+
ς
(Ending)
Sense
- jumbled together, promiscuous
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- αὐτοί τε οὖν ἤδη συνεληλύθατε, ὅ τι περ ὄφελοσ ἐξ ἑκάστησ πόλεωσ, αὐτὸ δὴ τὸ κεφάλαιον ἁπάντων Μακεδόνων, καὶ ὑποδέχεται πόλισ ἡ ἀρίστη οὖσα οὐ κατὰ Πίσαν μὰ Δί̓ οὐδὲ τὴν κεῖθι στενοχωρίαν καὶ σκηνὰσ καὶ καλύβασ καὶ πνῖγοσ, οἵ τε αὖ πανηγυρισταὶ οὐ συρφετώδησ ὄχλοσ, ἀθλητῶν μᾶλλον φιλοθεάμονεσ, ἐν παρέργῳ οἱ πολλοὶ τὸν Ἡρόδοτον τιθέμενοι, ἀλλὰ ῥητόρων τε καὶ συγγραφέων καὶ σοφιστῶν οἱ δοκιμώτατοι, ὅσον οὐ μικρὸν ἤδη, μὴ τοὐμὸν παρὰ πολὺ ἐνδεέστερον φαίνηται τῶν Ὀλυμπίων. (Lucian, Herodotus 14:1)
- ἀλλὰ τό γε θέατρον ἅπαν συνεμεμήνει τῷ Αἰάντι καὶ ἐπήδων καὶ ἐβόων καὶ τὰσ ἐσθῆτασ ἀνερρίπτουν, οἱ μὲν συρφετώδεισ καὶ αὐτὸ τοῦτο ἰδιῶται τοῦ μὲν εὐσχήμονοσ οὐκ ἐστοχασμένοι οὐδὲ τὸ χεῖρον ἢ τὸ κρεῖττον ὁρῶντεσ, ἄκραν δὲ μίμησιν τοῦ πάθουσ τὰ τοιαῦτα οἰόμενοι εἶναι· (Lucian, De saltatione, (no name) 83:5)
- ὥστε παραλαμβάνων κάθιζε αὐτοὺσ κατὰ τὴν ἀξίαν ἕκαστον, ὡσ ἂν ὕλησ ἢ τέχνησ ἔχῃ, ἐν προεδρίᾳ μὲν τοὺσ χρυσοῦσ, εἶτα ἐπὶ τούτοισ τοὺσ ἀργυροῦσ, εἶτα ἑξῆσ ὁπόσοι ἐλεφάντινοι, εἶτα τοὺσ χαλκοῦσ ἢ λιθίνουσ, καὶ ἐν αὐτοῖσ τούτοισ οἱ Φειδίου μὲν ἢ Ἀλκαμένουσ ἢ Μύρωνοσ ἢ Εὐφράνοροσ ἢ τῶν ὁμοίων τεχνιτῶν ποοτετιμήσθων, οἱ συρφετώδεισ δὲ οὗτοι καὶ ἄτεχνοι πόρρω που συνωσθέντεσ σιωπῇ ἀναπληρούντων μόνον τὴν ἐκκλησίαν. (Lucian, Juppiter trageodeus, (no name) 7:2)
- οὕτωσ ὁ τῷ θυμῷ προσέχων ἐν ἀρχῇ καὶ κατὰ μικρὸν ἔκ τινοσ λαλιᾶσ καὶ βωμολοχίασ συρφετώδουσ ὁρῶν καπνιῶντα καὶ διακαιόμενον οὐ μεγάλησ δεῖται πραγματείασ, ἀλλὰ πολλάκισ αὐτῷ τῷ σιωπῆσαι καὶ καταμελῆσαι κατέπαυσε. (Plutarch, De cohibenda ira, section 42)
- καταπλαγέντων δὲ τῶν συμπεφευγότων τὴν ἔφοδον, ἅτε δὴ πρὸσ πᾶσαν πολεμικὴν χρείαν ἀπείρωσ καὶ ἀπαρασκεύωσ διακειμένων, ἅμα δὲ καὶ συνδεδραμηκότοσ ὄχλου συρφετώδουσ, ταχέωσ παρέδοσαν αὑτούσ· (Polybius, Histories, book 4, chapter 75 5:1)