Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συνωφελέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συνωφελέω συνωφελήσω

Structure: συν (Prefix) + ὠφελέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to join in aiding or relieving

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνωφελῶ συνωφελεῖς συνωφελεῖ
Dual συνωφελεῖτον συνωφελεῖτον
Plural συνωφελοῦμεν συνωφελεῖτε συνωφελοῦσιν*
SubjunctiveSingular συνωφελῶ συνωφελῇς συνωφελῇ
Dual συνωφελῆτον συνωφελῆτον
Plural συνωφελῶμεν συνωφελῆτε συνωφελῶσιν*
OptativeSingular συνωφελοῖμι συνωφελοῖς συνωφελοῖ
Dual συνωφελοῖτον συνωφελοίτην
Plural συνωφελοῖμεν συνωφελοῖτε συνωφελοῖεν
ImperativeSingular συνωφέλει συνωφελείτω
Dual συνωφελεῖτον συνωφελείτων
Plural συνωφελεῖτε συνωφελούντων, συνωφελείτωσαν
Infinitive συνωφελεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνωφελων συνωφελουντος συνωφελουσα συνωφελουσης συνωφελουν συνωφελουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνωφελοῦμαι συνωφελεῖ, συνωφελῇ συνωφελεῖται
Dual συνωφελεῖσθον συνωφελεῖσθον
Plural συνωφελούμεθα συνωφελεῖσθε συνωφελοῦνται
SubjunctiveSingular συνωφελῶμαι συνωφελῇ συνωφελῆται
Dual συνωφελῆσθον συνωφελῆσθον
Plural συνωφελώμεθα συνωφελῆσθε συνωφελῶνται
OptativeSingular συνωφελοίμην συνωφελοῖο συνωφελοῖτο
Dual συνωφελοῖσθον συνωφελοίσθην
Plural συνωφελοίμεθα συνωφελοῖσθε συνωφελοῖντο
ImperativeSingular συνωφελοῦ συνωφελείσθω
Dual συνωφελεῖσθον συνωφελείσθων
Plural συνωφελεῖσθε συνωφελείσθων, συνωφελείσθωσαν
Infinitive συνωφελεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνωφελουμενος συνωφελουμενου συνωφελουμενη συνωφελουμενης συνωφελουμενον συνωφελουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνωφελήσω συνωφελήσεις συνωφελήσει
Dual συνωφελήσετον συνωφελήσετον
Plural συνωφελήσομεν συνωφελήσετε συνωφελήσουσιν*
OptativeSingular συνωφελήσοιμι συνωφελήσοις συνωφελήσοι
Dual συνωφελήσοιτον συνωφελησοίτην
Plural συνωφελήσοιμεν συνωφελήσοιτε συνωφελήσοιεν
Infinitive συνωφελήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνωφελησων συνωφελησοντος συνωφελησουσα συνωφελησουσης συνωφελησον συνωφελησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνωφελήσομαι συνωφελήσει, συνωφελήσῃ συνωφελήσεται
Dual συνωφελήσεσθον συνωφελήσεσθον
Plural συνωφελησόμεθα συνωφελήσεσθε συνωφελήσονται
OptativeSingular συνωφελησοίμην συνωφελήσοιο συνωφελήσοιτο
Dual συνωφελήσοισθον συνωφελησοίσθην
Plural συνωφελησοίμεθα συνωφελήσοισθε συνωφελήσοιντο
Infinitive συνωφελήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνωφελησομενος συνωφελησομενου συνωφελησομενη συνωφελησομενης συνωφελησομενον συνωφελησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνωφέλουν συνωφέλεις συνωφέλειν*
Dual συνωφελεῖτον συνωφελείτην
Plural συνωφελοῦμεν συνωφελεῖτε συνωφέλουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνωφελούμην συνωφελοῦ συνωφελεῖτο
Dual συνωφελεῖσθον συνωφελείσθην
Plural συνωφελούμεθα συνωφελεῖσθε συνωφελοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • συνωφελεῖσθαι μὲν γὰρ ὑμᾶσ οὐκ ἠξίουν, συνδιαβάλλεσθαι δ’ ἠνάγκαζον, εἰσ τοσοῦτον ὑπεροψίασ ἐλθόντεσ ὥστε οὐ τῶν ἀγαθῶν κοινούμενοι πιστοὺσ ὑμᾶσ ἐκτῶντο, ἀλλὰ τῶν ὀνειδῶν μεταδιδόντεσ εὔνουσ ὠόντο εἶναι. (Lysias, Speeches, 111:2)

Synonyms

  1. to join in aiding or relieving

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION