Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συνυφαίνω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συνυφαίνω συνύφηνα συνύφαγκα

Structure: συν (Prefix) + ὑπ (Prefix) + αί̔ν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to weave together, to frame with art, devise cunningly, web was woven

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνυφαίνω συνυφαίνεις συνυφαίνει
Dual συνυφαίνετον συνυφαίνετον
Plural συνυφαίνομεν συνυφαίνετε συνυφαίνουσιν*
SubjunctiveSingular συνυφαίνω συνυφαίνῃς συνυφαίνῃ
Dual συνυφαίνητον συνυφαίνητον
Plural συνυφαίνωμεν συνυφαίνητε συνυφαίνωσιν*
OptativeSingular συνυφαίνοιμι συνυφαίνοις συνυφαίνοι
Dual συνυφαίνοιτον συνυφαινοίτην
Plural συνυφαίνοιμεν συνυφαίνοιτε συνυφαίνοιεν
ImperativeSingular συνυφαίνε συνυφαινέτω
Dual συνυφαίνετον συνυφαινέτων
Plural συνυφαίνετε συνυφαινόντων, συνυφαινέτωσαν
Infinitive συνυφαίνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνυφαινων συνυφαινοντος συνυφαινουσα συνυφαινουσης συνυφαινον συνυφαινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνυφαίνομαι συνυφαίνει, συνυφαίνῃ συνυφαίνεται
Dual συνυφαίνεσθον συνυφαίνεσθον
Plural συνυφαινόμεθα συνυφαίνεσθε συνυφαίνονται
SubjunctiveSingular συνυφαίνωμαι συνυφαίνῃ συνυφαίνηται
Dual συνυφαίνησθον συνυφαίνησθον
Plural συνυφαινώμεθα συνυφαίνησθε συνυφαίνωνται
OptativeSingular συνυφαινοίμην συνυφαίνοιο συνυφαίνοιτο
Dual συνυφαίνοισθον συνυφαινοίσθην
Plural συνυφαινοίμεθα συνυφαίνοισθε συνυφαίνοιντο
ImperativeSingular συνυφαίνου συνυφαινέσθω
Dual συνυφαίνεσθον συνυφαινέσθων
Plural συνυφαίνεσθε συνυφαινέσθων, συνυφαινέσθωσαν
Infinitive συνυφαίνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνυφαινομενος συνυφαινομενου συνυφαινομενη συνυφαινομενης συνυφαινομενον συνυφαινομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνύφῃνον συνύφῃνες συνύφῃνεν*
Dual συνυφῇνετον συνυφῄνετην
Plural συνυφῇνομεν συνυφῇνετε συνύφῃνον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνυφῄνομην συνυφῇνου συνυφῇνετο
Dual συνυφῇνεσθον συνυφῄνεσθην
Plural συνυφῄνομεθα συνυφῇνεσθε συνυφῇνοντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνυφήναα συνυφήναας συνυφήνᾱν*
Dual συνυφηνάατον συνυφηναάτην
Plural συνυφηνάαμεν συνυφηνάατε συνυφήνααν
SubjunctiveSingular συνυφηνῶ συνυφηνῇς συνυφηνῇ
Dual συνυφηνῆτον συνυφηνῆτον
Plural συνυφηνῶμεν συνυφηνῆτε συνυφηνῶσιν*
OptativeSingular συνυφηνάαιμι συνυφηνάαις συνυφηνάαι
Dual συνυφηνάαιτον συνυφηνααίτην
Plural συνυφηνάαιμεν συνυφηνάαιτε συνυφηνάαιεν
ImperativeSingular συνυφήνων συνυφηναάτω
Dual συνυφηνάατον συνυφηναάτων
Plural συνυφηνάατε συνυφηναάντων
Infinitive συνυφηνάαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνυφηναᾱς συνυφηνααντος συνυφηναᾱσα συνυφηναᾱσης συνυφηνααν συνυφηνααντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνυφηναάμην συνυφηνῶ συνυφηνάατο
Dual συνυφηνάασθον συνυφηναάσθην
Plural συνυφηναάμεθα συνυφηνάασθε συνυφηνάαντο
SubjunctiveSingular συνυφηνῶμαι συνυφηνῇ συνυφηνῆται
Dual συνυφηνῆσθον συνυφηνῆσθον
Plural συνυφηνώμεθα συνυφηνῆσθε συνυφηνῶνται
OptativeSingular συνυφηνααίμην συνυφηνάαιο συνυφηνάαιτο
Dual συνυφηνάαισθον συνυφηνααίσθην
Plural συνυφηνααίμεθα συνυφηνάαισθε συνυφηνάαιντο
ImperativeSingular συνυφήνααι συνυφηναάσθω
Dual συνυφηνάασθον συνυφηναάσθων
Plural συνυφηνάασθε συνυφηναάσθων
Infinitive συνυφηνᾶσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνυφηνααμενος συνυφηνααμενου συνυφηνααμενη συνυφηνααμενης συνυφηνααμενον συνυφηνααμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION