Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συνθριαμβεύω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συνθριαμβεύω συνθριαμβεύσω

Structure: συν (Prefix) + θριαμβεύ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to share in a triumph

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνθριαμβεύω συνθριαμβεύεις συνθριαμβεύει
Dual συνθριαμβεύετον συνθριαμβεύετον
Plural συνθριαμβεύομεν συνθριαμβεύετε συνθριαμβεύουσιν*
SubjunctiveSingular συνθριαμβεύω συνθριαμβεύῃς συνθριαμβεύῃ
Dual συνθριαμβεύητον συνθριαμβεύητον
Plural συνθριαμβεύωμεν συνθριαμβεύητε συνθριαμβεύωσιν*
OptativeSingular συνθριαμβεύοιμι συνθριαμβεύοις συνθριαμβεύοι
Dual συνθριαμβεύοιτον συνθριαμβευοίτην
Plural συνθριαμβεύοιμεν συνθριαμβεύοιτε συνθριαμβεύοιεν
ImperativeSingular συνθριάμβευε συνθριαμβευέτω
Dual συνθριαμβεύετον συνθριαμβευέτων
Plural συνθριαμβεύετε συνθριαμβευόντων, συνθριαμβευέτωσαν
Infinitive συνθριαμβεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνθριαμβευων συνθριαμβευοντος συνθριαμβευουσα συνθριαμβευουσης συνθριαμβευον συνθριαμβευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνθριαμβεύομαι συνθριαμβεύει, συνθριαμβεύῃ συνθριαμβεύεται
Dual συνθριαμβεύεσθον συνθριαμβεύεσθον
Plural συνθριαμβευόμεθα συνθριαμβεύεσθε συνθριαμβεύονται
SubjunctiveSingular συνθριαμβεύωμαι συνθριαμβεύῃ συνθριαμβεύηται
Dual συνθριαμβεύησθον συνθριαμβεύησθον
Plural συνθριαμβευώμεθα συνθριαμβεύησθε συνθριαμβεύωνται
OptativeSingular συνθριαμβευοίμην συνθριαμβεύοιο συνθριαμβεύοιτο
Dual συνθριαμβεύοισθον συνθριαμβευοίσθην
Plural συνθριαμβευοίμεθα συνθριαμβεύοισθε συνθριαμβεύοιντο
ImperativeSingular συνθριαμβεύου συνθριαμβευέσθω
Dual συνθριαμβεύεσθον συνθριαμβευέσθων
Plural συνθριαμβεύεσθε συνθριαμβευέσθων, συνθριαμβευέσθωσαν
Infinitive συνθριαμβεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνθριαμβευομενος συνθριαμβευομενου συνθριαμβευομενη συνθριαμβευομενης συνθριαμβευομενον συνθριαμβευομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνθριαμβεύσω συνθριαμβεύσεις συνθριαμβεύσει
Dual συνθριαμβεύσετον συνθριαμβεύσετον
Plural συνθριαμβεύσομεν συνθριαμβεύσετε συνθριαμβεύσουσιν*
OptativeSingular συνθριαμβεύσοιμι συνθριαμβεύσοις συνθριαμβεύσοι
Dual συνθριαμβεύσοιτον συνθριαμβευσοίτην
Plural συνθριαμβεύσοιμεν συνθριαμβεύσοιτε συνθριαμβεύσοιεν
Infinitive συνθριαμβεύσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνθριαμβευσων συνθριαμβευσοντος συνθριαμβευσουσα συνθριαμβευσουσης συνθριαμβευσον συνθριαμβευσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνθριαμβεύσομαι συνθριαμβεύσει, συνθριαμβεύσῃ συνθριαμβεύσεται
Dual συνθριαμβεύσεσθον συνθριαμβεύσεσθον
Plural συνθριαμβευσόμεθα συνθριαμβεύσεσθε συνθριαμβεύσονται
OptativeSingular συνθριαμβευσοίμην συνθριαμβεύσοιο συνθριαμβεύσοιτο
Dual συνθριαμβεύσοισθον συνθριαμβευσοίσθην
Plural συνθριαμβευσοίμεθα συνθριαμβεύσοισθε συνθριαμβεύσοιντο
Infinitive συνθριαμβεύσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνθριαμβευσομενος συνθριαμβευσομενου συνθριαμβευσομενη συνθριαμβευσομενης συνθριαμβευσομενον συνθριαμβευσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεθριάμβευον συνεθριάμβευες συνεθριάμβευεν*
Dual συνεθριαμβεύετον συνεθριαμβευέτην
Plural συνεθριαμβεύομεν συνεθριαμβεύετε συνεθριάμβευον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεθριαμβευόμην συνεθριαμβεύου συνεθριαμβεύετο
Dual συνεθριαμβεύεσθον συνεθριαμβευέσθην
Plural συνεθριαμβευόμεθα συνεθριαμβεύεσθε συνεθριαμβεύοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to share in a triumph

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION