Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συνθηρεύω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συνθηρεύω συνθηρεύσω

Structure: συν (Prefix) + θηρεύ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: = sunqhra/w, Plat.

Sense

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνθηρεύω συνθηρεύεις συνθηρεύει
Dual συνθηρεύετον συνθηρεύετον
Plural συνθηρεύομεν συνθηρεύετε συνθηρεύουσιν*
SubjunctiveSingular συνθηρεύω συνθηρεύῃς συνθηρεύῃ
Dual συνθηρεύητον συνθηρεύητον
Plural συνθηρεύωμεν συνθηρεύητε συνθηρεύωσιν*
OptativeSingular συνθηρεύοιμι συνθηρεύοις συνθηρεύοι
Dual συνθηρεύοιτον συνθηρευοίτην
Plural συνθηρεύοιμεν συνθηρεύοιτε συνθηρεύοιεν
ImperativeSingular συνθήρευε συνθηρευέτω
Dual συνθηρεύετον συνθηρευέτων
Plural συνθηρεύετε συνθηρευόντων, συνθηρευέτωσαν
Infinitive συνθηρεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνθηρευων συνθηρευοντος συνθηρευουσα συνθηρευουσης συνθηρευον συνθηρευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνθηρεύομαι συνθηρεύει, συνθηρεύῃ συνθηρεύεται
Dual συνθηρεύεσθον συνθηρεύεσθον
Plural συνθηρευόμεθα συνθηρεύεσθε συνθηρεύονται
SubjunctiveSingular συνθηρεύωμαι συνθηρεύῃ συνθηρεύηται
Dual συνθηρεύησθον συνθηρεύησθον
Plural συνθηρευώμεθα συνθηρεύησθε συνθηρεύωνται
OptativeSingular συνθηρευοίμην συνθηρεύοιο συνθηρεύοιτο
Dual συνθηρεύοισθον συνθηρευοίσθην
Plural συνθηρευοίμεθα συνθηρεύοισθε συνθηρεύοιντο
ImperativeSingular συνθηρεύου συνθηρευέσθω
Dual συνθηρεύεσθον συνθηρευέσθων
Plural συνθηρεύεσθε συνθηρευέσθων, συνθηρευέσθωσαν
Infinitive συνθηρεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνθηρευομενος συνθηρευομενου συνθηρευομενη συνθηρευομενης συνθηρευομενον συνθηρευομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνθηρεύσω συνθηρεύσεις συνθηρεύσει
Dual συνθηρεύσετον συνθηρεύσετον
Plural συνθηρεύσομεν συνθηρεύσετε συνθηρεύσουσιν*
OptativeSingular συνθηρεύσοιμι συνθηρεύσοις συνθηρεύσοι
Dual συνθηρεύσοιτον συνθηρευσοίτην
Plural συνθηρεύσοιμεν συνθηρεύσοιτε συνθηρεύσοιεν
Infinitive συνθηρεύσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνθηρευσων συνθηρευσοντος συνθηρευσουσα συνθηρευσουσης συνθηρευσον συνθηρευσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνθηρεύσομαι συνθηρεύσει, συνθηρεύσῃ συνθηρεύσεται
Dual συνθηρεύσεσθον συνθηρεύσεσθον
Plural συνθηρευσόμεθα συνθηρεύσεσθε συνθηρεύσονται
OptativeSingular συνθηρευσοίμην συνθηρεύσοιο συνθηρεύσοιτο
Dual συνθηρεύσοισθον συνθηρευσοίσθην
Plural συνθηρευσοίμεθα συνθηρεύσοισθε συνθηρεύσοιντο
Infinitive συνθηρεύσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνθηρευσομενος συνθηρευσομενου συνθηρευσομενη συνθηρευσομενης συνθηρευσομενον συνθηρευσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεθήρευον συνεθήρευες συνεθήρευεν*
Dual συνεθηρεύετον συνεθηρευέτην
Plural συνεθηρεύομεν συνεθηρεύετε συνεθήρευον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεθηρευόμην συνεθηρεύου συνεθηρεύετο
Dual συνεθηρεύεσθον συνεθηρευέσθην
Plural συνεθηρευόμεθα συνεθηρεύεσθε συνεθηρεύοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἃ δ’ Ἑλλὰσ Ἀσία τ’ ἐκτρέφει κάλλιστα γῆσ, δέλεαρ ἔχοντεσ τήνδε συνθηρεύομεν ἀλλ’ ὁ ταῦτα γράψασ εἰσ Μακεδονίαν ᾤχετο καὶ παρ’ Ἀρχελάῳ κατεβίωσεν. (Plutarch, De exilio, section 13 4:2)
  • καὶ γὰρ συνεκύβευε καὶ συνέπινε καὶ συνεθήρευε καὶ γυμναζόμενον ἐν ὅπλοισ ἐθεᾶτο, καὶ νύκτωρ προσισταμένῳ θύραισ καὶ θυρίσι δημοτῶν καὶ σκώπτοντι τοὺσ ἔνδον συνεπλανᾶτο καὶ συνήλυε θεραπαινιδίου στολὴν λαμβάνουσα καὶ γὰρ ἐκεῖνοσ οὕτωσ ἐπειρᾶτο σκευάζειν ἑαυτόν. (Plutarch, Antony, chapter 29 1:2)
  • ταύτασ οἱ παρ’ ἀμφοτέρων μισθοῦ στρατευόμενοι σχολῆσ οὔσησ καὶ ἀνοχῶν συνεθήρευον. (Plutarch, Timoleon, chapter 20 2:2)
  • τὰσ θηλείασ τῶν φυλάκων κυνῶν πότερα συμφυλάττειν οἰόμεθα δεῖν ἅπερ ἂν οἱ ἄρρενεσ φυλάττωσι καὶ συνθηρεύειν καὶ τἆλλα κοινῇ πράττειν, ἢ τὰσ μὲν οἰκουρεῖν ἔνδον ὡσ ἀδυνάτουσ διὰ τὸν τῶν σκυλάκων τόκον τε καὶ τροφήν, τοὺσ δὲ πονεῖν τε καὶ πᾶσαν ἐπιμέλειαν ἔχειν περὶ τὰ ποίμνια; (Plato, Republic, book 5 46:2)
  • συνθηρεύειν ὥσπερ κύνασ, καὶ πάντα πάντῃ κατὰ τὸ δυνατὸν κοινωνεῖν, καὶ ταῦτα πραττούσασ τά τε βέλτιστα πράξειν καὶ οὐ παρὰ φύσιν τὴν τοῦ θήλεοσ πρὸσ τὸ ἄρρεν, ᾗ πεφύκατον πρὸσ ἀλλήλω κοινωνεῖν; (Plato, Republic, book 5 406:1)

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION