Ancient Greek-English Dictionary Language

συνθακέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συνθακέω συνθακήσω

Structure: συν (Prefix) + θακέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from su/nqa_kos

Sense

  1. to sit with, to take counsel with

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνθάκω συνθάκεις συνθάκει
Dual συνθάκειτον συνθάκειτον
Plural συνθάκουμεν συνθάκειτε συνθάκουσιν*
SubjunctiveSingular συνθάκω συνθάκῃς συνθάκῃ
Dual συνθάκητον συνθάκητον
Plural συνθάκωμεν συνθάκητε συνθάκωσιν*
OptativeSingular συνθάκοιμι συνθάκοις συνθάκοι
Dual συνθάκοιτον συνθακοίτην
Plural συνθάκοιμεν συνθάκοιτε συνθάκοιεν
ImperativeSingular συνθᾶκει συνθακεῖτω
Dual συνθάκειτον συνθακεῖτων
Plural συνθάκειτε συνθακοῦντων, συνθακεῖτωσαν
Infinitive συνθάκειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνθακων συνθακουντος συνθακουσα συνθακουσης συνθακουν συνθακουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνθάκουμαι συνθάκει, συνθάκῃ συνθάκειται
Dual συνθάκεισθον συνθάκεισθον
Plural συνθακοῦμεθα συνθάκεισθε συνθάκουνται
SubjunctiveSingular συνθάκωμαι συνθάκῃ συνθάκηται
Dual συνθάκησθον συνθάκησθον
Plural συνθακώμεθα συνθάκησθε συνθάκωνται
OptativeSingular συνθακοίμην συνθάκοιο συνθάκοιτο
Dual συνθάκοισθον συνθακοίσθην
Plural συνθακοίμεθα συνθάκοισθε συνθάκοιντο
ImperativeSingular συνθάκου συνθακεῖσθω
Dual συνθάκεισθον συνθακεῖσθων
Plural συνθάκεισθε συνθακεῖσθων, συνθακεῖσθωσαν
Infinitive συνθάκεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνθακουμενος συνθακουμενου συνθακουμενη συνθακουμενης συνθακουμενον συνθακουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνθακήσω συνθακήσεις συνθακήσει
Dual συνθακήσετον συνθακήσετον
Plural συνθακήσομεν συνθακήσετε συνθακήσουσιν*
OptativeSingular συνθακήσοιμι συνθακήσοις συνθακήσοι
Dual συνθακήσοιτον συνθακησοίτην
Plural συνθακήσοιμεν συνθακήσοιτε συνθακήσοιεν
Infinitive συνθακήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνθακησων συνθακησοντος συνθακησουσα συνθακησουσης συνθακησον συνθακησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνθακήσομαι συνθακήσει, συνθακήσῃ συνθακήσεται
Dual συνθακήσεσθον συνθακήσεσθον
Plural συνθακησόμεθα συνθακήσεσθε συνθακήσονται
OptativeSingular συνθακησοίμην συνθακήσοιο συνθακήσοιτο
Dual συνθακήσοισθον συνθακησοίσθην
Plural συνθακησοίμεθα συνθακήσοισθε συνθακήσοιντο
Infinitive συνθακήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνθακησομενος συνθακησομενου συνθακησομενη συνθακησομενης συνθακησομενον συνθακησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to sit with

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION