뜻

1. to raise or lift at the same time, to be elevated together with
2. to urge on together or also, to rise together with

예문

• θήραισ τε ἐπιφιλοπονεῖσθαι συνεπαίρει τι ἡ γῆ καὶ κυσὶν εὐπέτειαν τροφῆσ παρέχουσα καὶ θηρία συμπαρατρέφουσα. (Xenophon, Works on Socrates, , chapter 5 5:2)

  (크세노폰, Works on Socrates, , chapter 5 5:2)

• ὅ τε γὰρ οἶνοσ συνεπαίρει καὶ ὁ ἀεὶ σύνοικοσ ἐμοὶ ἔρωσ κεντρίζει εἰσ τὸν ἀντίπαλον ἔρωτα αὐτῷ παρρησιάζεσθαι. (Xenophon, Works on Socrates, , chapter 8 25:2)

  (크세노폰, Works on Socrates, , chapter 8 25:2)

• ἐπειδὰν δὲ ἀνακουφίσῃ ἑαυτὸν εἰσ τὴν ἀνάβασιν, τῇ μὲν ἀριστερᾷ ἀνιμάτω τὸ σῶμα, τὴν δὲ δεξιὰν ἐκτείνων συνεπαιρέτω ἑαυτόν οὕτω γὰρ ἀναβαίνων οὐδὲ ὄπισθεν αἰσχρὰν θέαν παρέξει συγκεκαμμένῳ τῷ σκέλει, καὶ μηδὲ τὸ γόνυ ἐπὶ τὴν ῥάχιν τοῦ τιθέτω ἵππου, ἀλλ’ ὑπερβησάτω ἐπὶ τὰσ δεξιὰσ πλευρὰσ τὴν κνήμην. (Xenophon, Minor Works, , chapter 7 3:1)

  (크세노폰, Minor Works, , chapter 7 3:1)

유사 형태

• συνεπάτουν (4)
• συνέπαιζεν (4)
• συνεπάτησεν (4)
• συνέπαιζε (3)
• συνεπάτει (3)
• συνεπάτησαν (3)
• συνεπαίρει (2)
• συνέπαιζον (2)
• συνεπαινεῖ (2)
• συνέπαινοι (2)
• συνεπατήθη (2)
• συνεπαείδετ (1)
• συνεπαινῇ (1)
• συνεπαινεῖν (1)
• συνέπαθεν (1)
• συνεπαίξαμεν (1)
• συνέπαινον (1)
• συνέπαξε (1)
• συνεπαινέον (1)
• συνέπαισε (1)
• συνέπασχεν (1)
• συνεπαινῶν (1)
• συνεπαθεῖτε (1)
• συνεπάγη (1)
• συνέπαξ (1)
• συνεπαινεῖς (1)
• συνεπαιρέτω (1)
• συνεπάθησέ (1)
• συνεπαιδεύθη (1)
• συνέπαινος (1)
• συνεπαμῦναι (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.