Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συνεξαίρω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συνεξαίρω

Structure: συνεξαίρ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to assist in raising, being lifted up at once, being excited at the same time

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεξαίρω συνεξαίρεις συνεξαίρει
Dual συνεξαίρετον συνεξαίρετον
Plural συνεξαίρομεν συνεξαίρετε συνεξαίρουσιν*
SubjunctiveSingular συνεξαίρω συνεξαίρῃς συνεξαίρῃ
Dual συνεξαίρητον συνεξαίρητον
Plural συνεξαίρωμεν συνεξαίρητε συνεξαίρωσιν*
OptativeSingular συνεξαίροιμι συνεξαίροις συνεξαίροι
Dual συνεξαίροιτον συνεξαιροίτην
Plural συνεξαίροιμεν συνεξαίροιτε συνεξαίροιεν
ImperativeSingular συνέξαιρε συνεξαιρέτω
Dual συνεξαίρετον συνεξαιρέτων
Plural συνεξαίρετε συνεξαιρόντων, συνεξαιρέτωσαν
Infinitive συνεξαίρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεξαιρων συνεξαιροντος συνεξαιρουσα συνεξαιρουσης συνεξαιρον συνεξαιροντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεξαίρομαι συνεξαίρει, συνεξαίρῃ συνεξαίρεται
Dual συνεξαίρεσθον συνεξαίρεσθον
Plural συνεξαιρόμεθα συνεξαίρεσθε συνεξαίρονται
SubjunctiveSingular συνεξαίρωμαι συνεξαίρῃ συνεξαίρηται
Dual συνεξαίρησθον συνεξαίρησθον
Plural συνεξαιρώμεθα συνεξαίρησθε συνεξαίρωνται
OptativeSingular συνεξαιροίμην συνεξαίροιο συνεξαίροιτο
Dual συνεξαίροισθον συνεξαιροίσθην
Plural συνεξαιροίμεθα συνεξαίροισθε συνεξαίροιντο
ImperativeSingular συνεξαίρου συνεξαιρέσθω
Dual συνεξαίρεσθον συνεξαιρέσθων
Plural συνεξαίρεσθε συνεξαιρέσθων, συνεξαιρέσθωσαν
Infinitive συνεξαίρεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεξαιρομενος συνεξαιρομενου συνεξαιρομενη συνεξαιρομενης συνεξαιρομενον συνεξαιρομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσυνέξαιρον ἐσυνέξαιρες ἐσυνέξαιρεν*
Dual ἐσυνεξαίρετον ἐσυνεξαιρέτην
Plural ἐσυνεξαίρομεν ἐσυνεξαίρετε ἐσυνέξαιρον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσυνεξαιρόμην ἐσυνεξαίρου ἐσυνεξαίρετο
Dual ἐσυνεξαίρεσθον ἐσυνεξαιρέσθην
Plural ἐσυνεξαιρόμεθα ἐσυνεξαίρεσθε ἐσυνεξαίροντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐχθρὸν δ’ ἐπ’ ἄνδρα στεῖχε δεσποτῶν μέτα, καὶ συμφόνευε καὶ συνεξαίρει δόμων. (Euripides, Ion, episode, lyric 5:47)
  • αὐτὸσ δὲ ὀλίγον ὕστερον ἐσ τὴν Φασηλίδα παραγενόμενοσ συνεξαιρεῖ αὐτοῖσ φρούριον ὀχυρόν, ἐπιτετειχισμένον τῇ χώρᾳ πρὸσ Πισιδῶν, ὅθεν ὁρμώμενοι οἱ βάρβαροι πολλὰ ἔβλαπτον τῶν Φασηλιτῶν τοὺσ τὴν γῆν ἐργαζομένουσ. (Arrian, Anabasis, book 1, chapter 24 6:3)
  • "καὶ τὸν τῆσ τύχησ παῖδα κλῆρον’ ὡσ Εὐριπίδησ φησίν, ὃσ οὔτε πλούτῳ νέμων οὔτε δόξῃ τὸ πρωτεῖον, ἀλλ’ ὅπωσ ἔτυχεν ἄλλωσ ἄλλοτε συμφερόμενοσ τὸν μὲν πένητα καὶ ταπεινὸν ἐπιγαυροῖ καὶ συνεξαίρει γευόμενόν τινοσ αὐτονομίασ, τὸν δὲ πλούσιον καὶ μέγαν ἐθίζων ἰσότητι μὴ δυσκολαίνειν ἀλύπωσ σωφρονίζει. (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 2, 6:20)
  • "τὰ γὰρ ὑπὸ ξηρότητοσ ἢ πάθουσ ἀργὰ καὶ βαρέα μιγνύμενον ἀναπέμπει καὶ συνεξαίρει. (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 6, 7:10)
  • οὗτοσ οὖν ἀφικόμενοσ συνεξαιρεῖ αὐτοῖσ Σελλασίαν· (Xenophon, Hellenica, , chapter 4 17:2)

Synonyms

  1. to assist in raising

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION