Hellas Alive Dictionary - συνδικεω

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

συνδικέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: συνδικέω συνδικήσω

Structure: συνδικέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from su/ndikos

Sense

to act as one's advocate, will be, advocate
to be one of the public advocates

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	συνδίκω	συνδίκεις	συνδίκει
	Dual		συνδίκειτον	συνδίκειτον
	Plural	συνδίκουμεν	συνδίκειτε	συνδίκουσιν*
Subjunctive	Singular	συνδίκω	συνδίκῃς	συνδίκῃ
	Dual		συνδίκητον	συνδίκητον
	Plural	συνδίκωμεν	συνδίκητε	συνδίκωσιν*
Optative	Singular	συνδίκοιμι	συνδίκοις	συνδίκοι
	Dual		συνδίκοιτον	συνδικοίτην
	Plural	συνδίκοιμεν	συνδίκοιτε	συνδίκοιεν
Imperative	Singular		συνδῖκει	συνδικεῖτω
	Dual		συνδίκειτον	συνδικεῖτων
	Plural		συνδίκειτε	συνδικοῦντων, συνδικεῖτωσαν
Infinitive		συνδίκειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		συνδικων συνδικουντος	συνδικουσα συνδικουσης	συνδικουν συνδικουντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	συνδίκουμαι	συνδίκει, συνδίκῃ	συνδίκειται
	Dual		συνδίκεισθον	συνδίκεισθον
	Plural	συνδικοῦμεθα	συνδίκεισθε	συνδίκουνται
Subjunctive	Singular	συνδίκωμαι	συνδίκῃ	συνδίκηται
	Dual		συνδίκησθον	συνδίκησθον
	Plural	συνδικώμεθα	συνδίκησθε	συνδίκωνται
Optative	Singular	συνδικοίμην	συνδίκοιο	συνδίκοιτο
	Dual		συνδίκοισθον	συνδικοίσθην
	Plural	συνδικοίμεθα	συνδίκοισθε	συνδίκοιντο
Imperative	Singular		συνδίκου	συνδικεῖσθω
	Dual		συνδίκεισθον	συνδικεῖσθων
	Plural		συνδίκεισθε	συνδικεῖσθων, συνδικεῖσθωσαν
Infinitive		συνδίκεισθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		συνδικουμενος συνδικουμενου	συνδικουμενη συνδικουμενης	συνδικουμενον συνδικουμενου

Future tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	συνδικήσω	συνδικήσεις	συνδικήσει
	Dual		συνδικήσετον	συνδικήσετον
	Plural	συνδικήσομεν	συνδικήσετε	συνδικήσουσιν*
Optative	Singular	συνδικήσοιμι	συνδικήσοις	συνδικήσοι
	Dual		συνδικήσοιτον	συνδικησοίτην
	Plural	συνδικήσοιμεν	συνδικήσοιτε	συνδικήσοιεν
Infinitive		συνδικήσειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		συνδικησων συνδικησοντος	συνδικησουσα συνδικησουσης	συνδικησον συνδικησοντος
Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	συνδικήσομαι	συνδικήσει, συνδικήσῃ	συνδικήσεται
	Dual		συνδικήσεσθον	συνδικήσεσθον
	Plural	συνδικησόμεθα	συνδικήσεσθε	συνδικήσονται
Optative	Singular	συνδικησοίμην	συνδικήσοιο	συνδικήσοιτο
	Dual		συνδικήσοισθον	συνδικησοίσθην
	Plural	συνδικησοίμεθα	συνδικήσοισθε	συνδικήσοιντο
Infinitive		συνδικήσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		συνδικησομενος συνδικησομενου	συνδικησομενη συνδικησομενης	συνδικησομενον συνδικησομενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐσυνδῖκουν	ἐσυνδῖκεις	ἐσυνδῖκειν*
	Dual		ἐσυνδίκειτον	ἐσυνδικεῖτην
	Plural	ἐσυνδίκουμεν	ἐσυνδίκειτε	ἐσυνδῖκουν
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐσυνδικοῦμην	ἐσυνδίκου	ἐσυνδίκειτο
	Dual		ἐσυνδίκεισθον	ἐσυνδικεῖσθην
	Plural	ἐσυνδικοῦμεθα	ἐσυνδίκεισθε	ἐσυνδίκουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

οἱ δὲ δανεισταὶ τὸ ἐξ ἀρχῆσ ἐξηπατημένοι, ὁρῶντεσ ἑαυτοῖσ ἀντὶ τῶν χρημάτων ἄνθρωπον πονηρὸν χρήστην, ἄλλο δ’ οὐδέν, ἐλπίδ’ ἔχοντεσ ὑπὸ τούτου παρακρουσθέντων ὑμῶν ἐκ τῶν ἡμετέρων ἀπολήψεσθαι τὰ ἑαυτῶν, ὃν ἴσασιν ψευδόμενον ταῦτα καθ’ ἡμῶν, τούτῳ συνδικεῖν ἀναγκάζονται τοῦ συμφέροντοσ εἵνεκα τοῦ ἑαυτῶν. (Demosthenes, Speeches 31-40, 17:3)
δεῦρο Ἄνυτε, Κέφαλε, ἔτι δὲ καὶ οἱ φυλέται οἱ ᾑρημένοι μοι συνδικεῖν, Θράσυλλοσ καὶ οἱ ἄλλοι. (Andocides, Speeches, 240:2)
ἀλλὰ Σωκράτησ γε, ἔφη ὁ κατήγοροσ, οὐ μόνον τοὺσ πατέρασ ἀλλὰ καὶ τοὺσ ἄλλουσ συγγενεῖσ ἐποίει ἐν ἀτιμίᾳ εἶναι παρὰ τοῖσ ἑαυτῷ συνοῦσι, λέγων ὡσ οὔτε τοὺσ κάμνοντασ οὔτε τοὺσ δικαζομένουσ οἱ συγγενεῖσ ὠφελοῦσιν, ἀλλὰ τοὺσ μὲν οἱ ἰατροί, τοὺσ δὲ οἱ συνδικεῖν ἐπιστάμενοι. (Xenophon, Memorabilia, , chapter 2 61:1)
εἰ δὲ μή, γελοῖον νόμῳ μὲν συνδικεῖν, νόμον δ’ αὐτοὺσ παραβαίνειν ἕτερον. (Demosthenes, Speeches 11-20, 203:2)
καλοῦ δὲ ὄντοσ τούτου, πῶσ οὐ καὶ τὸ συνδικεῖν ἡμῖν γίγνοιτ’ ἂν καλόν; (Plato, Laws, book 11 167:1)

Synonyms

to act as one's advocate
- ὑπερδικέω (to plead for, act as advocate for, to advocate)
to be one of the public advocates
- δικαιολογέομαι (advocates)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

συνδικέω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to act as one's advocate

to be one of the public advocates

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

συνδικέω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to act as one's advocate

to be one of the public advocates

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어